NGC 822
| NGC 822 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Феникс |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 2 ч 6 м 39,2 с |
| Деклинација | - 41° 9' 25" |
| Положбен агол | 77° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | елиптична галаксија |
| Морфолошки вид | E5 |
| Привиден сјај (видлив) |
13,2 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,1 |
| Површински сјај | 12,8 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1,1' x 0,6' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 5 септември 1834 |
| Други ознаки | ESO 298-9, MCG -7-5-8 |
NGC 822 — елиптична галаксија во соѕвездието Феникс, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 822 се споменува и како ESO 298-9, MCG -7-5-8.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 5 септември 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 822 е од видот E5.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,2 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,1 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,8 m/лм2.[2] NGC 822 има привидни димензии од 1,1' х 0,6'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 2 ч 6 м 39,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 41° 9' 25". Положбениот агол на објектот е во износ од 77°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 822 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 8055. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 389; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 7553.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)