Naar inhoud springen

Europese Vrije Alliantie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Europese Vrije Alliantie
EFA
Logo
Personen
Voorzitter Vlag van Spanje Lorena Lopez de Lacalle (EA)
Secretaris - Generaal Vlag van Spanje Jordi Solé Ferrando (ERC)
Geschiedenis
Opgericht 9 juli 1981
Algemene gegevens
Actief in Europees Parlement
Hoofdkantoor Boomkwekerijstraat 1
1000, Brussel, België
Ideologie Regionalistisch, Autonomistisch, Progressief Nationalistisch
Kleuren Paars
Jongerenorganisatie European Free Alliance Youth
Wetenschappelijk bureau Coppieters Foundation
Europese fractie Groenen/VEA (4/7)
ECH (3/7)
Website www.e-f-a.org
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Europese Unie

De Europese Vrije Alliantie (EVA) is een Europese politieke partij, die streeft naar maximale autonomie voor de volkeren en regio's in Europa. In de Europese Vrije Alliantie zijn zo'n 40 regionalistische dan wel autonomistische democratische partijen verenigd uit meer dan tien lidstaten van de Europese Unie.

Voordat de Europese Vrije Alliantie in 1981 werd opgericht zaten de verschillende regionalistische partijen verspreid over andere fracties in het Europees Parlement. Bij de eerste Europese verkiezingen in 1979 behaalde vier regionalistische partijen vijf verkozen. Maar zowel de Volksunie (Onafhankelijken), FDF/RW (Niet-ingeschrevenen), Südtiroler Volkspartei (EVP) als de Scottish National Party (EPD) kwam in verschillende fracties terecht. In 1981 besloten de Volksunie, FNP, Onafhankelijke Fianna Fáil, PDG, POBL en de A-LAN samen met drie observerde leden (UPC, POC en CDC) om de EVA op te richten. Echter bleven de leden in het parlement in verschillende fracties zetelen. Ook na de verkiezingen van 1984 bleef de partij verdeeld onder verschillende fracties. Pas na de verkiezingen van 1989 verenigden de EVA zich in de zogenaamde Regenboogfractie. Deze fractie telde 13 leden. Echter, parlementsleden van de regionalistische partijen Batasuna, CiU en de Südtiroler Volkspartei weigerden om toe te treden tot de fractie. Na de verkiezingen van 1994 verloor de Regenboogfractie 10 zetels. De overige drie leden sloten zich vervolgens aan bij de Europese Radicale Alliantie. Na de verkiezingen van 1999 maakte de EVA deel uit van de fractie van De Groenen/Vrije Europese Alliantie, om in groter verband meer toegang te hebben tot parlementaire commissies. Op 26 maart 2004 werd EVA opgericht als politieke partij, overeenkomstig de nieuwe EU-richtlijn en op 13 oktober werd EVA door de Europese Unie als Europese politieke partij erkend.

Doel en programma

[bewerken | brontekst bewerken]

De EVA staat voor "een Europa van vrije volkeren, gebaseerd op het principe van subsidiariteit, die geloven in solidariteit met elkaar en met de volken van de wereld."

Zij streeft de volgende doelen na:

  • de bescherming van mensenrechten en rechten van volkeren;
  • milieubescherming en een duurzame ontwikkeling;
  • de bouw van een rechtvaardige samenleving met politieke solidariteit die vooruitgang, sociale cohesie en gelijke kansen stimuleert;
  • de heroriëntatie van de Europese Unie, die te veel is beïnvloed door haar economische oorsprong en die te veel nadruk legt op liberalisatie, concurrentie en centralisatie;
  • het uitoefenen van democratische politieke activiteiten op een geweldloze wijze;
  • de afschaffing van kernenergie en de ontwikkeling van alternatieve energiebronnen;
  • het zeker stellen van de deelname van regio's met constitutionele bevoegdheden in de besprekingen van de Raad van de Europese Unie die betrekking hebben op zaken die onder de wettige competentie van die regio's vallen, teneinde de erkenning van historische naties en regio's te bevorderen;
  • een directe toegang voor historische naties en regio's tot het Hof van Justitie;
  • democratische hervormingen van de Europese instellingen en de versterking van de rol van het Comité van de Regio's;
  • het verdedigen en handhaven van de taalkundige en culturele verscheidenheid van de EU.

