jijik

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata sifat

jijik (ejaan Jawi جيجيق)

1. Tampak mual atau tidak digemari kerana kotor atau bersifat buruk serta tidak patut.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *jiji-ʔ, daripada bahasa Melayu-Chamik Purba *jiji-ʔ, daripada bahasa Melayu-Sumbawa Purba *jiji-ʔ, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *zizi-q, daripada *zizi.

Sebutan

• Kamus Dewan: ji·ji/
• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /d͡ʒid͡ʒeʔ/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /d͡ʒid͡ʒɪʔ/
• Rima: -id͡ʒeʔ, -d͡ʒeʔ, -eʔ

Pautan luar

• "jijik" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata sifat

jijik

1. Tampak mual atau tidak digemari kerana kotor atau bersifat buruk serta tidak patut.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *jiji-ʔ, daripada bahasa Melayu-Chamik Purba *jiji-ʔ, daripada bahasa Melayu-Sumbawa Purba *jiji-ʔ, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *zizi-q, daripada *zizi.

Sebutan

• Penyempangan: ji‧jik
• AFA^(kekunci): /d͡ʒi.d͡ʒɪʔ/
• Rima: -id͡ʒɪʔ, -d͡ʒɪʔ, -ɪʔ

Pautan luar

• “jijik” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.