Felix Steiner
| Felix Steiner | ||
|---|---|---|
| ||
Steiner in 1942
| ||
| Geboren | 23 mei 1896 Stallupönen, Oost-Pruisen, Pruisen, Duitse Keizerrijk | |
| Overleden | 12 mei 1966 München, Bondsrepubliek Duitsland | |
| Rustplaats | Friedhof am Perlacher Forst, München, Münchener Stadtkreis, Beieren, Duitsland: plot: 201-A-16[1] | |
| Land/zijde | .svg){kind=small} Duitse Keizerrijk.svg){kind=small} Weimarrepubliek.svg){kind=small} nazi-Duitsland
| |
| Onderdeel | .svg){kind=small} Pruisische leger.svg){kind=small} Deutsches Heer Vrijkorps.svg){kind=small} Reichswehr Sturmabteilung Schutzstaffel Waffen-SS
| |
| Dienstjaren | 1914 - 1945 | |
| Rang |   SS-Obergruppenführer en Generaal in de Waffen-SS | |
| Eenheid | Infanterie-Regiment „von Boyen“ (5. Ostpreußisches) Nr. 41 Maart 1914[2] Vrijkorps Oost-Pruisen Januari 1919 - Mei 1920[2] | |
| Bevel | SS-Standarte Deutschland 1 juli 1936 - 1 december 1940 5. SS-Panzer-Division Wiking 1 december 1940 - 1 mei 1943 III (Germaanse) SS Pantserkorps 1 mei 1943 - oktober 1944 11e Leger 28 januari 1945 - 5 maart 1945 III (Germaanse) SS Pantserkorps 5 maart 1945 - 8 mei 1945 Armee-Abteilung Steiner 21 april 1945 - 22 april 1945 | |
| Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |
| Onderscheidingen | Zie decoraties | |
Felix Steiner (Stallupönen, 23 mei 1896 – München, 12 mei 1966) was een Duits officier en SS-Obergruppenführer en generaal in de Waffen-SS tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Leven[2]
[bewerken | brontekst bewerken]Op 23 mei 1896 werd Felix Steiner geboren in Stallupönen, Oost-Pruisen. Zijn vader was een leraar, hij overleed in december 1916. Op 9 maart 1914 slaagde Steiner voor zijn Abitur.
Hij meldde zich vrijwillig aan voor het Pruisische leger, en werd geplaatst bij het Infanterie-Regiment „von Boyen“ (5. Ostpreußisches) Nr. 41.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Na de Eerste Wereldoorlog sloot Steiner zich aan bij het Vrijkorps en later bij de Reichswehr. In 1933 was hij opgeklommen tot de rang van majoor. In 1935 werd hij lid van de SS. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, leidde hij een SS-regiment (de SS-Standarte Deutschland) tijdens de Poolse Veldtocht en de Slag om Frankrijk, waarbij zijn eenheid Walcheren binnenviel via de Sloedam. Na deze operaties werd hij door de Reichsführer-SS Heinrich Himmler benoemd tot commandant van de pas opgerichte SS-Division Wiking. Deze divisie bestond uit niet-Duitse vrijwilligers uit Nederland, Vlaanderen en de Scandinavische landen en maakte zich met name in de Oekraïne aan oorlogsmisdaden schuldig (zoals de moord op 600 Joden in Sboriw).[3] Na een succesvolle periode als commandant van de Wiking-divisie, werd Steiner in 1943 bevorderd tot commandant van het III (Germaanse) SS Pantserkorps.
In januari 1945 werd Steiner opgeroepen om te helpen bij de verdediging van Duitsland tegen geallieerde en Sovjettroepen. Toen het Rode Leger onder leiding van Georgi Zjoekov op 21 april 1945 door de Duitse verdedigingslinie te Seelow brak, kreeg Steiner het directe bevel van Adolf Hitler om met de restanten van zijn legerkorps de noordelijke flank van de oprukkende Sovjets aan te vallen. Steiner overwoog het plan, maar besloot dat de uitvoering ervan onmogelijk was. Toen zijn mededeling de Führerbunker in Berlijn bereikte, werd Hitler razend en riep hij tijdens een stafvergadering dat de oorlog nu definitief verloren was.
