Internationale Schaatsunie

International Skating Union
(ISU)
Sport	Schaatsen
Algemene gegevens
Voorzitter	Kim Jae-yeol
Zetel	Chemin de Primerose 2; 1007 Lausanne; Zwitserland
Land	Mondiaal
Geschiedenis
Oprichtingsdatum	Scheveningen; juli 1892
Structuur
Nationale bond	België: KBSF en KBKF; Nederland: KNSB
Olympisch comité	IOC
	http://www.isu.org
Portaal	Sport

De Internationale Schaatsunie (ISU; International Skating Union) is de internationale organisatie voor de schaatssport.

De ISU organiseert sinds de oprichting in 1892 internationale wedstrijden in de verschillende schaatsdisciplines, zoals het kunstschaatsen, langebaanschaatsen en shorttrack. Ze heeft haar hoofdkantoor in het Zwitserse Lausanne. De Zuid-Koreaan Kim Jae-yeol werd in 2022 voorzitter van de organisatie.

Geschiedenis

De ISU is opgericht op een congres in Scheveningen in juli 1892 als Internationale Eislauf Vereinigung.^[1] Dit congres was een initiatief van de Nederlandsche Schaatsenrijdersbond en werd bijeengeroepen omdat, als gevolg van de toename van het aantal internationale wedstrijden, er behoefte ontstond aan internationale standaarden en regels. Bij de oprichting van de ISU waren afgevaardigden uit 15 Europese landen betrokken. In 1894 sloot Canada zich als eerste niet-Europese land aan bij de ISU.

Vóór de oprichting van de ISU hadden er al wereldkampioenschappen en Europese kampioenschappen plaatsgevonden:

1889: Eerste wereldkampioenschap langebaan (alleen voor mannen) in Amsterdam; ook de Wereldkampioenschappen van 1890, 1891 en 1892 vonden in Amsterdam plaats.^[2]
1891: In Hamburg worden tegelijkertijd de eerste Europese Kampioenschappen langebaan^[3] én kunstschaatsen gehouden, georganiseerd door "Deutscher und Österreichischer Eislaufverband", (alleen voor mannen).
1892: In Wenen worden tegelijkertijd de tweede Europese Kampioenschappen langebaan én kunstschaatsen gehouden, georganiseerd door "Deutscher und Österreichischer Eislaufverband", (alleen voor mannen).

In de jaren na de oprichting werden er diverse mijlpalen bereikt, zoals:

1893: De eerste wereldkampioenschappen langebaan onder directe controle van de ISU vinden plaats in Amsterdam.^[2]
1896: Sint-Petersburg organiseert de eerste wereldkampioenschappen kunstschaatsen.
1897: In Montreal (Canada) vond voor het eerst een wereldkampioenschap langebaan plaats buiten Europa.^[2]
1902: Voor het eerst neemt een vrouw deel aan een ISU-kampioenschap, de Britse Madge Syers-Cave neemt deel aan het mannentoernooi.
1906: Voor het eerst wordt er een eigen ISU-kampioenschap voor vrouwen georganiseerd, deze vond plaats in Davos (Zwitserland).
1908: Kunstschaatsen voor paren krijgt zijn eerste kampioenschap in Sint-Petersburg en kunstschaatsen wordt ingevoerd als Olympische discipline tijdens de Spelen van Londen.
1924: Langebaan- en kunstschaatsen maken deel uit van het programma van de eerste Olympische Winterspelen van Chamonix.^[4]^[5]
1930: Het eerste wereldkampioenschap kunstschaatsen (mannen, vrouwen en paren) buiten Europa vond plaats in New York.
1936: Voor de vrouwen wordt voor het eerst een wereldkampioenschap langebaan georganiseerd in Stockholm, dit in opvolging van drie officieuze kampioenschappen in Oslo.^[6]
1950: In Londen vond de eerste wedstrijd voor ijsdansers plaats.
1952: Het eerste wereldkampioenschap ijsdansen vond plaats in Parijs.
1970: West Allis (Verenigde Staten) organiseert het eerste wereldkampioenschap sprint.^[7]
1973: In Assen vinden de eerste officiële kampioenschappen voor junioren plaats, in opvolging van het nog onofficiële Wereldkampioenschap schaatsen junioren 1972 (alleen voor jongens).
1976: Tijdens de Winterspelen van Innsbruck staat ijsdansen voor het eerst op het programma.
1978: In Solihull (Verenigd Koninkrijk) vinden de eerste shorttrack-kampioenschappen plaats.
1984: Het eerste ISU-congres buiten Europa vond plaats in Colorado Springs en de eerste Wereldbekerwedstrijden worden verreden. Tot 1996 bestonden er aparte Wereldbekerwedstrijden voor mannen en vrouwen.
1990: In Christchurch (Nieuw-Zeeland) vond het eerste ISU-congres in Oceanië plaats.
1991: Het eerste wereldkampioenschap shorttrack voor teams vond plaats in Seoel (Zuid-Korea).
1992: Tijdens de Olympische Spelen van Albertville staat shorttrack voor het eerst op het wedstrijdprogramma.
1994: De eerste wereldkampioenschappen shorttrack voor junioren worden gehouden in Seoel.
1995 / 1996: In Hamar (Noorwegen) vond het eerste Wereldkampioenschap schaatsen afstanden plaats.^[8] De Grand Prix voor het kunstschaatsen vond voor het eerst plaats.
1997: Shorttrack krijgt ook een Wereldbeker voor mannen en vrouwen, een Europees Kampioenschap in Malmö (Zweden) en er komt een junioren Grand Prix in het kunstschaatsen.
1999: De eerste Vier Continenten Kampioenschappen (kunstschaatsen) vinden plaats in Halifax (Canada).
2000: Het eerste kampioenschap voor synchroonschaatsen wordt gehouden in Minneapolis (Verenigde Staten)
2002: Het eerste ISU-congres op Aziatische bodem vond plaats in Kioto (Japan)
2003: Een nieuwe manier van jureren bij het kunstschaatsen wordt getest tijdens de Grand Prix.
2004: Het 50e ISU-congres vond plaats op de locatie waar de ISU in 1882 is opgericht, in het Kurhaus in Scheveningen.
2017: Het eerste Europese Kampioenschap Sprint vond plaats in Heerenveen.^[9]
2018: Het eerste Europese Kampioenschap Afstanden vond plaats in Kolomna, Rusland.^[10]

