Dmitri Oetkin
| Dmitri Oetkin | ||
|---|---|---|
| ||
| Bijnaam | "zijne duistere majesteit"[1] | |
| Geboren | 11 juni 1970 Asbest (oblast Sverdlovsk)
| |
| Overleden | 23 augustus 2023 Koezjenkino (oblast Tver)
| |
| Dienstjaren | 1993-2013 | |
| Rang | Luitenant-kolonel | |
| Eenheid | GROe | |
| Bevel | Wagnergroep (2014-2023) | |
| Slagen/oorlogen |
| |
| Onderscheidingen | ||
Dmitri Valerjevitsj Oetkin (Russisch: Дмитрий Валерьевич Уткин; Asbest (oblast Sverdlovsk),[2] 11 juni 1970 – Koezjenkino (oblast Tver), 23 augustus 2023) was een Russische legerofficier en oprichter van de Wagnergroep, een organisatie die wordt omschreven als een huurlingenleger of een de facto privéleger van de Russische president Vladimir Poetin.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Oetkin bracht zijn jeugd door in de voormalige Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek bij zijn moeder Ljoedmila Oetkina, die daar als mijningenieur werkte.[2] Van 2008 tot 2013 was hij luitenant-kolonel en brigadecommandant van een speciale eenheid van de Russische militaire inlichtingendienst (GROe).[3] Oetkin stapte vervolgens over naar de Russische veiligheidsdienstverlener Moran Security Group, geëxploiteerd door oud-militairen, die onder meer bescherming bood tegen aanvallen van piraten op zee. Het bedrijf vormde later de militaire groep Slavonisch korps (Russisch: Славянский корпус)[4] en rekruteerde vrijwilligers om veiligheidstaken in Syrië uit te voeren. Oetkin ging met het Slavonisch korps naar Syrië om aan de zijde van de Syrische president Assad 'olievelden en pijpleidingen te beschermen' tijdens de Syrische Burgeroorlog.[5]
In 2014 was Oetkin commandant van zijn eigen subeenheid binnen het Slavonisch korps. Na zware verliezen viel de eenheid uit elkaar en naar verluidt werd uit de overblijfselen uiteindelijk de 'Wagnergroep' opgericht.[6] 'Wagner' was Oetkins eigen gevechtsnaam, die weer zou verwijzen naar Adolf Hitlers favoriete componist Richard Wagner, vanwege Oetkins passie voor het Derde Rijk. Oetkin zou verschillende nazi-tatoeages hebben gehad.[7] Hij zou in 2014 aanvankelijk met slechts tien strijders hebben ingegrepen in de oorlog in Oost-Oekraïne. Later verhoogde hij de eenheid tot 300 man en trad hij op in de Centraal-Afrikaanse Republiek,[8] Libië[9] en ten slotte met meer dan 1.000 manschappen in Syrië.[10] Een onderzoeksjournalist van Fontanka spoorde meer dan 2.000 mensen op en noemde een aantal van 5.000 mensen die contracten met Wagner hadden getekend.
Oetkin was te gast bij een receptie in het Kremlin ter gelegenheid van zijn toekenning van de Orde voor Dapperheid op 9 december 2016 en werd gefotografeerd met Poetin.[11]
In 2017 meldden Russische media dat Oetkin was benoemd tot algemeen directeur van het cateringbedrijf 'Konkord' van Poetin-vertrouweling Jevgeni Prigozjin, een veroordeelde crimineel, ook bekend als 'de kok van Poetin'. In september 2022 maakte Prigozjin bekend de eigenaar te zijn van de Wagnergroep en zei trots te zijn dat zijn huurlingenorganisatie de belangen van zijn land in Oekraïne had weten te verdedigen tijdens de Russische invasie van Oekraïne in 2022.[12]
Sancties
[bewerken | brontekst bewerken]In december 2021 werd Oetkin toegevoegd aan de sanctielijst van de Europese Unie (EU) voor zijn 'verantwoordelijkheid voor het ernstig schenden van mensenrechten'.[13]
Overlijden
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Vliegtuigcrash leiding Wagnergroep voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Op 23 augustus 2023 kwam Oetkin om het leven in een vliegtuigcrash nabij Koezjenkino, op ongeveer honderd kilometer ten noordwesten van Moskou. Alle inzittenden kwamen om het leven, waaronder naast Oetkin ook Wagnergroep leider Prigozjin, vijf andere passagiers en drie bemanningsleden (twee piloten en een stewardess). De dood van alle inzittenden van het vliegtuig werd op 27 augustus 2023 bevestigd door een Russisch onderzoeksteam. De oorzaak van de crash bleef onduidelijk.[14]
- ↑ Rinskje Koelewijn, In Wagner: Poetins schaduwleger zie je hoe escalatie eruitziet. NRC (3 maart 2023). Gearchiveerd op 3 maart 2023. Geraadpleegd op 3 maart 2023.
