NGC 6115
NGC 6115 | |
---|---|
NGC 6115
| |
Соѕвездие | Рамнило |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 16 ч 24 м 26,8 с |
Деклинација | -51° 57' 12"" |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
Морфолошки вид | I2p |
Привиден сјај (видлив) |
9,8 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 3,4' x ?' |
Историја | |
Откривач | Џон Хершел |
Откриена | 8 јули 1834 |
Други ознаки | OCL 960, ESO 226-SC7 |
NGC 6115 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Рамнило, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 6115 се споменува и како OCL 960, ESO 226-SC7.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 8 јули 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 6115 е од видот I2p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 9,8 m.[2] NGC 6115 има само една позната привидна димензија, која изнесува 3,4'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 16 ч 24 м 26,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -51° 57' 12"".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 6115 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 432; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8324. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број N/A.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Alter, G., B. Balazs, and J. Ruprecht, Catalogue of Star Clusters and Associations,
2nd edition. Budapest: Akademiai Kiado, 1970. (5,0)