En skjære.
Een ekster.
  • skjæ·re
  • Afkomstig uit het Oudnoorse woord skera
stamtijd
onbepaalde
wijs
tegenwoordige
tijd
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
skjære
skjærer
skar
skåret
Klasse 4 sterk

skjære

  1. overgankelijk snijden
    «Skjær løken i skiver.»
    Snij de ui in plakjes.

skjære m

  1. (zangvogels) ekster
    «Skjærer som hakker løs på verandamøbler kan bli til stor plage.»
    Eksters die aan het verandameubilair pikken kunnen een grote overlast zijn.
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   skjære     m: skjæren
v: skjæra  
  skjærer     skjærene  
genitief   skjæres     m: skjærens
v: skjæras  
  skjærers     skjærenes