Naar inhoud springen

Laurens van Saksen-Coburg

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Laurens van Saksen-Coburg
1963-heden
Laurens van Saksen-Coburg
Prins van België
Periode 19 oktober 1963-heden
Vader Albert II van België
Moeder Paola Ruffo di Calabria
Dynastie Van België
Partner Claire Coombs
Kinderen Louise
Nicolas
Aymeric

Wapen van prins Laurent.
Portaal  Portaalicoon   België

Laurens Benedikt Boudewijn Maria van Saksen-Coburg (voorheen: Laurens van België[1]), prins van België (Brussel, 19 oktober 1963), tegenwoordig ook in het Nederlands bij zijn Franse naam Laurent (Laurent Benoît Baudouin Marie) genoemd, is het derde kind van koning Albert II en koningin Paola van België. Hij is de jongere broer van Filip, koning der Belgen, en prinses Astrid.

Laurent staat anno 2023 op de dertiende plaats in de lijn van de Belgische troonopvolging, na zijn nicht Laetitia Maria en voor zijn dochter Louise. Hij is getrouwd met Claire Coombs.

De prins werkte zich vooral in beeld als een menselijke prins met veel zin voor humor, maar ook vatbaar voor depressies. Ook staat hij bekend om zijn liefde voor dieren en snelle auto's.

Geboorte en jeugd

[bewerken | brontekst bewerken]

Laurents peetouders zijn baron Bettino Ricasoli Firidolfi en prinses Sophie van Beieren.[2] Zijn peetvader is zijn oom, meer bepaald de echtgenoot van de zus van Laurents moeder Paola. Zijn peetmoeder is de jongste dochter van Rupprecht van Beieren en de echtgenote van Jan Engelbert van Arenberg. Prins Laurent is zelf peetvader van Maria Carolina van Bourbon-Sicilië (2003), dochter van Carlo van Bourbon-Sicilië, de pretendent van de troon van het koninkrijk der Beide Siciliën, en zijn vrouw Camilla Crociani.

Laurent volgde middelbaar onderwijs aan het Pius X-instituut in Antwerpen, korte tijd aan de abdijschool van Zevenkerken en ten slotte aan de Kadettenschool van Laken. Vervolgens ging hij naar de Koninklijke Militaire School (1983-1985); hij behoort tot de 123e Promotie "Alle Wapens". Hij is houder van de brevetten helikopterpiloot en duiker bij de Marine. Bij de zeemacht heeft hij sinds 2004 de graad van kapitein-ter-Zee.[3][4]

Huwelijk en kinderen

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 19 december 2002 verloofde prins Laurent zich met Claire Coombs. Het koppel was reeds enkele malen samen gezien, waaronder op het Autosalon van Brussel, op het huwelijk van Willem-Alexander der Nederlanden en Máxima Zorreguieta, op een filmfestival in Bergen en op skivakantie in Gstaad, Zwitserland.[5] Laurent en Claire traden op 12 april 2003 in het huwelijk, dat plaatsvond in het stadhuis van Brussel en werd gevolgd door een kerkelijke inzegening door kardinaal Godfried Danneels in de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal.[6] Na het huwelijk kreeg Claire ook de titel prinses van België.[7] Alle drie de kinderen van Laurent werden in het Universitair ziekenhuis Saint-Luc in Sint-Lambrechts-Woluwe geboren. Het koppel is woonachtig te Tervuren.

Op 6 februari 2004 beviel zijn vrouw van prinses Louise. Op 13 december 2005 kwamen daar twee prinsjes bij: een tweeling die de voornamen Nicolas en Aymeric dragen. Bij de persconferentie sprak hij de woorden: "Wij hebben nog geen peter, maar ik heb wel een meter", waarop hij een lintmeter uit zijn jasje haalde.[8]

De Franse priester-docent Guy Gilbert wordt als de mentor en een vaderfiguur van prins Laurent beschouwd. In 2003 sloot hij het huwelijk van de prins met Claire en in 2011 en 2014 nam hij deel aan de eerste communies van hun kinderen.