ISU-Kampioenschappen

De ISU organiseert zeventien kampioenschappen, te weten:

Kunstrijden

Langebaan

Shorttrack

Congressen

Inmiddels heeft de ISU 58 congressen georganiseerd.

1892 - Scheveningen
1895 - Kopenhagen
1897 - Stockholm
1899 - Londen
1901 - Berlijn
1903 - Boedapest
1905 - Kopenhagen
1907 - Stockholm
1909 - Amsterdam
1911 - Wenen
1913 - Boedapest
1921 - Amsterdam
1923 - Kopenhagen
1925 - Davos
1927 - Luchon
1929 - Oslo
1931 - Wenen
1933 - Praag
1935 - Stockholm

1937 - Sankt Moritz
1939 - Amsterdam
1947 - Oslo
1949 - Parijs
1951 - Kopenhagen
1953 - Stresa
1955 - Lausanne
1957 - Salzburg
1959 - Tours
1961 - Bergen
1963 - Helsinki
1965 - Wenen
1967 - Amsterdam
1969 - Maidenhead
1971 - Venetië
1973 - Kopenhagen
1975 - München
1977 - Parijs
1980 - Davos

1982 - Stavanger
1984 - Colorado Springs
1986 - Velden am Wörther See
1988 - Davos
1990 - Christchurch
1992 - Davos
1994 - Boston
1996 - Davos
1998 - Stockholm
2000 - Quebec
2002 - Kioto
2004 - Scheveningen
2006 - Boedapest
2008 - Monaco
2010 - Barcelona
2012 - Kuala Lumpur
2014 - Dublin
2016 - Dubrovnik
2018 - Sevilla
2021 - ~~Phuket~~ Online
2022 - Phuket

Voorzitters

1892–1895 Pim Mulier
1895–1925 Viktor Balck
1925–1937 Ulrich Salchow
1937–1945 Gerrit van Laer
1945–1953 Herbert Clarke
1953–1967 James Koch
1967–1967 Ernst Labin
1967–1980 Jacques Favart
1980–1994 Olaf Poulsen
1994–2016 Ottavio Cinquanta
2016–2022 Jan Dijkema
2022-heden Kim Jae-yeol

ISU-leden

De ISU-leden van de secties kunstschaatsen en schaatsen (langebaanschaatsen/shorttrack) (2019/20: 77) zijn:

k = alleen kunstschaatsen, s = alleen schaatsen, ks = een bond in dat land, k+s = twee bonden in dat land

Europa	Viercontinenten
Andorra (k) Armenië (k) Azerbeidzjan (k) België (k+s) Bosnië en Herzegovina (ks) Bulgarije (ks) Cyprus (k) Denemarken (ks) Duitsland (k+s) Estland (ks) Finland (k+s) Frankrijk (ks) Georgië (k) Griekenland (k) Hongarije (ks) Ierland (ks) IJsland (k) Israël (ks) Italië (ks) Kroatië (ks) Letland (ks) Liechtenstein (ks) Litouwen (ks) Luxemburg (k+s) Moldavië (k) Monaco (k) Nederland (ks) Noord-Macedonië (k) Noorwegen (ks) Oekraïne (k+s) Oostenrijk (k+s) Polen (k+s) Roemenië (ks) Rusland (k+s) Servië (ks) Slowakije (k+s) Slovenië (ks) Spanje (ks) Tsjechië (k+s) Turkije (ks) Verenigd Koninkrijk (ks) Wit-Rusland (ks) Zweden (k+s) Zwitserland (k+s)	AZIË Cambodja (k) China (k+s) Filipijnen (ks) Hongkong (ks) India (ks) Indonesië (ks) Japan (ks) Kazachstan (ks) Kirgizië (k) Maleisië (ks) Mongolië (ks) Noord-Korea (ks) Oezbekistan (ks) Qatar (s) Singapore (ks) Taiwan (ks) Thailand (ks) Turkmenistan (k) Verenigde Arabische Emiraten (k) Vietnam (k) Zuid-Korea (ks) AMERIKA Argentinië (k+s) Brazilië (ks) Canada (k+s) Chili (k) Colombia (s) Mexico (k) Peru (k) Verenigde Staten (k+s) voormalige leden Grenada Puerto Rico AFRIKA Marokko (k) Zuid-Afrika (k+s) OCEANIË Australië (k+s) Nieuw-Zeeland (k+s)