Wikipedia

Denzel Dumfries

Nederlands voetballer
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door J.Bér.B (overleg | bijdragen) op 20 nov 2024 om 10:47. (Referentie aangescherpt)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Denzel Justus Morris Dumfries (Rotterdam, 18 april 1996) is een Nederlands voetballer die doorgaans als verdediger speelt. Hij tekende in augustus 2021 een contract tot medio 2025 bij Internazionale, dat circa €15 miljoen voor hem betaalde aan PSV. Dumfries debuteerde in 2018 in het Nederlands voetbalelftal.

Denzel Dumfries
Denzel Dumfries
Persoonlijke informatie
Volledige naam Denzel Justus Morris Dumfries
Geboortedatum 18 april 1996
Geboorteplaats Rotterdam, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 188 cm
Been Rechts
Positie Rechtsback
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Italië Internazionale
Rugnummer 2
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd


2002–2013
2013–2014
2014–2015 		Vlag van Nederland VV Smitshoek
Vlag van Nederland Spartaan '20
Vlag van Nederland VV Smitshoek
Vlag van Nederland BVV Barendrecht
Vlag van Nederland Sparta Rotterdam
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2015–2017
2017–2018
2018–2021
2021– 		Vlag van Nederland Sparta Rotterdam
Vlag van Nederland sc Heerenveen
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Italië Internazionale 		65(2)
33(3)
89(13)
108(12)
Interlands **
2014
2016
2016–2018
2018– 		Vlag van Aruba Aruba
Vlag van Nederland Nederland –20
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland 		2(1)
4(0)
11(0)
63(10)
* Bijgewerkt op 18 april 2024
** Bijgewerkt op 10 september 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Carrière

Sparta

Dumfries is een laatbloeier die lang uitkwam voor amateurteams. Hij speelde in de jeugd bij Smitshoek, Spartaan '20, wederom Smitshoek en Barendrecht voor hij in 2014 gecontracteerd werd door Sparta Rotterdam.[1][2][3] Hij maakte op 20 februari 2015 zijn debuut in de Eerste divisie, in een met 2–1 verloren wedstrijd uit tegen FC Emmen. Hij verving na rust Johan Voskamp.

Het seizoen erop was Dumfries basisspeler bij Sparta. Hij maakte op 18 januari 2016 tegen RKC Waalwijk zijn eerste doelpunt in het betaald voetbal. Dumfries werd op 11 april met Sparta Rotterdam kampioen van de Eerste divisie.[4][5][6] Hij werd op 4 mei 2016 uitgeroepen tot grootste talent van de Eerste divisie en ontving hiervoor een Gouden Stier.[7][8][9] Gedurende het seizoen 2016/17 was hij ook in de Eredivisie basisspeler bij Sparta. Op 19 november scoorde hij in de Rotterdamse derby tegen Excelsior zijn eerste doelpunt in de Eredivisie. Hij eindigde met Sparta vijftiende en ontliep daarmee degradatie. In totaal speelde Dumfries 72 wedstrijden voor Sparta, waarin hij tot twee goals en vijf assists kwam.

sc Heerenveen

Dumfries tekende in juli 2017 een contract tot medio 2021 bij sc Heerenveen. Hij maakte op 13 augustus tegen FC Groningen met twee assists zijn debuut voor Heerenveen. In zijn eerste vier wedstrijden was hij goed voor vijf assists. Op 9 december scoorde hij tegen VVV-Venlo zijn eerste goal voor Heerenveen. Hij speelde in zijn enige seizoen in Friesland 33 van de 34 competitiewedstrijden, allemaal als basisspeler. Datzelfde gold voor de twee wedstrijden die Heerenveen daarna nog speelde in de play-offs, naar aanleiding van het behalen van de achtste plaats in de competitie. In alle competities kwam Dumfries tot 37 wedstrijden, vier goals en acht assists.

