Grant Holloway

Grant Holloway
	Grant Holloway tijdens de FBK Games van 2023.
Volledige naam	Grant Holloway
Geboortedatum	19 november 1997
Geboorteplaats	Chesapeake
Nationaliteit	Verenigde Staten
Lengte	1,88 m
Gewicht	86 kg
Sportieve informatie
Discipline	hordelopen
Eerste titel	NCAA-indoorkampioen 110 m horden 2017
OS	2020, 2024
Extra	Wereldindoorrecordhouder 60 m horden
Medailles
Olympische Zomerspelen
Wereldkampioenschappen
Wereldkampioenschappen indoor
Portaal	Atletiek

Grant Holloway (Chesapeake, 19 november 1997) is een Amerikaanse hordeloper en sprinter. Hij is zowel de huidige olympisch kampioen als wereldkampioen op de 110 m horden en daarnaast tweevoudig wereldindoorkampioen en -recordhouder op de 60 m horden. Daaraan voorafgaand was hij vooral succesvol in het NCAA-circuit. Hij nam aan twee Olympische Spelen mee, waar hij naast een gouden ook een zilveren medaille aan overhield.

Loopbaan

NCAA-successen

Het grootste deel van zijn atletieksuccessen behaalde Holloway aanvankelijk bij de NCAA-studentenkampioenschappen als lid van de Florida Gators, het atletiekteam van de Universiteit van Florida, waaraan hij als student is verbonden. Tussen 2017 en 2019 veroverde hij in totaal acht NCAA-titels, verdeeld over vijf verschillende disciplines. In 2019 leverde hij verschillende prestaties die als records de NCAA-boeken ingingen. Zoals de 7,35 s op de 60 m horden, een tijd die tevens geldt als het huidige Amerikaanse indoorrecord, of de 12,98 waarmee hij op de 110 m horden zijn derde achtereenvolgende titel veroverde. Het vorige, 40 jaar oude record stond op naam van Renaldo Nehemiah. Ook maakte hij deel uit van het estafetteteam van de Florida Gators op de 4 × 100 m estafette, dat in 37,97 voor het eerst in de NCAA-historie de 38 seconden barrière doorbrak. Daarnaast veroverde hij in totaal nog zeven overige NCAA-medailles bij het verspringen en op de beide estafette-onderdelen.

Goud op WK 2019

Op nationaal niveau had Holloway tot en met 2019 nog geen nationale titel veroverd, maar was hij wel tweemaal tweede geworden, in 2018 nipt (0,002 seconden langzamer) achter Devon Allen en in 2019 achter Daniel Roberts. Het leverde hem echter uitzending op naar de wereldkampioenschappen in Doha. Favoriet voor de eindoverwinning was hij dus zeker niet. Dat waren met name de titelverdediger en olympisch kampioen van 2016 Omar McLeod en de nummer twee van de Spelen in Rio de Janeiro Orlando Ortega uit Spanje. In de finale lag Holloway echter na een goede start al gauw aan de leiding. Bij zijn pogingen om zijn landgenoot in te halen verkeek McLeod zich echter op de negende horde, die hij omverliep, waarna hij bij de laatste horde ten val kwam. De naast hem lopende Ortega werd hierdoor ernstig gehinderd en eindigde slechts als vijfde. Terwijl Holloway zijn geluk niet op kon en na zijn overwinning een ereronde liep, werd McLeod gediskwalificeerd en diende Spanje een protest in tegen McLeod. Dit werd gehonoreerd en Ortega werd ‘beloond’ met een tweede bronzen medaille, waardoor er dus bij de prijsuitreiking naast Holloway niet twee, maar drie atleten op het erepodium stonden. Voor Holloway betekende het zijn eerste grote internationale succes.

Professioneel atleet in 2021

In 2021 werd Holloway professioneel atleet. Hij begon het indoorseizoen in 2021 door tijdens de Villa de Madrid Indoor Meeting op 24 februari het 27 jaar oude wereldrecord op de 60 m horden van Colin Jackson van 7,30 met een honderdste te verbeteren en op 7,29 te stellen. De wedstrijd maakte deel uit van de World Athletics Indoor Tour van 2021. Door zijn overwinning in recordtijd in Madrid werd Holloway de overall winnaar van deze tour. Vervolgens veroverde hij tijdens het outdoorseizoen op de 110 m horden zijn eerste nationale titel, waarmee hij zijn uitzending naar de Olympische Spelen van Tokio zeker stelde. Hier eindigde hij op de 110 m horden als tweede achter de Jamaicaan Hansle Parchment (tijden 13,04 om 13,09).

Goud op WK's in- en outdoor 2022

In 2022 vervolgde Holloway de progressieve lijn die hij het jaar ervoor had ingezet door beide wereldtitels die dat jaar te veroveren waren, naar zich toe te trekken. Eerst werd hij wereldindoorkampioen in Belgrado op de 60 m horden in 7,39, na eerder in de halve finale zijn eigen wereldrecord te hebben geëvenaard, om later dat jaar ook kampioen op de 110 m horden te worden tijdens de WK in Eugene in 13,03, waarbij hij zijn landgenoot Trey Cunningham 0,05 seconden voorbleef.

