မေဂျီရွာ ပြတိုက်

မေဂျီရွာ ပြတိုက် (博物館明治村, Hakubutsukan Meiji-mura^?, Meiji Village Museum)သည် ဂျပန်နိုင်ငံ၊ အအိချိစီရင်စု၊ နာဂိုရာမြို့အနီး အီနုတောင်ရှိ အမိုးဖွင့် ဗိသုကာပြတိုက် အခင်းအကျင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ၁၉၆၅ခုနှစ် မတ်လ ၁၈ရက်တွင် ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည်။ ပြတိုက်သည် ဂျပန်နိုင်ငံ မေဂျီခေတ်(၁၈၆၇-၁၉၁၂)၊ တိုင်းရှောခေတ်(၁၉၁၂-၁၉၂၆)နှင့် ရှောဝခေတ်(၁၉၂၆-၁၉၈၉) အစောပိုင်းကာလများမှ သမိုင်းဝင်အဆောက်အအုံများကို တစ်စုတစ်စည်းထဲ ထိန်းသိမ်းထားသည်။ အိရုကရေကန်ဘေးရှိ ၁ စတုရန်းကီလိုမီတာ (ဧက ၂၅၀) ကျယ်ဝန်းသော တောင်ကုန်းများပေါ်တွင် သမိုင်းဝင် အဆောက်အဦး ၆၀ ကျော်ကို ရွှေ့ပြောင်းပြီး ပြန်လည်တည်ဆောက်ခဲ့သည်။

သမိုင်း

နွေဦးရာသီတွင် ချယ်ရီပန်း ၁,၀၀၀ ခန့် ပွင့်သည် (ဂျပန်မီးရထားဌာန၏ ရှင်းဘရှိစက်ရုံ)

