Прејди на содржината

Шекил О’Нил

Од Википедија — слободната енциклопедија
Шекил О’Нил
Прекар(и)Шек
Позицијацентар
Висина2,16 м
Тежина147 кг
Број32, 34, 33, 36
Роден6 март 1972
Њуарк, Њу Џерси
НационалностСАД САД
ФакултетЛСУ (1989–1992)
Драфт1992 / Рунда: 1 / Пик: прв overall
Избран од Орландо Орландо Меџик
Проф. кариера1992–2011
Клубови
1992–1996Орландо Орландо Меџик
1996–2004Л.А. Лејкерс Л.А. Лејкерс
2004–2008Мајами Мајами Хит
2008–2009Финикс Финикс Санс
2009–2010Кливленд Кливленд Кавалирс
2010-2011Бостон Бостон Селтикс
Репрезентација
Инфо од: 29.11.2016.

Шекил Рашан О’Нил (роден на 6 март 1972)[1] познат како „Шек“ е американски поранешен кошаркар кој во моментов работи како аналитичар на телевизискиот програм Inside the NBA.

Со висина 2.16[2] метри и тежина 147 килограми, тој е еден од најтешките играчи кои играле во НБА. Низ неговата 18 годишна кариера, О’Нил ги користеше големината и снагата за да ги совладува противниците за бодови и скокови. По пензионирањето на Линдзи Хантер на 05.03.2010, О’Нил стана најстариот активен играч во НБА.

Подоцна, по кариерата во државниот универзитет Луизијана, О’Нил беше повикан од Орландо Меџик со првото бирање во 1992 НБА драфт. Тој наскоро стана еден од главните во лигата, освојувајќи Руки на годината во 1992-93 и потоа го водеше неговиот тим до 1995 НБА финалето. После 4 години со Меџик, О’Нил потпиша како слободен играч со Лос Анџелес Лакерс. Тој освои три последователни првенства, играјќи заедно со Коби Брајант во 2000, 2001 и 2002 година. Односот помеѓу О’Нил и Брајант прерасна во непријателство, што доведе до трансфер на О’Нил во Мајами Хит во 2004 година. Тој го освои четвртото НБА првенство во 2006 година, но после година и 6 месеци беше продаден на средината на сезоната на Феникс Санс. После сезона и пол со Санс, О’Нил беше продаден на Кливленд Кавалерс, каде што играше заедно со ЛеБрон Џејмс во 2009-10 година.

Поединечните награди на Шекил вклучуваат: во 1999-00 награда за највреден играч, во 1992-93 награда за Руки на годината, и во 15 Ол Стар селекции, 3 пати највреден играч во Ол Стар, највреден играч во 3 финалиња, 2 поентирачки титули, 14 во НБА-тим селекцијата и 3 во НБА-Одбранбен Тим. Тој е еден од три играчи кои освоил НБА највреден играч, Ол Стар најдобар играч и 3 во финалиња најдобар играч во истата година (2000). Другите играчи се Вилис Ред во 1970 година и Мајкл Џордан во 1996 и 1998 година. Тој се пласираше на 5 –тото место најдобар поентер на сите времиња, 6 –ти во бодови од поле, 14 –ти во скокови и 7-ми во блокирања.

Покрај неговата кошаркарска кариера, О’Нил издаде 4 рап албуми, со неговиот прв, Шек Дизел доби платина. Тој исто така се појави во некои филмови и започна забавни емисии, Големиот предизвик на Шек и Шек Вс.

Ран живот

[уреди | уреди извор]

О’Нил ги финансира машките и женските клубови на Америка во неговиот роден град Њуарк, Њу Џерси, што му дава нему безбедно место за да игра и го чува понастрана од улиците. “ Тоа ми дава да правам нешто” – рече тој. “ Јас само одам таму за да шутирам. Никогаш не сум играл во тим.” О’Нил првпат доби внимание од државјаните додека играше за училиштето Линтон Мидл. Тој го водеше тимот на средното училиште Роберт Џ. Кол, Сан Антонио, Тексас, и за неговите 2 години таму постигна рекорд од 68-1 и му помогна на тимот да ја освои државната титула за време на постарите години. Неговите 791 скока за време на сезоната во 1989 година остануваат светски рекорд за играч во која било квалификација.

