Verwardheid
Verwardheid is een psychische gesteldheid waarbij iemand zich niet meer kan oriënteren. Ook de reactie op signalen van anderen en prikkels uit de omgeving is verstoord. Het wordt moeilijk om nog adequaat te reageren. Het gevolg hiervan kan zijn dat de persoon de controle over zichzelf en de situatie kwijtraakt. Vaak wordt verwardheid in één adem genoemd met delier, een psycho-organische vorm van verwardheid die wordt veroorzaakt door een lichamelijk ziektebeeld of een stof, zoals alcohol. Verwardheid kan ook optreden bij psychose, uitdroging en dementie.
Melding verward persoon
[bewerken | brontekst bewerken]De politie houdt sinds 2011 meldingen bij van incidenten die geregistreerd worden als "overlast door personen met verward gedrag", met de incidentcode E33[1]. Sinds 2015 is er veel media aandacht voor het aantal stijgende incidenten en politiemeldingen voor personen met verward gedrag[2][3].
Het aanjaagteam Verwarde Personen formuleerde in hun rapport "Doorpakken!" uit 2016 de volgende definitie van verwardheid: "het gaat om mensen die grip op hun leven (dreigen te) verliezen, waardoor het risico aanwezig is dat zij zichzelf of anderen schade berokkenen."[4]
Meldpunt Zorgwekkend Gedrag
[bewerken | brontekst bewerken]In 2020 heeft de overheid het Landelijk Meldpunt Zorgwekkend Gedrag geïntroduceerd waar bezorgde burgers naartoe kunnen bellen wanneer zij zich zorgen maken om een persoon met verward gedrag.[5]
Psycholance
[bewerken | brontekst bewerken]De psycholance zorgt voor het vervoer van personen met een psychische hulpvraag. De introductie van de psycholance zou een uitkomst kunnen zijn om politieagenten te ontlasten en burgers betere zorg te verlenen. De inzet van een psycholance is per gemeente verschillend. Een voorbeeld is het UMCG, dat sinds 2017 gebruik maakt van een psycholance. [6]
Kritiek
[bewerken | brontekst bewerken]Door de media-aandacht en de definitie van het aanjaagteam, wordt "verward persoon" en "gevaarlijk" vaak met elkaar in verband gebracht. De sociologen Bauke Koekkoek[7][8][9] en Karlijn Roex[10] zijn hier kritisch over, en hebben (onder andere) boeken geschreven over hoe we in Nederland omgaan met mensen die als "niet-normaal" (maar als verward) gekenmerkt worden.
- ↑ Ministerie van Algemene Zaken, Zorg en ondersteuning voor mensen met verward gedrag - Geestelijke gezondheidszorg (GGZ) - Rijksoverheid.nl. www.rijksoverheid.nl (6 maart 2018). Geraadpleegd op 23 juni 2023.
- ↑ Weer meer incidenten met verwarde personen. www.politie.nl (21 januari 2022). Geraadpleegd op 23 juni 2023.
- ↑ Koekkoek, Bauke (2019). De kwestie verwarde personen. LannooCampus. ISBN 978 94 014 6233 4.
- ↑ Doorpakken! - Eindrapportage aanjaagteam Verwarde Personen | VNG. vng.nl. Geraadpleegd op 4 juli 2023.
- ↑ Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Waar kan ik terecht met zorgen om een persoon met verward gedrag? - Rijksoverheid.nl[dode link]. www.rijksoverheid.nl (8 oktober 2020). Geraadpleegd op 4 juli 2023.
- ↑ Psycholance. UMCG Ambulancezorg. Geraadpleegd op 4 juli 2023.
- ↑ Koekkoek, Bauke (2017). De toename van ‘verwarde personen’-meldingen: kwantitatieve analyse van een openbare orde en public health-probleem. Tijdschrift voor gezondheidswetenschappen 95 (6): 264–272. ISSN:1388-7491. DOI:10.1007/s12508-017-0072-3.
- ↑ Koekkoek, Bauke (2017). Verward in Nederland. Lannoo Campus. ISBN 9789401441537.
- ↑ Koekkoek, Bauke (2019). De kwestie verwarde personen, Naar een andere benadering voor onbegrepen gedrag. Lannoo Campus. ISBN 9789401462334.
- ↑ Roex, Karlijn (2019). In verwarde staat. Uitgeverij Lontano. ISBN 9789083003726.