PSV

Dumfries verruilde sc Heerenveen na een seizoen voor PSV, de kampioen van de Eredivisie in het voorgaande seizoen. Dat betaalde circa €5,5 miljoen voor hem. Hij tekende tot medio 2023 bij de Eindhovense club.[10] Dumfries maakte op 7 juli 2018, in de met 5-3 verloren oefenduel tegen RSC Anderlecht, zijn officieuze debuut voor PSV. Dit deed hij samen met de aangekochte linksback Angeliño. Samen zouden zij het verassend sterke back duo worden waar het seizoen daarvoor veel behoefte aan was.[11] Het sterke loopvermogen en de fysieke kracht van Dumfries in combinatie met de fijne voorzetten van Angeliño waren dat seizoen echt een wapen. Dumfries kwam op 21 augustus 2018 voor het eerst in zijn carrière in actie voor de UEFA Champions League. Hij stond die dag in het basiselftal tijdens de met 2–3 gewonnen voorronde wedstrijd bij FK BATE Borisov. Een basisplaats die hij voor de rest van het 2018/19 seizoen niet meer zou afstaan.

Dumfries maakte op 22 augustus 2019 zijn eerste doelpunt in Europees verband. Hij bracht PSV op 3–0 in een met diezelfde cijfers gewonnen wedstrijd in de voorronden van de UEFA Europa League, thuis tegen Apollon Limasol. Coach Mark van Bommel benoemde Dumfries eind november 2019 tot aanvoerder van PSV.[12] Dit bleef hij ook toen Ernest Faber Van Bommel in december 2019 op interim-basis opvolgde. Hij scoorde vier goals in de laatste acht competitiewedstrijden van het seizoen, voordat de competitie door de coronapandemie werd stilgelegd.

Ook in zijn derde en laatste seizoen bij PSV was Dumfries aanvoerder. Hij kwam dat jaar tot vier goals en negen assists in 41 wedstrijden. In de zomer blonk Dumfries uit op het WK en bleek hij niet te houden voor PSV. Hij kwam in totaal tot 124 wedstrijden voor PSV, waarin hij goed was voor zestien goals en twintig assists.

Internazionale

In augustus 2021 tekende Dumfries een vierjarig contract bij Internazionale.[13] Tijdens zijn eerste seizoen bij de club uit Milaan wist het team, met Dumfries vaak als basisspeler, de Coppa Italia en de Supercoppa te veroveren.[14] In zijn tweede seizoen (2022/23) werd hetzelfde bewerkstelligd en bereikten ze ook de finale van de UEFA Champions League in Istanbul. Die werd echter verloren van Manchester City. Bij Inter maakte hij een sterke ontwikkeling door.[15] In december 2023 werd hij voor het eerst – op positie 97 – opgenomen in de prestigieuze lijst van 100 best male footballers in the world van The Guardian.[16]

In het seizoen 2023/24 werd hij voor de eerste keer kampioen van Italië. Dit door in de kampioenswedstrijd uitgerekend AC Milan met 2-1 te verslaan. In de slotfase van dat duel kreeg hij net als Theo Hernández een rode kaart na een opstootje. De twee voetballers hadden het de afgelopen jaren wel vaker met elkaar aan de stok. Dumfries kwam in de problemen toen tijdens het vieren van de titel een spandoek aanpakte van een supporter die Dumfries afbeeldt terwijl hij Hernández als een hond aan de lijn houdt. Na afloop zei hij daar zelf over: "Ik ben een speler die houdt van rivaliteit in het voetbal, het is een cruciaal deel van elke sport. Ik weet nu dat het omhoog van dat spandoek een beoordelingsfout was van mijn kant en zeker niet slim."

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2014/15 Sparta Rotterdam   Eerste divisie 3 0 0 0 — — 3 0
2015/16 31 1 2 0 — — 33 1
2016/17   Eredivisie 31 1 5 0 — — 36 1
2017/18 SC Heerenveen 33 3 2 0 — 2 1 37 4
2018/19 PSV 34 4 0 0 8 0 1 0 43 4
2019/20 25 7 2 0 12 1 1 0 40 8
2020/21 30 2 3 1 8 1 0 0 41 4
2021/22 Internazionale   Serie A 33 5 4 0 7 0 1 0 45 5
2022/23 34 1 5 0 11 1 0 0 50 2
2023/24 31 4 0 0 5 0 0 0 36 4
2024/25 10 2 0 0 4 0 0 0 14 2
Carrière totaal 295 30 23 1 55 3 5 1 378 35
Bijgewerkt t/m seizoen 2024/25

