Naar inhoud springen

De luitspeelster

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De luitspeelster
De luitspeelster
Kunstenaar Johannes Vermeer
Jaar circa 1662-1663
Techniek Olieverf op doek
Afmetingen 51,4 × 45,7 cm
Museum Metropolitan Museum of Art
Locatie New York
RKD-gegevens
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

De luitspeelster is een schilderij uit 1662-1663 van de Delftse kunstschilder Johannes Vermeer (1632-1675). Het is in het bezit van het Metropolitan Museum of Art in New York. Het is geschilderd met olieverf en is 51,4 cm hoog en 45,7 cm breed.

Het schilderij toont een jonge vrouw die, gezeten in een hermelijnen jas en grote parels als oorbellen, gretig uit het raam kijkt. Vermoedelijk verwacht zij een mannelijke bezoeker. Het stemmen van een luit wordt gezien als een symbool van matigheid. Het schilderij is geschilderd nadat Vermeer Vrouw met waterkan afrondde en ook op dit schilderij hangt een landkaart aan de muur om de relatie met de buitenwereld te benadrukken. Ook hier bevindt zich een personage te midden van rechthoekige motieven.

Het schilderij heeft meer gedempte tinten, Vermeer begon in het midden van de jaren zestig van de 17e eeuw met behulp van schaduwen en zachte contouren een sfeer van intimiteit op te roepen.

Het schilderij werd in 1900 aan het museum geschonken uit de erfenis van de spoorwegindustrieel Collis P. Huntington.

Zie de categorie Woman with a Lute by Johannes Vermeer van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.