Troonopvolging

[bewerken | brontekst bewerken]

Tot 2 december 1991 was Laurent derde in lijn om de troon te bestijgen, na zijn vader Albert en zijn oudere broer Filip. Door een wijziging van de Grondwet, die de Salische wet afschafte, kwamen voortaan niet alleen mannen, maar ook vrouwen in aanmerking voor de troonopvolging.[9] Laurents oudere zus Astrid en haar drie kinderen, Amedeo, Maria Laura en Joachim, gingen hem in de opvolgingslijn voor. Laurent stond nu op de zevende plaats in de troonopvolging.

Na het overlijden van zijn oom Boudewijn in 1993 werd zijn vader de zesde Koning der Belgen en schoof Laurent één plaats naar voren op in de troonopvolging. Na de troonsbestijging van zijn vader werden nog twee kinderen van Astrid en de vier kinderen van zijn broer Filip geboren. Laurent kwam in 2008, na de geboorte van prinses Eléonore, op een twaalfde plaats te staan. Na de troonswisseling in 2013 schoof hij andermaal één plaats naar voren. Hij stond nu op plaats 11.[10]

Op 5 juli 2014 huwde prins Amedeo, op dat moment zesde in de troonopvolging, met Elisabetta Maria Rosboch von Wolkenstein, maar de prins vroeg voor zijn huwelijk geen formele toestemming aan koning Filip. Hierdoor verviel zijn recht op de troon.[11] Op 20 september 2015 heeft prins Amadeo alsnog instemming gevraagd voor het huwelijk. Hij heeft dit van zijn oom koning Filip verkregen via Koninklijk Besluit van 12 november 2015[12], waardoor zijn recht op de troon zou zijn hersteld, alhoewel de Grondwet (art. 85, derde alinea) voorziet dat na het huwelijk alleen het Parlement de prins dat recht kan herstellen.[13] In de periode na Amedeo's huwelijk stond prins Laurent op de tiende plaats in de troonopvolging, maar vanaf Filips toestemming met het huwelijk schoof de prins andermaal naar de elfde plaats op.[14]

Sinds de geboorte van prins Amedeo's dochter, Anna Astrid op 17 mei 2016, en zoon, Maximilian op 6 september 2019, staat Laurent op plaats dertien. Hij wordt gevolgd door zijn drie kinderen. Zijn zoon Aymeric staat op de zestiende en laatste plaats in de troonopvolging.

Naamswijziging

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij een Koninklijk Decreet in 2015 werd besloten dat onder anderen prins Laurent, zijn vrouw en zijn kinderen de achternaam Van België niet meer mochten dragen.[15] In 2023 liet hij met tegenzin zijn achternaam en die van zijn kinderen veranderen naar Van Saksen-Coburg. Laurent en zijn kinderen behielden wel de titel Prins(es) van België. Zijn kinderen kunnen sinds de wijziging de titel niet doorgeven aan hun kinderen.[1][16]

In 1994 werd het Koninklijk Instituut voor het Duurzame Beheer van de Natuurlijke Rijkdommen en de Bevordering van Schone Technologie (KINT) opgericht om Laurent een wedde te kunnen uitkeren voor zijn activiteiten ter bescherming van het milieu. Het instituut werd gesubsidieerd door de gewesten (tot 400.000 euro per jaar), maar is opgeheven in 2009. De prins was voorzitter van het KINT tussen de oprichting en opheffing ervan.[17][18]

Tussen 31 mei 2000 en 21 juli 2013 was hij conform artikel 72 van de Grondwet als kind van de koning der Belgen een senator van rechtswege.[4][19] Na de abdicatie van koning Albert II verviel echter zijn status van meerderjarig kind van de koning en verdween de prins uit de Senaat.

Sinds 1995 is prins Laurent voorzitter van de Stichting Prins Laurent voor het welzijn van huisdieren en wilde dieren en sinds 1996 is hij erevoorzitter van het Nationaal Orkest van België. Sinds 2006 is hij ook bestuurder en voorzitter van de raad van bestuur van de organisatie Global Renewable Energy & Conservation Trust.[4]

Krachtens art. 78 van de Grondwet en art. 3bis van de Wet van 7 mei 2000 had prins Laurent vanaf 1 juli 2001 recht op een jaarlijkse dotatie van 272.682,88 euro ten laste van de schatkist.[20]

In de nasleep van het Marineschandaal, en omdat de Dotatiewet van 2001 Laurent financieel onafhankelijk had gemaakt, verlaagden de gewesten hun subsidies aan het KINT in 2007. In 2009 werd het instituut ontbonden.[18][21] Zijn inkomsten voor de Koninklijke Stichting Prins Laurent voor het welzijn van huisdieren en wilde dieren werden eveneens beperkt tot onkostenvergoedingen.[22]

