Dalgrond
Dalgrond is de zandige ondergrond die vrijkomt wanneer een laag veen geheel is afgegraven, en wanneer die vervolgens wordt vermengd met bonkaarde.
Vaak werd de bonkaarde, de bovenste halve meter van het veen, die niet geschikt is voor het maken van turf, voorlopig opgeslagen om later met de zandgrond te worden vermengd. De aldus gevormde bodem kon, met goede bemesting en afwatering, landbouwgrond van redelijke kwaliteit vormen.
De bodem in de veenkoloniën bestaat thans in Groningen, Drenthe en Friesland voor een groot deel uit dalgrond. In de Peel[1] vond deze vermenging niet plaats. Daar wordt dan ook geen dalgrond aangetroffen.
Bronnen
- Meulen, M. van der, Lang, F. de, Maljers, D., Dubelaar, W., Westerhoff, W., 2002. Grondstoffen en delfstoffen bij naam. Publicatiereeks grondstoffen 2002/21, Dienst Weg- en Waterbouwkunde, Delft & TNO-NITG, 96 pp. ISBN 90-369-5509-2. Grondsoorten en Delfstoffen bij naam
Referentie
- ↑ De Grote Bosatlas, kaartblad 42: 'Nederland - grondsoorten en bodemtypen'; zie ook De Bosatlas van Nederland, blz. 221.