Naar inhoud springen

1,2-dichloorethaan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1,2-dichloorethaan
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 1,2-dichloorethaan
Structuurformule van 1,2-dichloorethaan
Molecuulmodel van 1,2-dichloorethaan
Molecuulmodel van 1,2-dichloorethaan
Algemeen
Molecuulformule C2H4Cl2
IUPAC-naam 1,2-dichloorethaan
Andere namen ethyleenchloride, 1,2-ethyleendichloride, ethaandichloride, Freon 150
Molmassa 98,96 g/mol
SMILES
ClCCCl
CAS-nummer 107-06-2
Wikidata Q161480
Beschrijving Kleurloze stroperige vloeistof met kenmerkende geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarSchadelijkSchadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H225 - H302 - H315 - H319 - H335 - H350
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P210 - P261 - P305+P351+P338 - P308+P313
EG-Index-nummer 602-012-00-7
VN-nummer 1184
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,253 g/cm³
Smeltpunt −35 °C
Kookpunt 83,5 °C
Vlampunt 13 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 413 °C
Dampdruk 8700 Pa
Oplosbaarheid in water 8,7 g/L
Viscositeit 0,84 Pa·s
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

1,2-dichloorethaan, ook bekend als ethyleendichloride (EDC), is een organische verbinding met als brutoformule C2H4Cl2. Het is een kleurloze vloeistof met een kenmerkende chloroformachtige geur. De stof wordt gebruikt in de bereiding van vinylchloridemonomeren en als apolair oplosmiddel, ontvetter of verfverwijderaar. De stof wordt ook gebruikt als oplosmiddel voor chemische reacties, in het reactieschema wordt dan vaak de afkorting DCE gebruikt.

1,2-dichloorethaan wordt verkregen uit een reactie van etheen en chloorgas, met ijzer(III)chloride als katalysator:

Toxicologie en veiligheid

[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verhitting en bij verbranding met vorming van giftige en corrosieve dampen, onder andere waterstofchloride en fosgeen. 1,2-dichloorethaan reageert hevig met aluminium, alkalimetalen, ammoniak, basen en sterke oxidatiemiddelen. De verbinding tast kunststof en, in aanwezigheid van water, vele metalen aan.

[bewerken | brontekst bewerken]