Факултет

[уреди | уреди извор]

По дипломирањето на средното училиште, О’Нил го посетуваше државниот универзитет Луизијана, каде што студираше бизнис. Тој најпрво го запозна Дел Браун, во тоа време машки тренер на државниот универзитет Луизијана. Со очувот на О’Нил поставен во армијата на Обединетите Нации во Вилдфлекен, Западна Германија, и неговиот кум прв водник во армијата на медицинскиот центар Брук во Сан Антонио, Тексас, О’Нил го посетуваше американското средно училиште Фулда.

Додека играше за Браун во државниот универзитет Луизијана, О’Нил беше двапати Американски играч на годината, и доби двапати Вице играч на годината и наградата на Adolph Rupp Trophy на Националниот Колегиум на Атлетската Асоцијација како машки кошаркар на 1991 година.

О’Нил го напушти државниот универзитет Луизијана порано за да ја продолжи неговата НБА кариера, но се врати на училиште во 2000 година и доби диплома за предмети од општа култура. Тој подоцна беше назначен во државниот универзитет Луизијана во Дом на славните.

НБА Кариера

[уреди | уреди извор]

Орландо Меџик ( 1992-1996)

[уреди | уреди извор]

Орландо Меџик го повика О’Нил со првото бирање во 1992 година, на НБА драфтот. Во текот на тоа лето, пред да се префрли во Орландо, тој помина убав период во Лос Анџелес под туторство на Меџик Џонсон[3] во Домот на славните. За време на неговата руки сезона, О’Нил во просек постигна 23.4 бода од кои 56.2% на шутирање, 13.9 скокови, и 3.5 блокирања на натпревари во сезоната. Тој беше наречен НБА руки на годината 1993, и стана првиот руки кој беше изгласан за стартер во почетниот состав на Ол Старот по Мајкл Џордан во 1985 година.[4] Меџик заврши со 41-41 освојувајќи 20 натпревари повеќе од претходната сезона. Повеќепати во текот на годината, спортскиот новинар Џек МекКалум го слушнал О’Нил како зборува: “Мора да го извадиме Мети од овде и да го внесеме Брајан“.[5]

Во втората сезона на Шекил, Хил бил тренерот, а Гуокас бил во дирекцијата.[6] О’Нил го подобри неговиот просек на 29.4 бода (втор до Дејвид Робинсон). На 20 ноември 1993 година против Њу Џерси Нетс О’Нил го регистрираше првото Трипл-Дабл во неговата кариера, освојувајќи 24 бода, 28 скока, и 15 блокирања.[7]

Во третата сезона О’Нил ги водеше НБА во просек со 29.3 бода од натпревар. Тој заврши втор според гласањето на Дејвид Робинсон за најценет играч, и беше прогласен за негов трет по ред настап на Ол Стар со соиграчот Пени Хардвеј. О’Нил и Хардвеј го формираа едно од врвните дуо во лигата и му помогнаа на Орландо со рекорд од 57-25 и поделба на круната во Атлантската дивизија. Меџик ги освои нивните први плејофи против Бостон Селтикс во првата рунда на НБА плејофи во 1995 година. Потоа тие ги поразија Чикаго Булс во полуфиналето, соработувајќи со Мајкл Џордан. По победувањето на Индијана Пејсер на Реџи Милер Меџик го достигна НБА финалето каде што се соочиле со одбранбените НБА шампиони Хјустон Рокетс. О’Нил играше добро во неговите први натпревари, во просек 28 бода од кои 59.5% шутирања, 12.5 скокови, и 6.3 ассистенции. Покрај ова, Рокетс водени од идните членови на Домот на славните Хаким Олаџувон и Клајд Дрекслер, завршија со убедлива победа во четири натпревари.[8]

Шекил беше повреден во 1995-96 година, пропуштајќи 28 натпревари. Тој постигна 26.6 бода и 11 скока на натпревар што го направи НБА трет тим и играше во четвртиот Ол Стар натпревар. Покрај повредата на Шекил, Меџик заврши со рекорд од 60-22, втор во Источната Конференција зад Чикаго Булс кој заврши со НБА рекорд од 72 победи. Орландо лесно ги порази Детроит Пистонс и Атланта Хокс во првите две рунди во плејофот во 1996 година, меѓутоа немаше мечеви против водечкиот Мајкл Џордан во Чикаго Булс кој им донесе убедлива победа во финалето на Источната Конференција.