Titels

Olympisch kampioen 110 m horden - 2024
Wereldkampioen 110 m horden - 2019, 2022, 2023
Wereldindoorkampioen 60 m horden - 2022, 2024
NCAA-kampioen 110 m horden - 2017, 2018, 2019
NCAA-kamp. 4 × 100 m – 2019
NCAA-indoorkamp. 60 m - 2019
NCAA-indoorkampioen 60 m horden - 2017, 2018, 2019
Amerikaans kampioen 110 m horden - 2021, 2024
Amerikaans indoorkamp. 60 m horden - 2022

Persoonlijke records

Outdoor

Onderdeel	Prestatie	Datum	Plaats
100 m	10,21 s (+0,0 m/s)	16 april 2022	Gainesville
200 m	20,66 s (+0,7 m/s)	29 maart 2019	Gainesville
110 m horden	12,81 s (+1,8 m/s)	26 juni 2021	Eugene
300 m horden	37,73 s	7 juni 2014	Newport News
hoogspringen	2,16 m	6 juni 2014	Newport News
verspringen	8,17 m (+0,6 m/s)	12 mei 2018	Knoxville

Indoor

Onderdeel	Prestatie	Datum	Plaats
55 m	6,22 s	30 januari 2016	Blacksburg
60 m	6,50 s	9 maart 2019	Birmingham
200 m	20,69 s	19 januari 2019	Clemson
300 m	32,80 s	7 januari 2017	Clemson
400 m	49,18 s	9 maart 2013	New York
500 m	1.03,35	26 februari 2016	Hampton
55 m horden	7,19 s	10 maart 2015	Hampton
60 m horden	7,27 s (WR)	16 februari 2024	Albuquerque
hoogspringen	2,13 m	9 januari 2015	Hampton
verspringen	8,13 m	9 maart 2018	College Station

Palmares

60 m

2019: 1 NCAA-indoorkamp. – 6,50 s

60 m horden

2017: 1 NCAA-indoorkamp. – 7,58 s
2018: 1 NCAA-indoorkamp. – 7,47 s
2019: 1 NCAA-indoorkamp. – 7,35 s (NR)
2022: 1 Amerikaanse indoorkamp. - 7,37 s
2022: 1 WK indoor - 7,39 s (in ½ fin. 7,29 s = ev. WR)
2024: 1 WK indoor - 7,29 s

110 m horden

2017: 1 NCAA-kamp. – 13,49 s (-2,0 m/s)
2017: 4e Amerikaanse kamp. – 13,39 s (-0,7 m/s)
2018: 1 NCAA-kamp. – 13,42 s (-1,1 m/s)
2018: 2 Amerikaanse kamp. – 13,46 s (-1,8 m/s)
2019: 1 NCAA-kamp. – 12,98 s (+0,8 m/s)
2019: 2 Amerikaanse kamp. – 13,36 s (-0,8 m/s)
2019: 1 WK - 13,10 s (+0,6 m/s)
2021: 1 Amerikaanse kamp. – 12,96 s (+0,4 m/s) (in ½ fin. 12,81 s)
2021: 2 OS - 13,09 s (-0,5 m/s)
2022: 2 New York Grand Prix - 13,06 s (+1,6 m/s)
2022: 1 WK - 13,03 s (+1,2 m/s)
2022: 1 ISTAF - 13,05 s (+0,6 m/s)
2023: 1 FBK Games - 13,03 s (+0,4 m/s)
2023: 1 WK - 12,96 s (+0,0 m/s)
2024: 1 Amerikaanse kamp. – 12,86 s (+2,0 m/s)
2024: 1 OS - 12,99 s (-0,1 m/s) (in ½ fin. 12,98 s)
2024: 1 ISTAF - 13,14 s (+0,1 m/s)

Diamond League-podiumplaatsen

2022: 1 Herculis - 12,99 s (+0,6 m/s)
2022: 3 Athletissima - 13,11 s (+0,0 m/s)
2022: 1 Weltklasse Zürich - 13,02 s (-0,1 m/s)
2022: 1 Diamond League
2023: 2 Meeting International Mohammed VI d'Athletisme de Rabat - 13,12 s (-1,3 m/s)
2023: 1 Golden Gala in Florence - 13,04 s (-0,2 m/s)
2023: 1 Meeting de Paris - 12,98 s (-0,5 m/s)
2023: 1 London Athletics Meet - 13,01 s (+1,3 m/s)
2023: 3 Diamond League Xiamen - 13,12 s (+0,0 m/s)
2023: 2 Prefontaine Classic - 13,06 s (+0,9 m/s)
2024: 1 Prefontaine Classic - 13,03 s (-0,1 m/s)
2024: 1 Herculis - 13,01 s (-0,7 m/s)
2024: 2 Athletissima - 13,14 s (-0,1 m/s)
2024: 1 Silesia Kamila Skolimowska Memorial - 13,04 s (+1,1 m/s)
2024: 1 Weltklasse Zürich - 12,99 s (-0,3 m/s)

verspringen

2017: 2 NCAA-kamp. – 8,00 m (-0,5 m/s)
2018: 2 NCAA-indoorkamp. – 8,13 m
2019: 3 NCAA-indoorkamp. – 7,95 m

4 × 100 m

2018: 3 NCAA-kamp. – 38,89 s
2019: 1 NCAA-kamp. – 37,97 s

4 × 400 m

2017: 2 NCAA-indoorkamp. – 3.03,52
2018: 3 NCAA-indoorkamp. – 3.01,43
2019: 2 NCAA-indoorkamp. – 2.59,60

Bronnen, noten en/of referenties

(en) World Athletics-profiel voor Grant Holloway
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Grant_ Holloway op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Zie de categorie Grant Holloway van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.