In navolging van de troonswisseling eerder dat jaar werd in november 2013 een nieuwe Dotatiewet aangenomen. Laurent, niet langer het kind van de Koning der Belgen, wordt jaarlijks een dotatie van 307.000 euro toegekend. Dit bedrag is ruim 10.000 euro minder dan dat van zijn zus, prinses Astrid.[23]

Naar aanleiding van Laurents bezoek aan de Chinese ambassade in juli 2017, waarvoor hij geen toestemming had verkregen van zijn broer Filip, kreeg de prins de kans om zich in een openbare Kamerzitting te verdedigen tegen de inhouding van zijn dotatie.[24] Het was Laurent zelf die een openbare procedure in de Kamer wilde, en geen procedure achter gesloten deuren.[25] De dag voordat de parlementsleden hierover hun stem moesten uitbrengen, schreef de prins een brief aan de Kamer waarin hij vertelt dat "zijn hele bestaan het voorwerp van het proces is".[26] Op 30 maart 2018 besliste de Kamer om 15 procent van de dotatie van prins Laurent eenmalig (voor het jaar 2018) in te trekken.[27]

Representatieve functie

[bewerken | brontekst bewerken]

De prins legt regelmatig bezoeken af bij initiatieven en actuele gebeurtenissen. Zo was hij samen met zijn vrouw op de herdenkingsdienst van Joe Van Holsbeeck in Waver in 2007.[28] De prins reikte tweemaal een prijs op de Music Industry Awards uit, in 2014 (beste album) en in 2017 (beste Nederlandstalige act). De eerste maal nam hij een onbekende vrouw mee op het podium[29] en de tweede maal sprak hij de naam van de winnende muziekgroep verkeerd uit.[30]

Als lid van het koningshuis is hij aanwezig bij officiële plechtigheden zoals het defilé op de nationale feestdag van België, waar hij in 2016 opmerkelijk zonder zijn vrouw of kinderen aanwezig was. Ook zijn zus Astrid en haar gezin waren afwezig.[31]

In februari 2013 was prins Laurent betrokken bij een skiongeluk in Lermoos, Oostenrijk. Als gevolg had hij een inwendige bloeduitstorting bij de lever.[32][33]

In 2014 kreeg hij een burn-out en een zware longontsteking, waarvoor hij vanaf 25 maart in het Sint-Lucasziekenhuis in Sint-Lambrechts-Woluwe in een kunstmatige coma gehouden werd.[34] Op 27 maart ontwaakte de prins uit zijn coma.[35]

Laurent is regelmatig het voorwerp van kritiek en perspolemieken. Alhoewel normaal de persdienst van het paleis de journalisten moet begeleiden, reageert de prins vaak zelf direct op de werking van de aanwezige pers.

Tot eind jaren 90 stond prins Laurent bekend als een liefhebber van snelle wagens. Hij kreeg hiervoor als bijnaam Prins Plankgas.[36] Laurent werd meermaals betrapt op overdreven snelheid. Zo moest hij in 1987 zijn rijbewijs inleveren vanwege snelheidsovertredingen. Eveneens werd hij voor het VTM-programma Royalty gefilmd terwijl hij zonder gordel achter het stuur zat. Een tijdlang voelde de prins zich door deze uitzending geviseerd en uitte hij openlijk kritiek op VTM-journalisten.[37]

De regelmatige kritiek op zijn figuur leidde in april 2007 tot een boycot van persfotografen en een cameraploeg. Bij een bezoek aan een Antwerpse dierenkliniek bepaalde hij dat enkel opnamen van zijn vertrek mochten worden gemaakt. De pers, die zich in zijn vrijheid beroofd zag, stapte demonstratief op.[38][39]

Er ontstond in juli 2006 opschudding toen de media meldden dat prins Laurent twee foto's van zijn pasgeboren tweeling voor 15.000 euro wilde verkopen aan een roddelblad.[40] Dit bericht werd later ontkend,[41] maar toch werd de prins op zijn vingers getikt door toenmalig premier Guy Verhofstadt.[37]