Лос Анџелес Лејкерс (1996-2004)

[уреди | уреди извор]

Создавањето на тандемот О'Нил-Брајант (1996-1999)

[уреди | уреди извор]

О’Нил стана слободен играч по сезоната 1995 -96 година. Во летото 1996 година, Шекил беше во олимпискиот кошаркарски тим на Соединетите Американски Држави и подоцна беше дел од победничкиот златен медал во 1996 година во Атланта. Додека Олимпискиот кошаркарски тим тренираше во Орландо, Орландо Сентинел започна анкета за дали Меџик треба да го отпушти Хил ако тоа беше услов за О’Нил да се врати.[9][10] 82% одговорија “не“.[9] Шекил играше напорно додека беше под Хил.[11][12] Тој рече: “Тимот не го почитува Хил“.[13] Друго прашање во анкетата беше: “ Дали Шек вреди 115 милиони американски долари?“, сума понудена од Меџик. 91.3% од одговорите беа “не“.[10][11] Тој беше вознемирен бидејќи медиумите објавиле дека тој не е добар пример за одгледување деца со неговата долгогодишна девојка без идни планови за венчавање.[9]

На првиот ден на олимписките игри во Атланта беше објавено дека О’Нил ќе се приклучи на седум години во Лос Анџелес Лејкерс со договор од 121 милиони американски долари.[14][15] Тој објасни дека не го избрал Лос Анџелес заради парите.“изморен сум од слушање за пари, пари, пари“, О’Нил рече после потпишувањето.“Јас само сакам да играм, пијам пепси, носам рибок, “ тој додаде рекламирајќи некои производи.[16][17] Лејкерс освоија 56 натпревари во текот на 1996-97 година,[18] Шекил освои 26.2 бода, и 12.5 скокови во првата сезона со Лос Анџелес; сепак, тој повторно пропушти преку 30 натпревари но за време на повредата Лејкерс доиграа, и во 5 натпревари беа елиминирани од Јута Џез.[19]

Следната сезона, О’Нил постигна 28.3 бода и 11.4 скока, тој исто така ја водеше лигата со 58.4 бода од игра, што е прва од петте последователни сезони. Лејкерс ја заврши сезоната со резултат 61-21 први во Тихоокеанската дивизија, а втори носители во Западната Конференција во текот на НБА Плејофите во 1998 година. По поразувањето наПортланд Трејл Блејзерс и Сиетл Суперсоникс во првите две рунди Лејкерс повторно го поразија Џез, овој пат со убедлива победа од 4-0.[20]

Во тандем со Шекил и Коби Брајант очекувањата за Лејкерс пораснаа. Како и да е, личните промени беа извор на нестабилност за време на 1998-99 година. Долгогодишниот судија Ник Ван Ексел беше продаден на Денвер Нагетс; неговиот поранешен одбранбен партнер Еди Џоунс оди во пакет со резервниот центар Елден Камбел за Глен Рајс да ги задоволи барањата на Шекил за фрлач. Тренерот Дел Харис беше отпуштен и поранешниот Лејкерс пред Курт Рамбис ја заврши сезоната како главен тренер. Лејкерс заврши со 31-19 во текот на заклучувачката сезона. Тие доиграа, но беа поразени со убедлива победа од Сан Антонио Спарс, водени од Тим Данкан и Дејвид Робинсон во првата рунда во плејофите. Спурс ќе се обидуваат да ја освојат нивната прва титула оваа година.

МВП и шампионски сезони (1999–2002)

[уреди | уреди извор]

Во 1999 година, Лејкерс го најмија Фил Џексон како нов главен тренер, и финансиите на тимот наскоро се променија. Користејќи го Џексон како триагонална одбрана, О‘Нил и Брајант остварија одличен успех на теренот, водејќи го Лос Анџелес Лејкерс до три последователни НБА титули (2000, 2001, 2002 година). Шекил беше награден за највреден играч на сите три НБА финалиња и имаше највисок просек за центар во историјата на НБА.

