Naar inhoud springen

Midsummerfeest

Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy
Versy up 15:53, 15 jun 2020 van Bitbotje (Oaverleg | bydragen) (schriefwieze voluut, replaced: |ANS → |Algemene Nedersaksiese Schriefwieze using AWB)
(verskil) ← eyrere versy | Aktuele versy (verskil) | nyere versy → (verskil)

Et Midsummerfeest, et Litha of ouk wel de summersünnewende up 21 juni verwest når een germaansk feest wår de midsummer evyred wördden. Nudaags wörd et noch altyd in summige landen en summige gelöyven evyrd. Den wörd evyrd up 24 juni, dree dagen nå de warkelike sünnewende. Et is et feest van den langsten dag en den körtsten nacht van et jår. Vanoaf disse tyd wördet de dagen weyr körter en kümt et winter körtby.

Geskydenisse

[bewark | bronkode bewarken]

In de sövende ewe waarden Sint Eligius de inwoners van Vlaanderen -dee noch mar een setty waren bekeyrd töt et kristelike gelöyv- vöär et heidense sünnewendefeest. Kristenen mochten neet meddoon an disse feesten. Later wördden dit feest, net as de wintersünnewende op 24 december (et karstfeest), verkristelikt töt een feestdag de eare van de geböörte van Johannes den Döyper op 24 juni.

De vyring van midsummernacht wördden in vrogger gelyke eset an de summersünnewende. De mensken gelöyvden dat planten up midsummer geneysende en magiske krachten hebbet en hyrvöär plükket sy up dissen nacht. Vröygdevüren wördden anestöäken ümme sich te beskarmen teagen de düüstere krachten wårvan wördden gelöyved dat sy vry spel hadden vanoaf et moment was anebröäken wårup et antal üren daglicht vannys oafnamen.

In Sweden, Finland en Estland wörd midsummeråvend eseen as et grootste feest van et jår, alleynig te vergelyken med walpurgisnacht, karståvend en nyjår.

Mytology van Midsummer

[bewark | bronkode bewarken]

Med midsummer gåt der verhalen de runde in oaver de goden van de germanen. In et summer geet dan ouk et verhaal van Balder, de god van de sünne en warmte, de runde in. Volgens de germaanse mytologie löt syn tweanigbröyr, Hodur, Balder daalsketen döär een streake van Loki. Balder döt starvend up de grund dunderen; de sünne gevt et up. De dagen wördet weyr körter en weyr kolder. Tydens de Juultyd sal de sünne düs heylemåle starven (in et meyst noordelike Europa löt de sünne dree dagen niks meyr van sich seen).

Dit artikel is eskreaven in et sallandske dialekt van 't Vechtdal, in de Algemene Nedersaksiese Schriefwieze.