Interlandcarrière

Dumfries maakte als A-junior van BVV Barendrecht zijn debuut in het Arubaans voetbalelftal. Hij debuteerde hierin op 28 maart 2014 onder bondscoach Giovanni Franken als basisspeler, in een vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen het Guamees voetbalelftal (2–2). Drie dagen later maakte Dumfries zijn eerste doelpunt voor Aruba, in een tweede wedstrijd tegen Guam (2–0). Hij werd na 89 minuten vervangen door Nickenson Paul.[17]

Na zijn overgang naar Sparta stopte Dumfries als Arubaans international, in de hoop zich in de kijker te spelen voor Nederlandse nationale (jeugd)elftallen.[18] Hij debuteerde in 2016 in zowel Nederland –20 als Nederland –21. Zijn debuut in het Nederlands voetbalelftal volgde op 13 oktober 2018. Bondscoach Ronald Koeman gaf hem die dag een basisplaats in een met 3–0 gewonnen interland tegen Duitsland in het kader van de UEFA Nations League. Ook tijdens de rest van dit toernooi speelde hij mee, tot in de finale.

Dumfries kreeg ook speeltijd in een deel van de in 2019 gespeelde kwalificatiewedstrijden voor het EK 2020. Hij moest in die periode concurreren met Joël Veltman voor een basisplaats als rechtsback. Met zijn eerste interlanddoelpunt, de 3–2 tegen Oekraïne, besliste Dumfries de eerste wedstrijd van het EK 2020 (gespeeld in 2021) in het voordeel van Nederland. In de tweede wedstrijd van Nederland maakte hij opnieuw een doelpunt.[19]

Dumfries werd geselecteerd voor deelname aan het WK 2022. Tijdens dit toernooi was hij basisspeler als wingback. Waar hij in de drie poulewedstrijden niet opviel, deed hij dit wel in de met 3-1 gewonnen achtste finale tegen de Verenigde Staten. Hij gaf een assist op Memphis Depay en een assist op Daley Blind, en scoorde zelf op aangeven van Blind.[20][21] Dumfries speelde op 18 november 2023 zijn 50e interland voor Oranje, in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Ierland, waarin Nederland zich wist te plaatsen voor het EK 2024.

Op 16 november 2024 scoorde Dumfries zijn 10e goal voor oranje in de met 4-0 gewonnen wedstrijd tegen Hongarije.[22] Nederland plaatste zich met deze overwinning voor de play offs van de UEFA Nations League.