Na de oorlog stond Steiner terecht tijdens de Processen van Neurenberg, maar werd vrijgesproken. Zijn laatste levensjaren besteedde hij aan het schrijven van zijn memoires en van diverse boeken over de oorlog. Steiner stierf op 12 mei 1966 aan een hartaanval[4].
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Steiner bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Waffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen[5][6].
| Datum | Deutsches Heer | Polizei | Sturmabteilung | Allgemeine-SS | Waffen-SS |
|---|---|---|---|---|---|
| 16 maart 1914[7]: | Fahnenjunker | — |
— |
— |
—
|
| 1 juni 1914[7]: | Gefreiter | — |
— |
— |
—
|
| 1 augustus 1914[7]: | Fahnenjunker-Unteroffizier | — |
— |
— |
—
|
| 11 november 1914[7]: | Fähnrich | — |
— |
— |
—
|
| 27 januari 1915[7][2]: | Leutnant | — |
— |
— |
—
|
| 18 oktober 1918[7][2]: | Oberleutnant | — |
— |
— |
—
|
| 1 december 1927[7][2]: | Hauptmann i.G. | — |
— |
— |
—
|
| December 1933: | Major i.G. | — |
— |
— |
—
|
| Januari 1934: | — |
Major der Landespolizei | — |
— |
—
|
| 1 januari 1934[7][2]: | — |
— |
SA-Anwärter | — |
—
|
| 1 februari 1934[7] - Maart 1934[2]: |
— |
— |
SA-Sturmführer | — |
—
|
| 24 april 1935[8][7][2]: | — |
— |
— |
SS-Obersturmbannführer | —
|
| 1 juni 1936[9][7][2]: | — |
— |
— |
SS-Standartenführer | —
|
| 24 januari 1940[7]: | — |
— |
— |
SS-Oberführer | —
|
| 9 november 1940[7][4]: | — |
— |
— |
SS-Brigadeführer | Generalmajor in de Waffen-SS |
| 1 januari 1942[7][4]: | — |
— |
— |
SS-Gruppenführer | Generalleutnant in de Waffen-SS |
| 1 juli 1943[7][4]: | — |
— |
— |
SS-Obergruppenführer | General in de Waffen-SS |
Lidmaatschapsnummers
[bewerken | brontekst bewerken]Decoraties
[bewerken | brontekst bewerken]Selectie:
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis (nr.166)[10] op 15 augustus 1940 als SS-Oberführer en Commandant van de SS-Standarte “Deutschland” / “SS-Verfügungsdivision” / 18.Armee / Heeresgruppe B (als eerste officier van de Waffen-SS)[10][11][12][4]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof (nr.159) op 23 december 1942 als SS-Gruppenführer en Generalleutnant in de Waffen-SS en Commandant van de SS-Panzer-Grenadier-Division “Wiking” / Heeresgruppe A[10][13][14][4]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof en Zwaarden (nr.86) op 10 augustus 1944 als SS-Obergruppenführer en Generaal in de Waffen-SS en Bevelvoerend-generaal van het III.SS-Panzer-Korps[10][13][15][4]
- IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse (3 november 1917[10][16][17]) en 2e klasse (9 oktober 1914[2][10][16][17])
- Gewondeninsigne 1918 in zwart[10][16] en zilver[6]
- Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (26 oktober 1939[7][4]) en 2e Klasse (21 november 1939[10][17] - 17 september 1939[7][4])
- Duitse Kruis in goud op 22 april 1942 als SS-Gruppenführer en Generalleutnant in de Waffen-SS / 5.SS-Division "Wiking"[10][18][7][4]
- Medaille Winterschlacht im Osten 1941/42[10] in 1942[6][7]
- Orde van het Vrijheidskruis (Finland), 1e Klasse met Borstster, Eikenloof en Zwaarden[6][13]op 6 juli 1943[7][10]
- Orde van het Vrijheidskruis (Finland), 1e Klasse met Eikenloof en Zwaarden[6]op 16 juni 1942[7][10]
- Hij werd op 1 augustus 1944 genoemd in het Wehrmachtsbericht.[6][10][7][19]
- (de) Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 – Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtsteile. Friedberg, Duitsland: Podzun-Pallas. 2000, ISBN 978-3-7909-0284-6.
