Naar inhoud springen

Claude van Frankrijk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Claude van Frankrijk
1499-1524
Claude van Frankrijk
Hertogin van Bretagne
Periode 1514-1524
Voorganger Anna van Bretagne
Opvolger Frans III
Koningin-gemalin van Frankrijk
Periode 1515-1524
Voorganger Maria Tudor
Opvolger Eleonora van Habsburg
Vader Lodewijk XII van Frankrijk
Moeder Anna van Bretagne

Wapen als koningin van Frankrijk

Claude van Frankrijk (Romorantin, 13 oktober 1499Blois, 20 juli 1524) was, als echtgenote van Frans I, koningin van Frankrijk van 1515 tot aan haar dood.

Haar ouders waren koning Lodewijk XII en Anna van Bretagne. Haar moeder had haar graag uitgehuwelijkt aan aartshertog Karel van Habsburg, de latere keizer Karel, maar dat zag haar vader dan weer niet zitten: een huwelijk met een Habsburger betekende voor hem ongeveer hetzelfde als aan Oostenrijk de sleutels tot de Franse provincies overhandigen. Het was uiteindelijk de wil van de koning die het haalde, zeker toen Anna van Bretagne in januari 1514 overleed. Prinses Claude werd uitgehuwelijkt aan de Graaf van Angoulême, de latere koning Frans I. Het huwelijk werd ingezegend te Saint-Germain-en-Laye op 18 mei van datzelfde jaar 1514.

Al was Claude dan ook koningin van Frankrijk, zij speelde nauwelijks een rol in de staatsaangelegenheden, en toen de koning begon aan zijn lange reeks veldtochten in Italië, droeg hij het regentschap tijdens zijn afwezigheid officieel over aan zijn moeder Louise van Savoye, een titel die deze zou blijven behouden tot aan haar dood in 1531. Koningin Claude kreeg wel het respect, maar niet de genegenheid van haar echtgenoot, die de aanwezigheid van zijn maîtresses opdrong tot zelfs binnen de muren van het koninklijk paleis. Ze wekte ook de wrevel op van haar schoonmoeder, van wie zij het humeur en de autoritaire grillen moest verdragen. Daarentegen genoot zij wel de volle sympathie van het Franse volk.

Claude van Frankrijk overleed op 20 juli 1524 in het kasteel van Blois, dat haar favoriete verblijfplaats was geworden. Ondanks haar jeugdige leeftijd had zij haar echtgenoot zeven kinderen geschonken, waaronder de latere koning Hendrik II. Over de exacte doodsoorzaak is er geen overeenstemming onder historici. Terwijl sommigen beweren dat zij in het kraambed van een overleden achtste kind of na een miskraam overleed, menen anderen dat zij aan uitputting bezweek na zoveel bevallingen op jeugdige leeftijd, dan wel aan de gevolgen van bottuberculose (zoals haar moeder) of dat zij overleed aan syfilis gekregen door haar man. Ze is begraven in de Abdij van Saint-Denis. Zij gaf haar naam aan het pruimenras 'Reine Claude', dat in de 16e eeuw werd geïmporteerd, vermoedelijk uit Armenië.

Kwartierstaat (voorouders)

[bewerken | brontekst bewerken]

Lodewijk I van Orléans
(1372-1407)

Valentina Visconti
(1370-1408)
 

Adolf IV van Kleef-Mark
(1373-1448)

Maria van Bourgondië
(1393-1463)
 

Richard van Étampes
(1396-1438)

Margaretha van Orléans
(1406-1466)
 

Gaston IV van Foix
(1423-1472)

Eleonora I van Navarra
(1426-1479)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Karel van Orléans
(1394-1465)
 
 
 

Maria van Kleef
(1426−1486)
 
 
 
 
 

Frans II van Bretagne
(1435-1488)
 
 
 

Margaretha van Foix
(1458-1486)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Lodewijk XII van Frankrijk
(1462–1515)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Anna van Bretagne
(1462–1515)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Claude van Frankrijk
(1499-1524)
 
 
 

Renée van Frankrijk
(1510–1575)
Zie de categorie Claude of France van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.