Holger Osieck

Holger Osieck
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Holger Osieck
Geboortedatum	31 augustus 1948
Geboorteplaats	Homberg, Duitsland
Positie	Aanvaller
Jeugd
1958–1965	Schalke 04
Senioren
Getrainde teams
1987–1990; 1979–1989; 1987–1990; 1990; 1990–1991; 1991–1992; 1993–1995; 1995–1996; 1997–1998; 1999–2003; 2007–2008; 2010–2013	Canada (assistent); West-Duitsland (jeugd); West-Duitsland (assistent); Schalke 04 (jeugd); Olympique Marseille (assistent); VfL Bochum; Fenerbahçe; Urawa Red Diamonds; Kocaelispor; Canada; Urawa Red Diamonds ; Australië
Portaal	Voetbal

Holger Osieck (Homberg, 31 augustus 1948) is een Duits voormalig voetballer, voetbaltrainer en functionaris bij de FIFA.

Spelerscarrière

Voordat hij als trainer de voetbalwereld betrad, was hij actief als speler bij Schalke 04, Eintracht Gelsenkirchen, SSV Hagen, 1. FC Mülheim en 1. FC Bocholt in zijn eigen land. Hij speelde echter nooit een duel in de Bundesliga. Aan het einde van zijn spelerscarrière speelde hij in Canada nog een jaartje voor de Vancouver Whitecaps.

Trainerscarrière

Nadat hij was gestopt als speler, ging Osieck als assistent-trainer onder leiding van Franz Beckenbauer in 1990 met West-Duitsland naar het Wereldkampioenschap voetbal 1990. Duitsland werd dat jaar voor de derde maal wereldkampioen. Vervolgens tekende hij als trainer bij VfL Bochum. In 1993 vertrok Osieck naar het Turkse Fenerbahçe SK. Bij de club uit Istanboel won de Duitser twee prijzen: de Kanseliersbeker van 1993 en de TSYD Beker (Beker van Turkse Sportjournalisten) in 1994.

In 1999 ging Osieck aan de slag bij het Canadese nationale voetbalelftal, nadat hij werkzaam was geweest in dienst van Urawa Red Diamonds (Japan) en Kocaelispor (Turkije). Met het Canadese nationale elftal won hij in 2000 de CONCACAF Gold Cup. Canada versloeg Colombia met 2-0 in de finale, en won daarmee voor de eerste keer in de historie de CONCACAF Gold Cup. Het team kreeg de bijnaam Holger's Heroes, refererend aan het (in de Verenigde Staten) bekende televisieprogramma Hogan's Heroes. Osieck had Canada in totaal 41 duels onder zijn hoede: 16 overwinningen, 10 gelijke spelen en 15 nederlagen.

In de zomer van 2007 keerde Osieck terug als hoofdtrainer bij Urawa Red Diamonds, waar hij in het seizoen 1995/96 eerder dus al actief was geweest. Met de Japanse club was hij erg succesvol in zijn eerste seizoen na de terugkeer en hij wist de AFC Champions League binnen te slepen. Het seizoen erna begon de club echter erg slecht aan de competitie, wat Osieck kwalijk werd genomen. Op 16 maart 2008 werd hij door de Japanners op straat gezet.

Bondscoach Australië

Op 11 augustus 2010 werd Osieck aangesteld als bondscoach van Australië, waar hij Pim Verbeek verving, die na het WK 2010 opstapte. Zijn eerste wedstrijd was tegen Zwitserland, tegen wie een 0-0 gelijkspel werd behaald. Zijn eerste overwinning volgde al snel, toen er met 2-1 werd gewonnen van Polen. Vervolgens werd er met 1-0 gewonnen van Paraguay en met 3-0 verloren van Egypte.

In januari 2011 leidde Osieck zijn spelers tot de finale van de Asian Cup, waar in de verlenging met 1-0 werd verloren van Japan. In het gehele toernooi kreeg Australië maar twee tegendoelpunten en Osieck werd geprezen om de zeer goede prestaties. Onder meer regerend kampioen Irak werd in de kwartfinale uitgeschakeld door de Australiërs, die in de halve finale met 6-0 wonnen van Oezbekistan. Na het toernooi verlengde Osieck zijn contract tot na het WK 2014.

Op 30 maart 2011 won Osieck met zijn spelers zeer verrassend met 2-1 van zijn eigen land, Duitsland in een oefenduel in Mönchengladbach. Australië moest het stellen zonder topscorer Tim Cahill, maar alsnog wisten ze te winnen van een weliswaar zwakker Duits elftal, door goals van David Carney en Luke Wilkshire. Dit duel was het enige duel dat Duitsland verloor in 2011. Van de zeventien gespeelde wedstrijden in dit jaar, won Australië er twaalf, speelde er drie gelijk en er werd tevens tweemaal verloren.

