Naar inhoud springen

Dakar-rally 2019

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dakar-rally 2019
Le Dakar 2019
Route
Route
Land Vlag van Peru Peru
Start Lima
Finish Lima
Datum 7-17 januari 2019
Algemeen winnaar Motoren
Vlag van Australië Toby Price
Quads
Vlag van Argentinië Nicolás Cavligiasso
Auto's
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah
Trucks
Vlag van Rusland Eduard Nikolaev
UTV's
Vlag van Chili Francisco López Contardo
Vorige 2018
Volgende 2020
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Dakar-rally 2019 was de 40ste editie van de Dakar-rally, en de elfde in Zuid-Amerika. Deze editie werd geheel in Peru gereden. De rally startte in de hoofdstad Lima, had een rustdag in Arequipa en finishte uiteindelijk weer in Lima.

Etappe Datum Van Naar
1 7 januari Lima Pisco
2 8 januari Pisco San Juan de Marcona
3 9 januari San Juan de Marcona Arequipa
4 10 januari Arequipa Tacna (Trucks / Auto's / UTV's)
Moquegua (Motoren / Quads)
5 11 januari Tacna (Trucks / Auto's / UTV's)
Moquegua (Motoren / Quads)
Arequipa
12 januari Rustdag in Arequipa
6 13 januari Arequipa San Juan de Marcona
7 14 januari San Juan de Marcona San Juan de Marcona
8 15 januari San Juan de Marcona Pisco
9 16 januari Pisco Pisco
10 17 januari Pisco Lima

Aantal deelnemers

[bewerken | brontekst bewerken]

Onderstaande tabel laat zien hoeveel deelnemers er aan de start stonden, hoeveel er op de rustdag nog over waren, en hoeveel uiteindelijk de eindstreep haalden.

Moment Motoren Quads Auto's Trucks UTV's Totaal
Start 137 26 97 41 33 334
Rustdag 95 15 66 18 23 217
Einde 75 15 56 14 20 180

Etappewinnaars

[bewerken | brontekst bewerken]
Etappe Motoren Quads Auto's Trucks UTV's
1 Vlag van Spanje Joan Barreda Bort
Honda
Vlag van Argentinië Nicolás Cavigliasso
Yamaha
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah
Toyota
Vlag van Rusland Eduard Nikolaev
Kamaz
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela
Can-Am
2 Vlag van Oostenrijk Matthias Walkner
KTM
Vlag van Argentinië Nicolás Cavigliasso
Yamaha
Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb
Peugeot
Vlag van Rusland Eduard Nikolaev
Kamaz
Vlag van Chili Francisco López
Can-Am
3 Vlag van Frankrijk Xavier De Soultrait
Yamaha
Vlag van Argentinië Jeremias Gonzalez Ferioli
Yamaha
Vlag van Frankrijk Stephane Peterhansel
Mini
Vlag van Rusland Andrey Karginov
Kamaz
Vlag van Spanje Gerard Farres Guell
Can-Am
4 Vlag van Verenigde Staten Ricky Brabec
Honda
Vlag van Argentinië Nicolás Cavigliasso
Yamaha
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah
Toyota
Vlag van Rusland Andrey Karginov
Kamaz
Vlag van Rusland Sergej Karjakin
Can-Am
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Sunderland
KTM
Vlag van Argentinië Nicolás Cavigliasso
Yamaha
Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb
Peugeot
Vlag van Nederland Ton van Genugten
Iveco
Vlag van Chili Rodrigo Javier Moreno Piazzoli
Can-Am
6 Vlag van Chili Pablo Quintanilla
Husqvarna
Vlag van Argentinië Nicolás Cavigliasso
Yamaha
Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb
Peugeot
Vlag van Nederland Gerard de Rooy
Iveco
Vlag van Chili Francisco López Contardo
Can-Am
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Sunderland
KTM
Vlag van Argentinië Nicolás Cavigliasso
Yamaha
Vlag van Frankrijk Stephane Peterhansel
Mini
Vlag van Nederland Gerard de Rooy
Iveco
Vlag van Chili Francisco López Contardo
Can-Am
8 Vlag van Oostenrijk Matthias Walkner
KTM
Vlag van Argentinië Nicolás Cavigliasso
Yamaha
Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb
Peugeot
Vlag van Rusland Dmitri Sotnikov
Kamaz
Vlag van Chili Francisco López Contardo
Can-Am
9 Vlag van Frankrijk Michael Metge
Sherco TVS
Vlag van Argentinië Nicolás Cavigliasso
Yamaha
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah
Toyota
Vlag van Rusland Eduard Nikolaev
Kamaz
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela
Can-Am
10 Vlag van Australië Toby Price
KTM
Vlag van Argentinië Nicolás Cavigliasso
Yamaha
Vlag van Spanje Carlos Sainz
Mini
Vlag van Nederland Ton van Genugten
Iveco
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela
Can-Am

