Naar inhoud springen

Danielle Collins

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Danielle Collins
Roland Garros 2022
Roland Garros 2022
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Saint Petersburg, FL, VS[1]
Geboortedatum 13 december 1993
Woonplaats Saint Petersburg, FL, VS[1]
Lengte 1,78 m
Gewicht 64 kg[1]
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 9.056.941 US dollar
Coach Jared Jacobs
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 265–154
Titels 5 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 7e (11 juli 2022)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open finale (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2020)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2024)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2022)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 30–32
Titels 1 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 79e (9 oktober 2023)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2019)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2019)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 0–4
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2018, 2019, 2023)
Laatst bijgewerkt op: 27 mei 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Roland Garros 2019

Danielle Rose Collins (Saint Petersburg, 13 december 1993) is een tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Zij begon op zesjarige leeftijd met tennis.[2] Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand.[3] Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2009.

Collins debuteerde in 2009 op het ITF-toernooi van Lutz (VS). Zij stond in 2011 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Williamsburg (VS) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Russin Nika Kukharchuk te verslaan. Tot op heden(april 2024) won zij vier ITF-titels, de meest recente in 2017 in Norman (VS).

Collins was tot 2022 weinig actief in het dubbelspel.

Collins studeerde van 2012 tot 2016 aan de Universiteit van Virginia in Charlottesville[4] en werd bij haar tennis­training gecoacht door twee sportmedewerkers van de universiteit.[1] In 2014 speelde zij op het US Open door het verkrijgen van een wildcard. In de eerste ronde trof zij de als tweede geplaatste Simona Halep, van wie zij één set (in de tiebreak) wist te winnen, maar die in de rest van de partij te sterk voor haar was.

In 2018 won Collins haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Newport Beach – in de finale tegen Russin Sofja Zjoek kwam zij terug van een set achterstand, om in drie sets te zegevieren. In maart 2018 kwam zij binnen in de top 100 – drie weken later stond zij al in de top 50, na het bereiken van de halve finale op het WTA-toernooi van Miami.

Eind december 2018 werd Stijn de Gier uit 's-Hertogenbosch haar tweede tenniscoach,[5] naast de Amerikaan Mat Cloer.[6]

In februari 2021 versloeg Collins de regerend nummer één, de Australische Ashleigh Barty, tijdens de tweede ronde van het WTA-toernooi van Adelaide. In juli won zij haar tweede WTA-titel, op het toernooi van Palermo – in de finale versloeg zij de Roemeense Elena Gabriela Ruse. Enkele weken later volgde de derde toernooi-overwinning, in San José – in de eindstrijd overtroefde zij Russin Darja Kasatkina.

In januari 2022 bereikte Collins voor het eerst een grandslamfinale, op het Australian Open – zij verloor de eindstrijd van Ashleigh Barty, die daarmee revanche nam voor Adelaide 2021. Collins steeg hiermee naar de tiende positie op de wereldranglijst. In juli 2022 ging zij naar de zevende plaats. Op Wimbledon bereikte zij in het dubbelspel met landgenote Desirae Krawczyk de halve finale.

In april 2023 won Collins haar eerste dubbelspeltitel, op het WTA 500-toernooi van Charleston terug samen met Desirae Krawczyk.

In maart 2024 won Collins haar vierde WTA-titel, op het WTA 1000-toernooi van Miami – in de finale versloeg zij de Kazachse Jelena Rybakina, het nummer vier van de wereld­rang­lijst. Collins, die zelf op plek 53 van de ranglijst stond, werd hiermee de laagst geplaatste speelster ooit die het toernooi in Miami won.[7] Een week later won zij haar vijfde titel, op het WTA 500-toernooi van Charleston.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2019–2023 maakte Collins deel uit van het Amerikaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 7–3.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2011 608
2014 950
2016 299 1008
2017 167 526
2018 36 410
2019 31 102
2020 45 96
2021 29 488
2022 14 287
2023 55 84

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 2014 2016 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open HF 2R 2R F 3R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R KF 3R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 3R g.t. 2R 1R 2R 4R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 2R 1R 3R 4R 2R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 3R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R KF g.t. HF 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 3R 2R

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2018 2019 2023
Vlag van Australië Australian Open 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1

[bewerken | brontekst bewerken]

Collins heeft tot op heden éénmaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen (peildatum 24 februari 2021):

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 2021-02-24 Vlag van Australië WTA Adelaide tweede ronde Vlag van Australië Ashleigh Barty 6-3, 6-4 details

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2018-01-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Newport Beach hardcourt Vlag van Rusland Sofja Zjoek 2-6, 6-4, 6-3 details
2. 2021-07-25 Vlag van Italië WTA Palermo gravel Vlag van Roemenië Elena Gabriela Ruse 6-4, 6-2 details
3. 2021-08-08 Vlag van Verenigde Staten WTA San José hardcourt Vlag van Rusland Darja Kasatkina 6-3, 6-7, 6-1 details
4. 2024-03-30 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Kazachstan Jelena Rybakina 7-5, 6-3 details
5. 2024-04-07 Vlag van Verenigde Staten WTA Charleston gravel Witte vlag Darja Kasatkina 6-2, 6-1 details
verloren finales
1. 2022-01-29 Vlag van Australië Australian Open hardcourt Vlag van Australië Ashleigh Barty 3-6, 6-7 details
2. 2024-05-25 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Verenigde Staten Madison Keys 1-6, 2-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2023-04-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Charleston gravel Vlag van Verenigde Staten Desirae Krawczyk Vlag van Mexico Giuliana Olmos
Vlag van Japan Ena Shibahara
0-6, 6-4, [14-12] details
verloren finales
1. 2023-09-16 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van Verenigde Staten Coco Vandeweghe Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková
Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková
1-6, 4-6 details
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Danielle Collins.