- (en) Beevor, Antony. Berlin: The Downfall 1945. Penguin Books. 2002, ISBN 0-670-88695-5.
- (de) Krätschmer, Ernst-Günther (1999). Die Ritterkreuzträger der Waffen-SS [The Knight's Cross Bearers of the Waffen-SS]. Coburg, Duitsland: Nation Europa Verlag. ISBN 978-3-920677-43-9.
- (de) Patzwall, Klaus D.; Scherzer, Veit. Das Deutsche Kreuz 1941 – 1945 Geschichte und Inhaber Band II. Norderstedt, Duitsland: Verlag Klaus D. Patzwall. 2001, ISBN 978-3-931533-45-8.
- (de) Schaulen, Fritjof. Eichenlaubträger 1940 – 1945 Zeitgeschichte in Farbe III Radusch – Zwernemann. Selent, Duitsland: Pour le Mérite. 2005, ISBN 978-3-932381-22-5.
- (de) Scherzer, Veit. Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives, Duitsland: Scherzers Miltaer-Verlag. 2007, ISBN 978-3-938845-17-2.
- (de) Thomas, Franz. Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 2: L–Z. Osnabrück, Duitsland: Biblio-Verlag. 1998, ISBN 978-3-7648-2300-9.
- (en) Williamson, Gordon. The SS: Hitler's Instrument of Terror: The Full Story From Street Fighters to the Waffen-SS - Motorbooks International. maart 1994, ISBN 0-87938-905-2, ISBN 978-0-87938-905-5.
- (en) Ziemke, Earl F (1969). Battle For Berlin: End Of The Third Reich, NY: Ballantine Books, Londen: Macdomald & Co.
- (fr) Tixier, Thierry (2019). Allgemeine SS - Polizei - Waffen SS Volume 3, SS OGRUF (geen pagina vermelding). ISBN 978-1-326-84038-9. Geraadpleegd op 18 september 2021.
- (en) Yerger, Mark C (1999). Waffen-SS Commanders: The Army, Corps and Divisional Leaders of a Legend: Kruger to Zimmermann: The Army, Corps and Divisional Leaders of a Legend: Krüger to Zimmermann. Schiffer Military History, Atglen, 263, 265. ISBN 978-0764307690. Geraadpleegd op 18 september 2021.
- (de) Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 3 1.Januar 1944 bis 9.Mai 1945. Gesellschaft für und Bildung mbH, Köln (1989), pp. 185. ISBN 3-89340-004-4. Geraadpleegd op 19 september 2021.
- ↑ (en) Find A Grave: Gen Felix Martin Julius Steiner. Geraadpleegd op 18 januari 2020.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Yerger 1999, p.263.
- ↑ Steiner, Felix Martin Julius
- ↑ a b c d e f g h i j Yerger 1999, p.265.
- ↑ (en) Eestileegion: SS-Obergruppenführer and Waffen-SS General Felix Steiner. Geraadpleegd op 18 januari 2020.
- ↑ a b c d e f (de) Ritterkreuztraeger.info: SS-Obergruppenführer Felix Steiner. Geraadpleegd op 18 januari 2020. Gearchiveerd op 21 januari 2022.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x Tixier 2019, p.SS OGRUF STEINER.
- ↑ a b (de) Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.07.1935. p.16-17. Gezien op 3 jan. 2016.
- ↑ (de) Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.12.1936. p.22-23. Gezien op 3 jan. 2016.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m TRACESOFWAR: Steiner, Felix Martin Julius. Geraadpleegd op 18 januari 2020.
- ↑ Fellgiebel 2000, p. 409, 505.
- ↑ Volgens Scherzer als commandant van de SS-Standarte "Deutschland".
- ↑ a b c Scherzer 2007, p. 721.
- ↑ Fellgiebel 2000, p. 64.
- ↑ Fellgiebel 2000, p. 44.
- ↑ a b c Rangliste des Deutschen Reichsheeres, Mittler & Sohn Verlag, Berlin 1930, S. 146.
- ↑ a b c Thomas 1998, p. 346.
- ↑ Patzwall and Scherzer 2007, p. 457.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 3 1989, p.185.