Naar inhoud springen

Allaniet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Allaniet
Allaniet
Mineraal
Chemische formule (Ce,Ca,Y, La,Th)2(Al,Fe3+)3(SiO4)3(OH)
Kleur zwart of (rood)bruin
Streepkleur grijsbruin
Hardheid 5,5
Gemiddelde dichtheid 3,75 g/cm3
Glans glas- tot vetglans
Splijting [100] imperfect en [001] imperfect
Kristaloptiek
Kristalstelsel monoklien
Ruimtegroep P21/m
Eenheidscel a = 8,927 Å
b = 5,761 Å
c = 10,15 Å
β = 114,77°
Dubbele breking δ = 0,018 - 0,031
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal allaniet of orthiet is een verbinding van drie silicaationen met onder andere een hydroxylgroep met de molecuulformule A2M3Si3O12[OH]. Hierin kunnen de A grote ionen zijn, zoals Ca2+ of Cs2+, en de M onder andere Al3+, Fe3+, Mn3+, Fe2+ of Mg2+. Het is een sorosilicaat en een epidoot. Het is naar Thomas Allan (1777-1833) genoemd, een mineraloog uit Schotland. Het is doorschijnend tot opaak, is bruin tot roodbruin of zwart, heeft een glas- tot vetglans en een grijsbruine streepkleur. Het heeft een monoklien kristalstelsel en de splijting is imperfect volgens de kristalvlakken [100] en [001]. Het heeft een massadichtheid van 3,75 kg/l, de hardheid is 5,5 en het is zwak radioactief. Het is een zeldzaam mineraal dat vooral in metamorfe gesteenten voorkomt. De typelocatie is Qáqarssuatsiaq in Groenland.

Zie de categorie Allanite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.