О’Нил исто така беше изгласан за најкорисен играч во 1999-2000 година со недостаток од еден глас за да стане прв едногласен највреден играч во историјата на НБА. Фред Хикман, тогаш во Си-ен-ен (мрежа на кабловски вести), беше единствениот гласач којшто не гласаше за Шекил наместо него го избра Ален Ајверсон, тогаш во Филаделфија 76ерс којшто ќе ја освои наградата за највреден играч следната сезона. О’Нил исто така таа година ја освои титулата, завршувајќи втор во скокови, и трет во блокирани шутови.[21]

Во НБА финалето во 2001 година против 76-те, Шекил фаулираше во игра 3 против Дикембе Мутомбо, одбранбениот играч на 2000-2001 година.“Не мислев дека најдобриот одбранбениот играч во лигата ќе се струполува така. Срамота е што судиите поминуваат преку тоа“, рече Шекил. “посакувам да стане и да игра како маж наместо да се струполува и плаче секогаш кога ќе го турнам.“[22]

Во летото 2001 година, во кошаркарскиот камп на студентскиот дом на државниот универзитет Луизијана, Шекил беше предизвикан на пријателски натпревар во борење од бившиот играч на Луизијана и сегашниот играч на Бостон Селтикс Глен Дејвис- големото бебе, кој тогаш бил 15 години и посетувал средно училиште. Шекил тежок 160 кг беше импресиониран од младиот, кој го креваше и прегазуваше до земјата. Месец пред да започне сезоната во 2001-2002 година Шекил правеше операција на деформитет на ноктот на најмалиот прст од неговото лево стапало.[23] Тој беше подготвен за почеток на регуларната сезона, но прстот често го вознемируваше за време на сезоната.[23] Во јануари 2002 година тој беше вмешан во спектакуларна расправа на натпревар против Чикаго Булс. Тој го удри центарот Бред Милер заради намерен прекршок за да го спречи кошот, што заврши со тепачка со Милер, поранешниот Чарлс Оукли и некои други играчи.[24] Шекил беше суспензиран со три натпревари без плаќање и му даваа само добри 15.000 американски долари.[25] Таа сезона, О’Нил просечно постигна 27.2 бода и 10.7 скокови, одлична статистика но под неговата просечна кариера во тоа време: тој беше помалку од одбранбена сила во текот на сезоната.[23]

Во натпревар против Сакраменто Кингс во финалето на Западната Конференција во 2002 година, О’Нил изјави: “Има само еден начин за да не поразат. Почнува со М и завршува со Е“. О’Нил мислеше на “мамење“ во обраќање на наводниот центар на Кингс, Владе Дивац. О’Нил му се обраќаше на Дивац како на женско. “Јас сум момче без талент кој стигнал до овде со напорна работа“.[26] По сезоната, О’Нил им рече на пријателите дека не сака друга сезона кривејќи и со постојана болка на неговиот голем десен прст. Неговиот подвижен заштитен знак е често присутен. Од операцијата тој беше приморан на вежби со повеќе влошки и антиинфламаторен лек. О’Нил веќе беше свесен за трајната штета што може да ја има од употребата на антиинфламаторните лекови. Тој не сакаше да избрза со одлуката за да не ја доведе во ризик неговата кариера.[23]

Операција на прстот од ногата и заминување од ЛА Лејкерс (2002-2004)

[уреди | уреди извор]

О’Нил ги пропушти првите 12 натпревари во сезоната 2002-2003 оздравувајќи од операцијата на прстот за време на паузата во НБА.[27] Тој чекаше цело лето до пред тренинг-кампот за операцијата и објасни: “Се повредив за време на тренинг, и ќе оздравам за време на тренинг“.[28] Лејкерс ја започнаа сезоната со рекорд од 11-19.[29] Откако Лејкерс паднаа на петтото место во Западната Конференција и не можеа да го достигнат финалето во 2003 година, тимот направи напор за да го подобри распоредот во паузата од НБА сезоната. Тие го побараа слободниот играч Карл Мелоун и постариот чувар Гери Пејтон, но со ограничување на платата, каде што никој не можеше да им понуди толку пари колку што може да направат со други тимови. О’Нил помагаше во вработувањето и лично наговори двајца играчи да се придружат на тимот. Најпосле, двајцата потпишаа, се откажаа од поголеми плати во замена за да освојат НБА првенство. На почетокот на сезоната 2003-2004, со две години останати од договорот, О’Нил го информираше тимот за неговата желба за да го продолжи договорот.[30] Преовладува мислењето дека имаше загриженост за врската на О’Нил со Коби Брајант, откако двајцата разменија јавни пцости за време на паузата. Со Брајант вклучен за да стане слободен играч на крајот од сезоната, многумина веруваа дека тој нема да одбере да остане со Лејкерс ако О’Нил има предност.