- ↑ a b (ru) Dmitry Dorby, Частное войско Вагнера. История подполковника из Украины, возглавившего личную армию Путина. espreso.tv (4 december 2017). Gearchiveerd op 4 december 2017. Geraadpleegd op 24 augustus 2023.
- ↑ (en) Fontanka Investigates Russian Mercenaries Dying For Putin In Syria And Ukraine. The Interpreter (29 maart 2016). Gearchiveerd op 1 december 2022. Geraadpleegd op 1 december 2022.
- ↑ (ru) "Last battle of the Slavic Corps". Fontanka (14 november 2013). Gearchiveerd op 19 december 2022. Geraadpleegd op 1 december 2022.
- ↑ (en) Holly Ellyatt, From Africa to Azerbaijan, here's how far Russia's global influence stretches. CNBC (10 februari 2020). Gearchiveerd op 10 februari 2020. Geraadpleegd op 3 december 2022.
- ↑ (en) Russian Mercenaries in Syria. Warsaw Institute (22 april 2017). Gearchiveerd op 6 december 2022. Geraadpleegd op 3 december 2022.
- ↑ (en) What is the Wagner Group, Russia’s mercenary organisation?. Economist.com (7 maart 2022). Gearchiveerd op 19 december 2022. Geraadpleegd op 1 december 2022.
- ↑ (en) Russia’s murky business dealings in the Central African Republic. The Africa Report.com (23 augustus 2019). Gearchiveerd op 23 augustus 2019. Geraadpleegd op 23 december 2022.
- ↑ (en) Hassan Ali Hassan Mekki, Ali Semerci en Enes Canli, Social media exposes Libyan warlords. AA.com (7 februari 2020). Gearchiveerd op 7 februari 2020. Geraadpleegd op 3 december 2022.
- ↑ (en) Russia's Paramilitary Mercenaries Emerge From The Shadows. Radio Free Europe (16 december 2016). Gearchiveerd op 1 januari 2023. Geraadpleegd op 3 december 2022.
- ↑ (de) André Ballin, "Wagner"-Söldnergruppe: Utkin wird vom Chefkiller zum Chefkoch. Der Standard (16 december 2016). Gearchiveerd op 3 december 2022. Geraadpleegd op 3 december 2022.
- ↑ Chiem Balduk, 'Poetins kok' steeds meer zichtbaar als eigenaar paramilitaire strijdgroep. NOS Nieuws (28 september 2022). Gearchiveerd op 2 januari 2023. Geraadpleegd op 3 december 2022.
- ↑ (en) Council Implementing Regulation (EU) 2021/2195 of 13 December 2021 implementing Regulation (EU) 2020/1998 concerning restrictive measures against serious human rights violations and abuses. Europese Commissie (13 december 2021). Gearchiveerd op 4 december 2022. Geraadpleegd op 6 december 2022.
- ↑ Ook Russisch onderzoeksteam bevestigt dood Wagner-leider Prigozjin. NOS Nieuws (27 augustus 2023). Gearchiveerd op 27 augustus 2023. Geraadpleegd op 27 augustus 2023.