(Voormalig) voorzitters

[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdspanne Voorzitter
2004–2009 Vlag van België Nelly Maes
2010–2014 Vlag van België Eric Defoort
2014-2018 Vlag van Frankrijk François Alfonsi
2018–heden Vlag van Spanje Lorena Lopez de Lacalle

De EVA kent een algemene vergadering, een bureau en een secretariaat.

De hoogste bevoegdheid ligt bij de algemene vergadering, waar elk volledig lid één stem heeft.

Uitsluitend politieke partijen kunnen volledig lid worden de EVA. Alleen zij hebben stemrecht in de algemene vergadering.

Een partij die zich bij de EVA wil aansluiten, moet eerst worden toegelaten als waarnemend lid. Na minimaal een jaar kan de partij worden toegelaten als volledig lid.

In principe wordt een natie/regio vertegenwoordigd door niet meer dan één politieke partij. Een andere partij uit dezelfde regio kan slechts lid worden met instemming van de partij uit die regio die reeds eerder lid was. In dat geval vormen deze partijen samen één delegatie, dus met een stem in de algemene vergadering, tenzij de algemene vergadering met een tweederdemeerderheid van de volledige leden anders besluit. (Huishoudelijk reglement, artikel 5).

Bij uitzondering worden individuele politici toegelaten als lid, maar deze hebben geen stemrecht.

Het bureau kan partijen en personen de status van "vrienden van de EVA" geven. Zij zijn dan geen lid van de EVA, maar wel met de EVA geassocieerd. Deze status kan bijvoorbeeld worden toegekend aan regionalistische partijen van buiten de Europese Unie, of aan vreedzame regionalistische activisten.

Het Fédéralistes Démocrates Francophones is niet als lid toegelaten, omdat deze partij zich cultuurimperialistisch opstelt, hetgeen niet in overeenstemming is met het programma van de EVA.

De Lega Nord is enige tijd lid geweest, totdat ze zich xenofoob ging opstellen. De Union für Südtirol moest de EVA in 2006 verlaten toen een verklaring tegen islamofobie niet ondertekend werd.

Fractie in het Europees Parlement

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 26 maart 2010 koos de algemene vergadering van de EVA Eric Defoort tot nieuwe voorzitter[1]. Defoort volgt Nelly Maes van de verdwenen Sociaal-Liberale Partij[2] op.

Tussen haakjes het Europese land of de landen waar de regio in ligt of de bevolkingsgroep in woont die de partij vertegenwoordigen wil:

