Zum Inhalt springen

Kerl

Vun Wiktionary

Oostnordseeplattdüütsch, Vest Recklinghusen

Kerl (masculinum)
Mehrtall: Kerls

Varianten

  1. Düütschland/Däänmark
    1. Norddüütschland: Keerl, Kerl, Kierl

Deklinatschoon

Bedüden

  1. Ehmann
  1. De Kerl het een annere.

Etymologie

vun mittelplattdüütsch: kerle = „freen Mann“; oolnoordsch: karl = Kerl, Mann, olle Mann, oolengelsch: carl, oolhoogdüütsch: karl; indogermaansch: *gerə- = alt

Utdrücken

  1. 'n Kerl kriegen: heiraden
  2. min Kerl: min Ehmann

Översetten


Düütsch

Kerl (masculinum)
Mehrtall: Kerle

Översetten