Klassementsleiders na elke etappe

[bewerken | brontekst bewerken]
Etappe Motoren Quads Auto's Trucks UTV's
1 Vlag van Spanje Joan Barreda Bort
Honda
Vlag van Argentinië Nicolás Cavligiasso
Yamaha
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah
Toyota
Vlag van Rusland Eduard Nikolaev
Kamaz
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela
Can-Am
2 Vlag van Zuid-Afrika Giniel de Villiers
Toyota
3 Vlag van Chili Pablo Quintanilla
Husqvarna
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah
Toyota
Vlag van Chili Francisco López Contardo
Can-Am
4 Vlag van Verenigde Staten Ricky Brabec
Honda
Vlag van Rusland Sergej Karjakin
Can-Am
5 Vlag van Chili Rodrigo Javier Moreno Piazzoli
Can-Am
6 Vlag van Chili Pablo Quintanilla
Husqvarna
Vlag van Spanje Gerard Farres Guell
Can-Am
7 Vlag van Verenigde Staten Ricky Brabec
Honda
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela
Can-Am
8 Vlag van Australië Toby Price
KTM
Vlag van Rusland Dmitri Sotnikov
Kamaz
Vlag van Chili Francisco López Contardo
Can-Am
9 Vlag van Rusland Eduard Nikolaev
Kamaz
10

Eindklassement

[bewerken | brontekst bewerken]
Uitslag Motoren Quads Auto's Trucks UTV's
1 Vlag van Australië Toby Price
KTM
33u57'16"
Vlag van Argentinië Nicolás Cavligiasso
Yamaha
43u01'54"
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah
Toyota
34u38'14"
Vlag van Rusland Eduard Nikolaev
Kamaz
41u01'35"
Vlag van Chili Francisco López Contardo
Can-Am
42u19'05"
2 Vlag van Oostenrijk Matthias Walkner
KTM
Vlag van Argentinië Jeremias Gonzalez Ferioli
Yamaha
Vlag van Spanje Nani Roma
Mini
Vlag van Rusland Dmitri Sotnikov
Kamaz
Vlag van Spanje Gerard Farres Guell
Can-Am
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Sunderland
KTM
Vlag van Argentinië Gustavo Gallego
Yamaha
Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb
Peugeot
Vlag van Nederland Gerard de Rooy
Iveco
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela
Can-Am
4 Vlag van Chili Pablo Quintanilla
Husqvarna
Vlag van Frankrijk Alexandre GiroudYamaha Vlag van Polen Jakub PrzygonskiMini Vlag van Argentinië Federico Villagra
Iveco
Vlag van Verenigde Staten Casey Currie
Can-Am
5 Vlag van Verenigde Staten Andrew Short
Husqvarna
Vlag van Argentinië Manuel Andujar
Yamaha
Vlag van Frankrijk Cyril Despres
Mini
Vlag van Tsjechië Ales Loprais
Tatra
Vlag van Chili Rodrigo Javier Moreno Piazzoli
Can-Am
  • (en) (es) (fr) Officiële site
Zie de categorie Dakar Rally 2019 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.