Op 18 juni 2013 haalde Osieck zich veel kritiek op de hals door de populaire Tim Cahill te wisselen in de 78ste minuut van de kwalificatiewedstrijd voor het WK 2014 tegen Irak. Hij kon zijn beslissing echter goedpraten, omdat invaller Joshua Kennedy uiteindelijk de winnende treffer binnenschoot, waarmee Australië zich voor de derde maal op rij plaatste voor het WK, dit keer in 2014 in Brazilië. Op 12 oktober 2013 werd Osieck ontslagen na een 6-0 nederlaag in een vriendschappelijk duel tegen Frankrijk. Hij werd opgevolgd door interim-coach en oud-international Aurelio Vidmar, die op zijn beurt weer na één duel werd afgelost door Ange Postecoglou.

Interlands Australië onder leiding van Holger Osieck
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie
1	3 september 2010	Zwitserland – Australië	0–0	Oefeninterland
2	7 september 2010	Polen – Australië	1–2	Oefeninterland
3	9 oktober 2010	Australië – Paraguay	1–0	Oefeninterland
4	17 november 2010	Egypte – Australië	3–0	Oefeninterland
5	5 januari 2011	V.A.E. – Australië	0–0	Oefeninterland
6	10 januari 2011	India – Australië	0–4	Azië Cup
7	14 januari 2011	Australië – Zuid-Korea	1–1	Azië Cup
8	18 januari 2011	Australië – Bahrein	1–0	Azië Cup
9	22 januari 2011	Australië – Irak	1–0	Azië Cup
10	25 januari 2011	Oezbekistan – Australië	0–6	Azië Cup
11	29 januari 2011	Australië – Japan	0–1	Azië Cup
12	29 maart 2011	Duitsland – Australië	1–2	Oefeninterland
13	5 juni 2011	Australië – Nieuw-Zeeland	3–0	Oefeninterland
14	7 juni 2011	Australië – Servië	0–0	Oefeninterland
15	10 augustus 2011	Wales – Australië	1–2	Oefeninterland
16	2 september 2011	Australië – Thailand	2–1	WK-kwalificatie
17	6 september 2011	Saoedi-Arabië – Australië	1–3	WK-kwalificatie
18	7 oktober 2011	Australië – Maleisië	5–0	Oefeninterland
19	11 oktober 2011	Australië – Oman	3–0	WK-kwalificatie
20	11 november 2011	Oman – Australië	1–0	WK-kwalificatie
21	15 november 2011	Thailand – Australië	0–1	WK-kwalificatie
22	29 februari 2012	Australië – Saoedi-Arabië	4–2	WK-kwalificatie
23	2 juni 2012	Denemarken – Australië	2–0	Oefeninterland
24	8 juni 2012	Oman – Australië	0–0	WK-kwalificatie
25	12 juni 2012	Australië – Japan	1–1	WK-kwalificatie
26	15 augustus 2012	Schotland – Australië	3–1	Oefeninterland
27	6 september 2012	Libanon – Australië	0–3	Oefeninterland
28	11 september 2012	Jordanië – Australië	2–1	WK-kwalificatie
29	16 oktober 2012	Irak – Australië	1–2	WK-kwalificatie
30	14 november 2012	Zuid-Korea – Australië	1–2	Oefeninterland
31	3 december 2012	Hongkong – Australië	0–1	Oost-Azië Cup kwalificatie
32	5 december 2012	Noord-Korea – Australië	1–1	Oost-Azië Cup kwalificatie
33	7 december 2012	Guam – Australië	0–9	Oost-Azië Cup kwalificatie
34	9 december 2012	Australië – Chinees Taipei	8–0	Oost-Azië Cup kwalificatie
35	6 februari 2013	Australië – Roemenië	3–2	Oefeninterland
36	26 maart 2013	Australië – Oman	2–2	WK-kwalificatie
37	4 juni 2013	Japan – Australië	1–1	WK-kwalificatie
38	11 juni 2013	Australië – Jordanië	4–0	WK-kwalificatie
39	18 juni 2013	Australië – Irak	1–0	WK-kwalificatie
40	20 juli 2013	Zuid-Korea – Australië	0–0	Oost-Azië Cup
41	25 juli 2013	Japan – Australië	3–2	Oost-Azië Cup
42	28 juli 2013	Australië – China	3–4	Oost-Azië Cup
43	7 september 2013	Brazilië – Australië	6–0	Oefeninterland
44	11 oktober 2013	Frankrijk – Australië	6–0	Oefeninterland

Erelijst

Als trainer
Kocaelispor

Türkiye Kupası: 1996/97

Urawa Red Diamonds

AFC Champions League: 2007

Canada

CONCACAF Gold Cup: 2000

Bronnen, noten en/of referenties

transfermarkt