Naar inhoud springen

Drive My Car (The Beatles)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Drive My Car
Nummer van:
The Beatles
Van het album:
Rubber Soul
Uitgebracht Vlag van Verenigd Koninkrijk 3 december 1965
Vlag van Verenigde Staten 20 juni 1966 (op "Yesterday" ...and Today)
Opname Abbey Road Studios
13 oktober 1965
Genre Rock
Duur 2:25
Label Parlophone, EMI, Capitol
Schrijver(s) Lennon-McCartney
Producent(en) George Martin
Cover(s) Bobby McFerrin
Volgorde op Rubber Soul
  1
"Drive My Car"
(2:25)
  2
"Norwegian Wood (This Bird Has Flown)"
(2:05)
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Drive My Car is het openingsnummer van Rubber Soul uit 1965, het zesde album van de Britse popgroep The Beatles.[1] Het nummer werd geschreven door Paul McCartney met hulp van John Lennon.[2][3] In de Verenigde Staten verscheen het nummer niet op Rubber Soul, maar werd pas in 1966 uitgebracht op het album "Yesterday" ...and Today.[4]

Het idee voor Drive My Car was afkomstig van Paul McCartney.[2][5] Hij was ervan overtuigd dat hij een goede melodie had geschreven, maar een slechte liedtekst.[2][6] In de originele liedtekst had McCartney het nummer geschreven rondom de zin "You can buy me golden rings" (in plaats van "Baby you can drive my car").[6] McCartney was ontevreden met de liedtekst, omdat "rings" met weinig woorden rijmt behalve "things" en dat dit geen goede tekst op zou leveren.[2]

Toen McCartney het nummer aan John Lennon voorlegde, hadden beide schrijvers moeite om te bedenken hoe ze met het nummer verder moesten.[2][6] Lennon en McCartney hadden het nummer al bijna opgegeven, toen ze besloten om een korte pauze te nemen. Daarna kwamen ze op de zin "Drive my car" en het idee om een vrouw de heldin van het lied te maken.[2][6]

De zin "Drive my car" en het idee om een vrouw de heldin van het lied te maken, leidde tot een ongebruikelijke, subtiele liedtekst.[7] In eerste instantie lijkt de tekst te gaan over een man die tegen een vrouw opschept over zijn auto, maar het blijkt dat de vrouw aspiraties heeft om een ster te worden en tegen de man zegt dat hij dan wel haar chauffeur kan zijn.[7][8] Daarbij is de zin "Drive my car" volgens McCartney een eufemisme dat in de blues voor seks gebruikt wordt.[2]

Drive My Car werd door The Beatles opgenomen in de Abbey Road Studios in Londen op 13 oktober 1965.[9] The Beatles namen het nummer in vier takes op, waarbij slechts de laatste take compleet was.[9][10] Op deze take speelde McCartney basgitaar, George Harrison leadgitaar, Lennon tamboerijn en Ringo Starr drums.[10] Hieraan werden enkele overdubs toegevoegd: piano, gitaar, koebel en zangpartijen door Lennon, McCartney en Harrison.[10]

Een deel van het arrangement voor Drive My Car was bedacht door George Harrison. Hij werd hierbij geïnspireerd door Respect van Otis Redding.[3]

Drive My Car werd in Groot-Brittannië op 3 december 1965 uitgebracht op het album Rubber Soul.[1] In de Verenigde Staten bracht platenmaatschappij Capitol het nummer niet uit op de Amerikaanse variant van dit album. Het nummer werd daarentegen bewaard voor het album "Yesterday" ...and Today, dat op 20 juni 1966 werd uitgebracht.[4]

Drive My Car is ook gebruikt op het album Love uit 2006. Hierbij is het nummer gemixt met The Word en What You're Doing en de gitaarsolo uit Taxman en de saxofoons uit Savoy Truffle.[10]

Het nummer is ook door verschillende artiesten gecoverd, de bekendste cover is waarschijnlijk van Bobby McFerrin.[7]

  • Paul McCartney - zang, basgitaar, gitaar, piano
  • John Lennon - zang, piano, tamboerijn
  • George Harrison - achtergrondzang, gitaar
  • Ringo Starr - drums, koebel