Interlands van Denzel Dumfries voor   Nederland
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Goals
Als speler van   PSV 2
1. 13 oktober 2018   Nederland – Duitsland   3 – 0 Nations League 2018/19
2. 16 oktober 2018   België – Nederland   1 – 1 Vriendschappelijk
3. 16 november 2018   Nederland – Frankrijk   2 – 0 Nations League 2018/19
4. 21 maart 2019   Nederland – Wit-Rusland   4 – 0 Kwalificatie EK 2020
5. 24 maart 2019   Nederland – Duitsland   2 – 3
6. 6 juni 2019   Nederland – Engeland   3 – 1 Nations League 2018/19
7. 9 juni 2019   Portugal – Nederland   1 – 0
8. 6 september 2019   Duitsland – Nederland   2 – 4 Kwalificatie EK 2020
9. 10 oktober 2019   Nederland – Noord-Ierland   3 – 1
10. 7 september 2020   Nederland – Italië   0 – 1 Nations League 2020/21
11. 11 oktober 2020   Bosnië en Her. – Nederland   0 – 0
12. 11 november 2020   Nederland – Spanje   1 – 1 Vriendschappelijk
13. 15 november 2020   Nederland – Bosnië en Herz.   3 – 1 Nations League 2020/21
14. 18 november 2020   Polen – Nederland   1 – 2
15. 24 maart 2021   Turkije – Nederland   4 – 2 Kwalificatie WK 2022
16. 27 maart 2021   Nederland – Letland   2 – 0
17. 30 maart 2021   Gibraltar – Nederland   0 – 7
18. 2 juni 2021   Nederland – Schotland   2 – 2 Vriendschappelijk
19. 6 juni 2021   Nederland – Georgië   3 – 0
20. 13 juni 2021   Nederland – Oekraïne   3 – 2 EK 2020   85'
21. 17 juni 2021   Nederland – Oostenrijk   2 – 0   67'
22. 21 juni 2021   Noord-Macedonië – Nederland   0 – 3
23. 27 juni 2021   Nederland – Tsjechië   0 – 2
Als speler van   Internazionale 7
24. 1 September 2021   Noorwegen – Nederland   1 – 1 Kwalificatie WK 2022
25. 4 september 2021   Nederland – Montenegro   4 – 0
26. 7 september 2021   Nederland – Turkije   6 – 1
27. 8 oktober 2021   Letland – Nederland   0 – 1
28. 11 oktober 2021   Nederland – Gibraltar   6 – 0   48'
29. 13 november 2021   Montenegro – Nederland   2 – 2
30. 16 november 2021   Nederland – Noorwegen   2 – 0
31. 26 maart 2022   Nederland – Denemarken   4 – 2 Vriendschappelijk
32. 29 maart 2022   Nederland – Duitsland   1 – 1
33. 3 juni 2022   België – Nederland   1 – 4 Nations League 2022/23   62'
34. 11 juni 2022   Nederland – Polen   2 – 2   54'
35. 14 juni 2022   Nederland – Wales   3 – 2
36. 22 september 2022   Polen – Nederland   0 – 2
37. 25 september 2022   Nederland – België   1 – 0
38. 21 november 2022   Senegal – Nederland   0 – 2 WK 2022
39. 25 november 2022   Nederland – Ecuador   1 – 1
40. 29 november 2022   Nederland – Qatar   2 – 0
41. 3 december 2022   Nederland – Verenigde Staten   3 – 1   81'
42. 9 december 2022   Nederland – Argentinië   2 – 2
43. 27 maart 2023   Nederland – Gibraltar   3 – 0 Kwalificatie EK 2024
44. 14 juni 2023   Nederland – Kroatië   2 – 4 Nations League 2022/23
45. 18 juni 2023   Nederland – Italië   2 – 3
46. 7 september 2023   Nederland – Griekenland   3 – 0 Kwalificatie EK 2024
47. 10 september 2023   Ierland – Nederland   1 – 2
48. 13 oktober 2023   Nederland – Frankrijk   1 – 2
49. 16 oktober 2023   Griekenland – Nederland   0 – 1
50. 18 november 2023   Nederland – Ierland   1 – 0
51. 22 maart 2024   Nederland – Schotland   4 – 0 Vriendschappelijk
52. 26 maart 2024   Duitsland – Nederland   2 – 1
53. 10 juni 2024   Nederland – IJsland   4 – 0
54. 16 juni 2024   Polen – Nederland   1 – 2 EK 2024
55. 21 juni 2024   Nederland – Frankrijk   0 – 0
56. 2 juli 2024   Roemenië – Nederland   0 – 3
57. 6 juli 2024   Nederland – Turkije   2 – 1
58. 10 juli 2024   Nederland – Engeland   1 – 2
59. 7 september 2024   Nederland – Bosnië en Herzegovina   5 – 2 Nations League 2024/25
60. 10 september 2024   Nederland – Duitsland   2 – 2   51'
61. 11 oktober 2024   Hongarije – Nederland   1 – 1   83'
62. 14 oktober 2024   Duitsland - Nederland   1 – 0
63. 16 november 2024   Nederland – Hongarije   4 – 0   64'

Erelijst

Competitie Aantal Jaren
  Sparta Rotterdam
Eerste divisie 1x 2015/16
  Internazionale
Serie A 1x 2023/24
Coppa Italia 2x 2021/22, 2022/23,
Supercoppa Italiana 3x 2021, 2022, 2023
Individueel
Gouden Stier 1x 2015/16
Eredivisie-Elftal van het Seizoen 1x 2018/19[23]

Privéleven

Dumfries werd geboren in Rotterdam als zoon van een Arubaans-Surinaamse vader en een Surinaamse moeder.[24] Zijn ouders vernoemden hem naar de Amerikaanse acteur Denzel Washington, die diverse Oscars in de wacht sleepte.[25] Dumfries is de neef van kickboksers Jason Wilnis en Jahfarr Wilnis.[26] In september 2020 werd hij voor de eerste maal vader.[27]

Zie ook

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Denzel_Dumfries&oldid=68406522"