Verschillende media beweren dat prins Laurent een relatie had met Wendy Van Wanten.[37] Hij zou haar in 2000 een Mercedes ML 430 ter waarde van 2,3 miljoen Belgische frank cadeau gedaan hebben.[42]

Een omstreden reportage van RTBF-journalist Frédéric Deborsu presenteerde prins Laurent als een 'nutteloze prins met verschillende gezichten'. De reportage, uitgezonden op 30 november 2011, deed op sommige internetfora de vraag oplaaien over het intrekken van zijn dotatie.[43]

Politieke relaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Volgens de Belgische Grondwet worden de handelingen van een Belgische prins gedekt door de regering; hij mag dus geen politieke standpunten innemen. Deze werkwijze geldt voor alle leden van de koninklijke familie die een dotatie uit de schatkist ontvangen.[bron?]

In 2004 liep het gerucht dat Laurent prins Reza Pahlavi, de zoon van de voormalige sjah van Perzië als peter wilde voor zijn dochter Louise.[37][44] De prins wilde, zo zegde men, een voorbeeld geven. De regering verhinderde dit (nooit officieel uitgesproken) voornemen, uit vrees voor diplomatieke moeilijkheden met het Iraanse regime. Bezwaren van de Katholieke Kerk waren weinig waarschijnlijk, aangezien de woordvoerder van de bisschoppen meedeelde dat het voldoende was dat van de peter en meter een van beiden katholiek was.[bron?] De doop vond plaats in september 2004, in privésfeer. Het ministerie van Buitenlandse Zaken deelde mee dat prins Reza niet aanwezig was en dat hij ook geen peter was. Prinses Louise kreeg twee meters: Jeanne Coombs (zus van prinses Claire) en prinses Margaretha van Liechtenstein. Men vermoedt dat Reza als 'peter naar het hart' fungeert, maar dan volledig onofficieel.[45]

Eind maart 2011 bezocht de prins op eigen initiatief Congo, waar hij een korte informele ontmoeting had met president Joseph Kabila. Het bezoek werd in het kader van de stichting Grect georganiseerd. De prins deed dit op uitnodiging van de Congolese minister van Planning Olivier Kamitatu en ondanks het negatieve advies van het Paleis en toenmalig premier Yves Leterme. Dit zorgde echter voor een controverse in de Belgische politiek. Dit werd de prins zowel door de regering als het Paleis zelf niet in dank afgenomen.[46][47] Ook eind maart 2011 had Laurent volgens La Libre Belgique contacten met een Libisch diplomaat die tegenstander van het regime van Moammar al-Qadhafi was.[48]

Begin 2013 gebeurde iets gelijksoortigs: er werd in het parlement geïnterpelleerd, na een persbericht hierover, dat prins Laurent in contact stond met Angolese diplomaten in het kader van een mogelijk af te sluiten milieucontract. Dit zou ingaan tegen de eerder gemaakte afspraken met de prins om zonder goedkeuring van de regering geen dergelijk contact te maken.[49] Later bleek het om een informeel contact te gaan tijdens de klimaatconferentie in Rio de Janeiro, waar de prins het woord nam. Zijn aanwezigheid was goedgekeurd door de regering.[50]

In juni 2013 bezocht de prins Israël op uitnodiging van het Joods Nationaal Fonds dat volgens Amnesty International "alle grond voor Joden wil voorbehouden". Dit veroorzaakte kritiek. De privéreis was echter goedgekeurd door de regering.[51]

In januari 2017 ontmoette prins Laurent de premier van Sri Lanka. Hij werd hiervoor op de vingers getikt door Charles Michel.[52]

Na een bezoek van de prins aan de ambassade van de Volksrepubliek China op 19 juli 2017 voor een herdenking van het 90-jarige bestaan van het Chinese leger, eiste premier Charles Michel een "proportionele sanctie". Laurent poseerde in zijn marine-uniform met Chinese hoogwaardigheidsbekleders op een foto die hij daarna zelf op zijn Twitter-account plaatste. Premier Michel eiste in samenspraak met Laurents broer koning Filip een sanctie,[52][53] die door de regering vastgelegd werd op 15 procent van zijn inkomen in 2018, wat neerkomt op een sanctie van 45.000 euro. Laurent laat onderzoeken of hij dit kan aanvechten bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.[54]