မေဂျီခေတ်သည် ဂျပန်နိုင်ငံ၏ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် တိုးတက်ပြောင်းလဲခဲ့သည့် ခေတ်တစ်ခေတ် ဖြစ်သည်။ ရာစုနှစ်များစွာ အထီးကျန်နေပြီးနောက် ဂျပန်နိုင်ငံသည် အဆောက်အဦးပုံစံများနှင့် ဆောက်လုပ်ရေးနည်းပညာများ အပါအဝင် အနောက်ဘက်မှ အတွေးအခေါ်များကို ပေါင်းစပ်ထည့်သွင်းလာခဲ့သည်။ မေဂျီရွာကို ဗိသုကာပညာရှင်တစ်ဦး ဖြစ်သော ယိုရှိရို တနိဂုချိ (谷口吉郎 Taniguchi Yoshirō ၁၉၀၄-၇၉)နှင့် နာဂိုယာရထားလမ်း (Meitetsu)၏ ဒုတိယဥက္ကဋ္ဌ နောက်ပိုင်းတွင် ဥက္ကဋ္ဌဖြစ်သူ မိုတူး စွတ်ချိကာဝါ (土川元夫 Tsuchikawa Motoo ၁၉၀၃-၇၄)မှ စတင် တည်ဆောက်ခဲ့သည်။ တနိဂုချိသည် တိုကျိုရှိ ယာမာတိုရထားလိုင်းကို စီးနင်းစဉ်တွင် မေဂျီခေတ် ဗိသုကာလက်ရာ၏ သင်္ကေတဖြစ်သော Rokumeikan ကို ဖြိုဖျက်နေခြင်းအား မြင်တွေ့ခဲ့ပြီး ဝမ်းနည်းစွာ ငိုကြွေးခဲ့သည်။ သူသည် ၎င်း၏ကောလိပ် အတန်းဖော် စွတ်ချိကာဝါအား ယဉ်ကျေးမှု သို့မဟုတ် သမိုင်းဆိုင်ရာ အရေးပါသော အနောက်တိုင်းပုံစံ မေဂျီခေတ် အဆောက်အဦးများကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။ ဤရည်ရွယ်ချက်အတွက် ဖောင်ဒေးရှင်းကို နာဂိုယာ ရထားလမ်းမှ ရန်ပုံငွေ ပံ့ပိုးပေးခြင်းဖြင့် ၁၉၆၂ ခုနှစ် ဇူလိုင်လ ၁၆ ရက်နေ့တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်။ မေဂျီရွာကို ၁၉၆၅ ခုနှစ် မတ်လ ၁၈ ရက်နေ့တွင် ပြတိုက်ဒါရိုက်တာအဖြစ် တနိဂုချိနှင့်အတူ Nagoya Railroad တို့၏ လက်အောက်မှာ လည်ပတ်ပြီး Iruka ရေလှောင်ကန်၏ ကမ်းနားဘေးတွင် ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည်။ မေဂျီရွာ၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ဂျပန်ဆောက်လုပ်ရေး နည်းပညာများနှင့် ပစ္စည်းများ ရောနှောထားသော အနောက်တိုင်းဗိသုကာလက်ရာများ၏ သမိုင်းဝင်အစောပိုင်းနမူနာများကို ထိန်းသိမ်းရန်ဖြစ်သည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ပြီးကာလ ဂျပန်သမိုင်းတွင် အကူးအပြောင်းကာလနှင့် အရှိန်အဟုန်ဖြင့် တိုးတက်နေသည့် အဆောက်အဦး အများအပြားကို ဖြိုဖျက်ခြင်းမှ မြန်မြန်ဆန်ဆန် ကယ်တင်နိုင်ခဲ့သည်။ Nagoya Railroad မှ ဆက်လက်လည်ပတ်နေသော်လည်း ၎င်းနှင့်အနီးနားရှိ Little World ကို ကြီးကြပ်ရန်အတွက် ၎င်းကုမ္ပဏီ၏ လုပ်ငန်းခွဲကုမ္ပဏီတစ်ခုကို ၂၀၀၃ ခုနှစ်တွင် ဖန်တီးခဲ့သည်။ မကြာသေးမီက ဝင်ငွေ ကျဆင်းလာမှုကြောင့် ပန်းခြံ၏ အနာဂတ်သည် မေးခွန်းထုတ်စရာ ဖြစ်လာခဲ့ပြီး ပြုပြင်မွမ်းမံမှုများကို အချိန်အတော်ကြာ ဆိုင်းငံ့ထားခဲ့သည်။

