Formule 1 in 1958
9e Formule 1-seizoen (1958) | ||||
---|---|---|---|---|
Volgende: 1959 Vorige: 1957
| ||||
Mike Hawthorn, wereldkampioen 1958, (foto: Argentinië)
| ||||
Algemene informatie | ||||
Races | 11 | |||
Coureurs | 85 | |||
Constructeurs | 9 | |||
Verdedigend kampioen |
Juan Manuel Fangio (coureurs) | |||
Eindstand coureurs | ||||
1e plaats | Mike Hawthorn 42 (1e titel) | |||
2e plaats | Stirling Moss 41 | |||
3e plaats | Tony Brooks 24 | |||
Eindstand constructeurs | ||||
1e plaats | Vanwall 48 (1e titel) | |||
2e plaats | Ferrari 40 | |||
3e plaats | Cooper 31 | |||
|
Het Formule 1-seizoen 1958 was het negende FIA Formula One World Championship-seizoen. Het begon op 19 januari en eindigde op 19 oktober na elf races.
- Mike Hawthorn werd voor het eerst wereldkampioen in een Ferrari. Vanwall werd het eerste team dat het constructeurskampioenschap won.
- Het werd verplicht om op commercieel verkrijgbare brandstof te rijden.
- Juan Manuel Fangio stopte na de Grand Prix van Frankrijk.
- Luigi Musso kwam om in de Grand Prix van Frankrijk, Peter Collins een maand later in de Grand Prix van Duitsland en Stuart Lewis-Evans in de laatste race van het jaar.
- Maria Teresa de Filippis werd de eerste vrouw die in de Formule 1 reed.
Kalender
[bewerken | brontekst bewerken]GP nr. | Ronde | Grand Prix | Circuit | Plaats | Datum |
---|---|---|---|---|---|
65
|
1 | GP van Argentinië | Autódromo Oscar Alfredo Gálvez | Buenos Aires | 19 januari |
66
|
2 | GP van Monaco | Circuit de Monaco | Monte Carlo | 18 mei |
67
|
3 | GP van Nederland | Circuit Park Zandvoort | Zandvoort | 26 mei |
68
|
4 | Indianapolis 500 | Indianapolis Motor Speedway | Indianapolis (Indiana) | 30 mei |
69
|
5 | GP van België | Circuit de Spa-Francorchamps | Stavelot | 15 juni |
70
|
6 | GP van Frankrijk | Circuit de Reims-Gueux | Reims | 6 juli |
71
|
7 | GP van Groot-Brittannië | Silverstone Circuit | Silverstone | 19 juli |
72
|
8 | GP van Duitsland | Nürburgring Nordschleife | Nürburg | 3 augustus |
73
|
9 | GP van Portugal | Circuito da Boavista | Lissabon | 24 augustus |
74
|
10 | GP van Italië | Autodromo Nazionale Monza | Monza | 7 september |
75
|
11 | GP van Marokko | Ain-Diab Circuit | Ain-Diab | 19 oktober |
Resultaten en klassement
[bewerken | brontekst bewerken]Grands Prix
[bewerken | brontekst bewerken]Puntentelling
[bewerken | brontekst bewerken]Punten worden toegekend aan de top vijf geklasseerde coureurs, en 1 punt voor de coureur die de snelste ronde heeft gereden in de race.
Positie | ;1e | 2e | 3e | 4e | 5e | S |
---|---|---|---|---|---|---|
Punten | 8 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Klassement bij de coureurs
[bewerken | brontekst bewerken]Slechts de beste zes van de elf resultaten telden telden mee voor het kampioenschap, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes. Punten werden verdeeld als meerdere coureurs één auto hadden gedeeld. Daarbij werd niet gekeken naar het aantal ronden dat elke coureur had gereden.
|
|
- ‡ Geen punten toegekend voor een gedeelde auto
- 1 Formule 2-wagen
Klassement bij de constructeurs
[bewerken | brontekst bewerken]Constructeurs verdienden alleen punten met de best geklasseerde coureur per race.
De zes beste resultaten telden mee voor de eindstand, resultaten die tussen haakjes staan telden daarom niet mee voor het kampioenschap. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.
|
|
‡ Geen punten toegekend voor een gedeelde auto.