Marineschandaal

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Marineschandaal voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Lint Land Decoratie Referentie[55]
Belgische orde
Vlag van België België (Ordes) Grootlint in de Leopoldsorde (6 augustus 1993) [4]
Buitenlandse ordes
Koninkrijk der Beide Siciliën Grootkruis-rechtsridder in de Heilige Militaire Constantijnse Orde van Sint-Joris (januari 1994) [56]
Vlag van Luxemburg Luxemburg (Ordes) Grootkruis in de Orde van Verdienste van Adolf van Nassau (15 maart 1999)
Malta Ridder van Eer en Devotie in Obediëntie in de Orde van Malta (29 juni 1999)
Vlag van Nederland Nederland (Ordes) Grootkruis in de Kroonorde (13 juni 2006) [57]
Vlag van Noorwegen Noorwegen (Ordes) Grootkruis in de Orde van Verdienste (20 mei 2003) [58]
Vlag van Portugal Portugal (Ordes) Grootkruis in de Orde van de Infant Dom Henrique (18 oktober 2005) [59]
Vlag van Spanje Spanje (Ordes) Grootkruis in de Orde van Burgerlijke Verdienste (12 mei 2000) [60]
Vlag van Zweden Zweden (Ordes) Commandeuren-Grootkruis in de Orde van de Poolster (26 april 2001)
Niet-koninklijke ordes
Vlag van Duitsland Duitsland (Ordes) Grootkruis in de Orde van Verdienste van de Bondsrepubliek Duitsland (13 juli 1998)
Vlag van Hongarije Hongarije (Ordes) Grootkruis in de Orde van Verdienste van de Republiek Hongarije (15 april 2008) [61]

Militaire rangen

[bewerken | brontekst bewerken]
1985 1989 1994 2004
Filips van België
(1837-1905)
 
 
Karel Theodoor in Beieren
(1839-1909)
 
 
Oscar II van Zweden
(1829-1907)
 
 
Frederik VIII van Denemarken
(1843-1912)
 
 
Don Fulco Ruffo di Calabria Santapau
(1801-1848)
 
 
Théodore Mosselman du Chenoy
(1804-1876)
 
 
Calisto Gazelli di Rossana e di Sebastiano
(1803-1875)
 
 
Felice Rignon
(1829–1914)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria van Hohenzollern-Sigmaringen
(1845-1912)
 
Maria José van Bragança
(1857-1943)
 
Sophia van Nassau
(1836-1913)
 
Louise Bernadotte
(1851-1926)
 
Donna Maria Felicita Alliata
(1783-1842)
 
Isabelle Coghen
(1822-1891)
 
Francesca Gazelli di Rossana Cotti
(1821-1965)
 
Luisa Peronne di San Martino
(1838–1880)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Albert I
(1875-1934)
 
Elisabeth in Beieren
(1876-1965)
 
Karel van Zweden
(1861-1951)
 
Ingeborg van Denemarken
(1877-1973)
 
Fulco Beniamino Tristano Ruffo di Calabria
(1848-1901)
 
Laura Mosselman du Chenoy
(1851-1925)
 
Augusto Filippo Stanislas Gazelli
(1855-1937)
 
Maria Cristina Giovanna Luisa Rignon
(1858-1930)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Leopold III
(1901-1983)
 
 
 
Astrid van Zweden
(1905-1935)
 
 
 
 
 
 
 
Fulco Ruffo di Calabria (1884-1946)
 
 
 
Luisa Gazelli (1896-1989)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Albert II
(1934-)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Paola Ruffo di Calabria (1937-)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Filip
(1960-)
 
 
Astrid van Saksen-Coburg
(1962-)
 
 
Laurens van Saksen-Coburg
(1963-)
  • Prins Laurent is op 20 juli 2017 opgenomen als ridder in de Orde van de Gulden Puntzak.[62]
  • Prins Laurent vertegenwoordigde in 2018 zijn echtgenote prinses Claire die de nieuwe laureate werd van de UnitedHumans Award.
  • Laurent van België, De Hond als gids in de kunst en in de stad, Brussel, Gemeentekrediet, 1996. ISBN 9050661602
  • Laurent de Belgique, Suivez le chien dans l'art et la ville, Brussel, Crédit Communal, 1996. ISBN 9050661602
[bewerken | brontekst bewerken]
Voorganger:
Laetitia Maria van België
Lijn van de Belgische troonopvolging
13
Opvolger:
Louise van Saksen-Coburg