အဆောက်အဦးများ

ဂျပန်စတိုင် အဆောက်အဦး အနည်းငယ် အပါအဝင် အရေးပါသော ထင်ရှားသော သမိုင်းဆိုင်ရာ သို့မဟုတ် ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာ အဆောက်အအုံများ အပါအဝင် နောက်ပိုင်းခေတ်လက်ရာများကို ထိန်းသိမ်းထားသည်။ အဆောက်အဦး ၁၁ လုံးကို အရေးကြီးသော ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာများအဖြစ် သတ်မှတ်ကာ ကျန်အားလုံးနီးပါးကို မြင်သာထင်သာရှိသော ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာများအဖြစ် မှတ်ပုံတင်ထားသည်။ ပြတိုက်တွင် အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုရှိ ဟာဝိုင်ယီ၊ Seattle နှင့် ဘရာဇီးတို့မှ အဆောက်အဦးများ ပါဝင်သည်။ ရေနွေးငွေ့စက်ခေါင်းနှင့် လမ်းဘေးကားတစ်စီး၊ ဘတ်စ်ကားများ၊ မြင်းလှည်းများနှင့်အတူ ရွာနယ်မြေအတွင်း သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးများကို ဆောင်ရွက်ပေးသည်။ ၂၀၀၅ ခုနှစ် စာရင်းအရ အဆောက်အဦး ၆၇ လုံး ပါဝင်သော သမိုင်းဝင်စာတိုက်တစ်ခုရှိသည်။ အချို့သော အဆောက်အအုံများသည် အနည်းအကျဉ်း လွတ်နေသော်လည်း အချို့မှာ အဆောက်အအုံနှင့် ခေတ်သမိုင်း၊ ခေတ်ပရိဘောဂများနှင့် အခြားပြခန်းများကို ပြသထားသည်။ ၁၉၆၇ ခုနှစ်နှင့် ၁၉၈၅ ခုနှစ်အကြားတွင် အင်ပါယာဟိုတယ်၏ ဝင်ပေါက်နှင့် ဧည့်ခန်းကို တိုကျိုမှ ပြောင်းရွှေ့သိမ်းဆည်းခဲ့သည်။ ဝင်ပေါက်နှင့် ဧည့်ခန်းသာ ကျန်ရှိတော့သော်လည်း ၎င်းသည် မေဂျီရွာတွင် အကြီးဆုံးဖြစ်သည်။ မေဂျီရွာတွင် ထိန်းသိမ်းထားသော အခြားအဆောက်အဦးများမှာ ရှီဇုအိုကမှ Lafcadio Hearn ၏ နွေရာသီအိမ် (၁၈၆၈ခုနှစ်)၊ James McDonald Gardiner နှင့် Kyoto's old St. Francis Xavier Catholic Catholic (၁၈၉၀ခုနှစ်) တို့မှ ဒီဇိုင်းလုပ်ခဲ့သော ကျိုတိုမှ St. John's Church (၁၉၀၇ခုနှစ်)တို့ ဖြစ်သည်။ ယခင်ဘုရားကျောင်းမှာ မင်္ဂလာပွဲအတွက် ငှားရန်နိုင်သည်။ ၁၉၀၁ ခုနှစ်တွင် တည်ဆောက်ခဲ့သော နာဂိုယာမြို့၊ ဖုနိင်းရိရပ်ကွက်ရှိ ရိုးရာကုန်သည်ကြီး၏အိမ် Tōmatsu House (東松家住宅၊ Tōmatsu-ka jūtaku)ကို ထိန်းသိမ်းနိုင်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း နာဂိုယာဗုံးကြဲခံရမှုမှ လွတ်မြောက်ခဲ့ပြီး ၁၉၇၀ ခုနှစ်များတွင် ပြတိုက်သို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့သည်။ အစိုးရက အရေးကြီးသော ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာအဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့သည်။^[၁]

"Kikunoyo" ဘီယာစက်ရုံ
ဘားရက်၊ ဆဌမခြေမြန်တပ်ရင်း
Kitasato အင်စတီကျု
Auditorium၊ Chihaya-Akasaka မူလတန်းကျောင်း
Mie Prefectural ပုံမှန်ကျောင်း
မီအဲခရိုင်ရုံး
Marquis Tsugumichi Saigo ၏ ဧည့်ခန်းမ
ကျိုတိုမှ စိန့်ဂျွန်ဘုရားကျောင်း
St. Francis Xavier's Cathedral
Cabinet Library of Tokyo Imperial Palace
Kureha-za ပြဇာတ်ရုံကို ၁၈၆၈ ခုနှစ်တွင် တည်ဆောက်ခဲ့သည်။
ဂျပန်ကြက်ခြေနီအသင်း ဗဟိုဆေးရုံကို ၁၈၉၀ ခုနှစ်တွင် တည်ဆောက်ခဲ့သည်။
နာဂိုယာမြို့၊ ဖုနိင်းရိရပ်ကွက်မှ Tōmatsu အိမ်သည် ၁၉၀၁ ခုနှစ်တွင် တည်ဆောက်ခဲ့သည်။
မင်းသား Kimmochi Saionji၏ "Zagyo-so" ဗီလာ
မင်းသား Kimmochi Saionji၏ "Zagyo-so" ဗီလာ (ရှေ့မျက်နှာစာ)
ကျိုတိုလမ်းကားကို ထိန်းသိမ်းထားသည်။