VHS

L Sistema Doméstico de Bídeo (an anglés Video Home System), tamien coincido pul acrónimo VHS, ye un padron comercial para cunsumidores de grabaçon analógica an fitas de bideoteipe. Fui zambolbido pula Vitor Company of Japan (JVC) na década de 70.

Un bideocassete de la Toshiba, l V-117G, la máquina que faç la lheitura de l VHS.

Stória

Antes de l VHS

Passado bárias tentatibas d'outras cumpanhas, l purmeiro VTR que logrou, l Ampex VRX-1000, fui antroduzido an 1956, pula Ampex Corporation. Cul sou précio de US$ 50,000 an 1956, i US$ 300 por ua fita de 90 minutos, este staba buoltado solo para mercado profissional.

Kenjiro Takayanagi, un pioneiro de radiodifuson de telebison que trabalhaba pa la JVC cumo sou bice persidente, biu nesso la necidade de sue cumpanha porduzir VTRs pa l mercado japonés por un précio mais acessible. An 1959, la JVC zambolbiu un VTR de dues cabeças i, de 1960 an delantre, ua berson quelorida de l mesmo para radiodifuson profissional.

An 1969, la JVC colaborou cula Sony Corporation i la Matsushita Eiletric (la Matsushita era ua cumpanha armana de la Panasonic, i agora ye coincida por esse nome, sendo tamien acionista de la JVC até 2008) na custruçon dun padron de grabaçon de bídeo pa l cunsumidor japonés. A ounion d'ambas, porduziu l formato U-matic an 1971, que fui l purmeiro formato a tornar-se un padron unificado. L U-matic fui un sucesso ne ls an negócios i alguns aplicatibos de trasmisson (tal cumo cumo l recebimiento d'amboras eiletrónicas), mas debido sou précio i scasso spácio para grabaçon, pouquíssemas máquinas fúrun bendidas para uso doméstico.

Lhougo depuis, la Sony i la Matsushita acabórun cula parcerie, cul oubjetibo de trabalhar an sous própios formatos de grabaçon. La Sony ampeçou a zambolber l Betamax, anquanto la Matsushita, ampeçou a trabalhar ne l VX. La JVC lhançou l CR-6060 an 1975, se baseando ne l formato de l U-Matic. An cuntrapartida, la Sony i la Matsushita tamien porduziran ls sous formatos de l U-matic.

Cumpetiçon cul Betamax

An 1974, l Menistério de l Comércio i de la Andustria Anternacional japonés, cul antuito d'eibitar la cunfuson pul cunsumidor, tentou forçar l'andustria japonesa de bídeo a padronizar un único formato de grabaçon caseira. Mais tarde, la Sony habie un protótipo funcional de l formato Betamax, i staba mui próssima de finalizar sou perduto. Cun este protótipo, la Sony persuadiu l MCII a adotar l formato Betamax, anquanto la JVC tentou cumbencer outras cumpanhas.

Sucessores

VCD

L VCD (bídeo CD) fui criado an 1993, se tornando ua altarnatiba pa l'eisibiaçon de bídeos, nun çco de tamanho idéntico al CD. tradecional. Anque beç ó outra apersentar cumpresson d'eimaige i porblemas de quelores (mais specificamente, l Colour banding), la durabelidade i lhongebidade dun VCD depende de la culidade de porduçon dun çco, i na forma de cumo ye manipulado/guardado.

Yá qu'un VCD puode armazenar solo 74 minutos de bídeo, ls filmes que scedíren esse tamanho, dében ser debedidos an dous çcos.

DVD

Ls reprodutores de DVD (tamien coincidos cumo DVD Players) son, teoricamente falando, ls sucessores diretos de l bideocassete.

L formato DVD-Video fui comercializado einicialmente an, 1996, ne l Japon, ne ls Stados Ounidos an Márcio de 1997 (cumo ua comercializaçon spurmental), i ne l'ampeço pa l fin de 1998 na Ouropa i na Oustrália.

Anque de la culidade superior de l DVD (cun 480 lhinhas horizontales i 250 lhinhas d'altura), i la çponibelidade eimediata de ls DVD players i sous grabadores, l VHS cuntinaba a ser ousado an grabaçones caseiras de bídeo. L sucesso comercial de la grabaçon i regrabaçon de ls DVDs fui deficultada por ua série de fatores, ancluindo:

• La sue reputaçon tener eifeitos relatibos la temperatura i nun ser cunfiable, bien cumo la possibelidade de riscos i quebras ne l çco.
• Menor tiempo de grabaçon: Ua fita VHS d'aprossimadamente 12 horas de duraçon (mais specificamente, la fita T-240/DF480 ne l modo EP), contra seis horas de grabaçon nun único DVD.
• Porblemas de cumpresson: La cumpresson MPEG-2 poderie resultar porblemas d'eimaige besibles, cumo l macroblocking, l "rugido de l mosco" (mosco noise), i artefatos d'anielho, que poderien ser mais grabes an modos de grabaçon stendidos (mais de trés horas nun çco de l tipo DBD-5). Ua fita VHS quemun nun ten qualquiera un destes porblemas, sendo todos esses peculiares de ciertos sistemas de cumprenson digital (beija Trasformada çcreta de cosseno), mas se ne l VHS, este eirie resultar an reduçon de lhumináncia i resoluçon de l chroma, que faç cun que las eimaiges queden horizontalmente ambaçadas (i las resoluçones puoden piorar inda mais ne ls modos de grabaçon LP i EP). L VHS tamien possuía, por natureza, rugidos cunsidrables na lhumináncia i ne ls canhales de chroma.

Lhegado

Custantemente cunsidrado cumo un grande colaborador na stória de ls filmes, l'anfluéncia de l VHS fui çtaque nua retrospetiba ne l Museum of Arts and Zeign an 2013. An 2015, la Yale University Library coletou quaije 3,000 fitas an VHS de terror i sploraçon, çtribuídos antre 1978 até 1985, l cunsidrando cumo "la 'eidantificaçon' cultural de to ua era.

Ber tamien

• Cassete de bídeo
• VCD
• DVD
• Betamax
• Laserdisc