Natie/regio Land Partij Europees Parlement (2019-2024)
Vlag Vlaanderen Vlaanderen Vlag van België België Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) 3 zetels ECH
Vlag Friesland Friesland Vlag van Nederland Nederland Fryske Nasjonale Partij (FNP) geen verkozenen
Åland Vlag van Finland Finland Ålands Framtid geen verkozenen
Baskenland Baskenland Vlag van Spanje Spanje Aralar geen verkozenen
Valle d'Aosta Vlag van Italië Italië Autonomie Liberté Participation Écologie (ALPE) geen verkozenen
Vlag van de Duitse deelstaat Beieren Beieren Vlag van Duitsland Duitsland Bayernpartei geen verkozenen
Galicië Galicië Vlag van Spanje Spanje Bloque Nacionalista Galego (BNG) geen verkozenen
Aragón Aragón Vlag van Spanje Spanje Chunta Aragonesista (Cha) geen verkozenen
Oost-Friesland Vlag van Duitsland Duitsland Die Friesen geen verkozenen
Baskenland Baskenland Vlag van Spanje Spanje / Vlag van Frankrijk Frankrijk Eusko Alkartasuna (EA) geen verkozenen
Vlag van Slovenië etnische Slovenen in Vlag van de Oostenrijkse deelstaat Karinthië Karinthië Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Enotna Lista (EL) geen verkozenen
Catalonië Catalonië Vlag van Spanje Spanje Esquerra Republicana de Catalunya (ERC) 1 zetel Groenen/VEA
etnische Sorben Vlag van Duitsland Duitsland Lausitzer Allianz (LA) geen verkozenen
Fiume Vlag van Kroatië Kroatië Lista za Rijeku geen verkozenen
Veneto Vlag van Italië Italië Liga Veneta Repubblica (LVR) geen verkozenen
Vlag van Hongarije etnische Hongaren Vlag van Slowakije Slowakije Magyar Kereszténydemokrata Szövetség (LVR) geen verkozenen
Vlag van Cornwall Cornwall Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Mebyon Kernow (MK) geen verkozenen
Moravië Vlag van Tsjechië Tsjechië Moravské zemské hnutí geen verkozenen
Savoye Vlag van Frankrijk Frankrijk / Vlag van Italië Italië Mouvement Région Savoie (MRS) geen verkozenen
Vlag van Noord-Macedonië etnische Macedoniërs in Bulgarije Vlag van Bulgarije Bulgarije Omo Ilinden Pirin (Omo) geen verkozenen
Andalusië Andalusië Vlag van Spanje Spanje Partido Andalucista (PA) geen verkozenen
Occitanië Vlag van Frankrijk Frankrijk Partit Occitan (PÒc) geen verkozenen
Vlag van Wales Wales Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Plaid Cymru 1 zetel Groenen/VEA
Corsica Vlag van Frankrijk Frankrijk Partitu di a Nazione Corsa (PNC) geen verkozenen
Sardinië Vlag van Italië Italië Partito Sardo d'Azione (PSd'Az) geen verkozenen
Balearen Balearen Vlag van Spanje Spanje Federació PSM-Entesa Nacionalista (PSM-Entesa) geen verkozenen
Vlag van Noord-Macedonië etnische Macedoniërs in Grieks-Macedonië Vlag van Griekenland Griekenland Florina geen verkozenen
Vlag van het Poolse woiwodschap Silezië Silezië Vlag van Polen Polen Ruch Autonomii Śląska (RAS) geen verkozenen
Vlag van Slovenië etnische Slovenen in Vlag van Italië Italië Slovenska Skupnost (SSK) geen verkozenen
Vlag van Schotland Schotland Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Scottish National Party (SNP) 2 zetels Groenen/VEA
Vlag van Denemarken Denen en Noord-Friezen in Vlag van de Duitse deelstaat Sleeswijk-Holstein Sleeswijk-Holstein Vlag van Duitsland Duitsland Südschleswigscher Wählerverband (SSW) geen verkozenen
Vlag van Duitsland etnische Duitsers in Zuid-Jutland Vlag van Denemarken Denemarken Schleswigsche Partei (SP) geen verkozenen
Zuid-Tirol Vlag van Italië Italië Süd-Tiroler Freiheit geen verkozenen
Bretagne Vlag van Frankrijk Frankrijk Union démocratique bretonne (UDB) geen verkozenen
Noord-Catalonië Vlag van Frankrijk Frankrijk Unitat Catalana (UC) geen verkozenen
Elzas Vlag van Frankrijk Frankrijk Unser Land geen verkozenen

Observeerders

[bewerken | brontekst bewerken]
Natie/regio Land Partij Europees Parlement
Valencia Valencia Vlag van Spanje Spanje Bloc Nacionalista Valencia (BLOC) geen verkozenen
Vlag van Rusland etnische Russen in Letland Vlag van Letland Letland Latvijas Krievu savienība (LKS) geen verkozenen
Zuid-Italië Vlag van Italië Italië L'Altro Sud-UDS geen verkozenen
Canarische Eilanden Canarische Eilanden Vlag van Spanje Spanje Nueva Canarias (NC) geen verkozenen
Yorkshire Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Yorkshire First (YF) geen verkozenen