De Havilland Dove
De Havilland Dove | ||||
---|---|---|---|---|
Fabrikant | De Havilland | |||
Lengte | 11,96 m | |||
Spanwijdte | 17,37 m | |||
Hoogte (vanaf de grond) | 4,06 m | |||
Stoelen voor passagiers | 6-11 | |||
Leeggewicht | 2869 kg | |||
Vleugeloppervlak | 31,1 m2 | |||
Max. startgewicht | 4060 kg | |||
Max. brandstof | 764 liter (plus 236 liter met extra tank) | |||
Motoren | 2 × De Havilland Gipsy Queen zescilinder omgekeerde lijnmotor, 400 pk elk | |||
Kruissnelheid | 301 km/u | |||
Kruishoogte | 2438 m (plafond 6600 m) | |||
Max. reikwijdte | 1420 km | |||
Eerste vlucht | 25 september 1945 | |||
Status | nog enkele actief | |||
Aantal gebouwd | 544 | |||
|
De De Havilland Dove is een Engels tweemotorig metalen laagdekker passagiersvliegtuig van vlak na de Tweede Wereldoorlog, gebouwd door De Havilland. Het toestel maakt zijn eerste vlucht in 1945.[1]
De Havilland Dove was de naoorlogse opvolger van de succesvolle De Havilland Dragon Rapide. Vlak na de Tweede Wereldoorlog waren er grote hoeveelheden overtollige militaire Douglas DC-3 toestellen beschikbaar. Om hiermee te kunnen concurreren ontwierpen de constructeurs een modern toestel met innovaties zoals: constant-speed propellers, flaps en een intrekbaar driewiel landingsgestel met neuswiel. De Dove werd voortgedreven door twee zescilinder Gipsy Queen lijnmotoren. Grote aandacht was er ook voor eenvoudig onderhoud. Motoren, stuurvlakken (rolroer, hoogteroer) en andere onderdelen moesten snel en eenvoudig kunnen worden vervangen.
De Dove werd meestal met twee bemanningsleden gevlogen. Het vliegtuig was voorzien van een anti-ijsvorming installatie in de vleugels. Piloten vonden het toestel eenvoudig te vliegen en waardeerden de milde, en dus veilige, overtrekeigenschappen. Er konden, afhankelijk van de cabine configuratie 6-11 passagiers mee inclusief bagage in een apart vrachtruim. Er was tevens een (verwijderbare) toiletruimte aan boord.
De Dove heeft over de hele wereld gevlogen met zowel civiele als militaire gebruikers. Er zijn er in totaal 544 van gebouwd in diverse varianten. De Nederlandse luchtvaartmaatschappij Martinair heeft in zijn begintijd (jaren vijftig) ook met een De Havilland Dove gevlogen.
Varianten
[bewerken | brontekst bewerken]- Dove 1
- Toestel voor elf passagiers met 2 × Gipsy Queen zuigermotoren van 330-340 pk.
- Dove 2
- Executive uitvoering voor 6 passagiers.
- Dove 3
- Alleen een ontwerp, nooit gebouwd.
- Dove 4
- Militaire transportversie.
- Dove 5
- Gemodificeerde Dove 1, met 2 × 380 pk Gipsy Queen motoren.
- Dove 6
- Zeszitter executive versie, met 2 × 380 pk Gipsy Queen motoren.
- Dove 7
- Gemodificeerde Dove 5, met 2 × 400 pk Gipsy Queen motoren.
- Dove 8
- Gemodificeerde Dove 6, met 2 × 400 pk Gipsy Queen motoren.
- Carstedt Jet Liner 600
- Dove conversie met 2 × 605 pk Garret turboprop motoren.
- Dove Riley
- Conversie met 2 × 400 pk Lycoming achtcilinder boxermotoren.
Een doorontwikkeling van de Dove was de viermotorige De Havilland Heron.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel De_Havilland_Dove op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (en) Jackson 1987, p. 443.