Откако Лејкерс изгуби од Детроит Пистонс во 2004 година, О’Нил беше гневен од коментарите кажани од генералниот менаџер на Лејкерс Мич Купчак, во поглед на иднината на Лејкерс во клубот, како и од заминувањето на тренерот Фил Џексон на барање од докторот Бус. Купчак го сакаше Дирк Новицки играчот на Далас Маверикс за возврат но Кубан одби да го пушти Новицки и Лејкерс ги завршија преговорите со Далас. Впрочем, Мајами покажа интерес и по извесно време беше договорена трампа.[31]

Мајами Хит (2004-2008)

[уреди | уреди извор]

МВП вицешампион (2004–2005)

[уреди | уреди извор]
Шекил на загревање со Мајами

На 14 јули 2004 година, О’Нил беше трампан за Карон Батлер, Ламар Одом, Брајан Грант и идниот избор за прв пик на драфтот. О’Нил го замени (неговиот Лејкерс дрес) од број 34 на број 32 којшто го носеше кога играше за Орландо Меџик. Откако потпиша со Хед, О’Нил им вети на навивачите дека ќе освои првенство за Мајами. Тој тврдеше дека една од главните причини за да го продадат на Мајами беше поради ново дојдената ѕвезда Двејн Вејд. Со О’Нил на чело, новиот изглед на Хед ги надмина очекувањата со најдобар рекорд во Источната Конференција. Тој постигна 22.9 бода по натпревар и 10,4 скокови по натпревар, и го направи 12-тиот последователен Ол Стар тим и беше прв во НБА тимот. И покрај модринките О’Нил ги водеше Хит до финалето во Источната Конференција и до натпреварот број 7 против бранителот на титулата Детроит Пистонс губејќи со мала разлика. Со други зборови О’Нил и другите го критикуваа тренерот на Хит Стен Ван Ганди заради не играјќи го многу О’Нил на теренот. О’Нил исто така ја изгуби наградата за највреден играч во 2004-2005 година за услуга на чуварот на Феникс Санс Стив Неш во еден од најжестоките гласања во НБА историјата.[32]

Во Август 2005 година О’Нил потпиша продолжување на 5 години со Хит за 100 милиони долари. Тие проценија дека О’Нил вреди повеќе од 20 милиони годишно, особено дека понеспособните играчи заработуваат речиси иста сума.[33]

Четврта шампионска титула (2005-2006)

[уреди | уреди извор]

Во вториот натпревар на 2005-2006 сезона, О’Нил го повреди десниот зглоб и затоа ги пропушти следните 18 натпревари. По враќањето на О’Нил, Ван Ганди се откажа, поради семејни причини и Пет Рајли ги презема одговорностите како тренер.[28] Имаше многу критики дека тренерот на Хит Рајли одговорно го водеше О’Нил во текот на остатокот од сезоната, ограничувајќи ги минутите до максимум. Рајли му дозволува на О’Нил да биде здрав и свеж кога доаѓа времето за плејоф. Иако О’Нил постига максимум во бодови, скокови и блокирања, тој рече во едно интервју: “Статистиките не се битни, се грижам за победа не за статистика. Ако освојам нула бодови и победиме јас сум среќен. Ако освојам 50,60 бода, ги срушам рекордите, и изгубиме јас сум изнервиран. Зошто знам дека сум направил нешто погрешно. Јас ќе имам страшна сезона ако освојам првенство и постигнам 20 бода по натпревар“. Во сезоната 2005-2006 година, Хит остварија само 50 % без О’Нил во постава.[34]

На 11 Април 2006 година, О’Нил го оствари неговиот втор трипл-дабл во кариерата против Торонто Репторс со 15 бода, 11 скока и 10 асистенции најмногу во неговата кариера.[35] О’Нил ја заврши сезоната како водач во лигата во постигнување на бодови од поле;[36] се придружи на Вил Чембрлејн како единствените двајца играчи во историјата на лигата кои ја воделе 9 пати во бодови од поле.

Во НБА Плејофот во 2006 година, Мајами Хит ќе го освојат нивното прво НБА првенство. Водени од О’Нил и Двејн Вејд, како 2-ро пласирани Хит го поразија бранителот на Источната Конференција и прво пласираниот Деторит Пистонс во реванш натпревар од 2005 година во финалната Конференција, и потоа го поразија Далас Маверикс во 2006-тата година во НБА финалето.[37]

О’Нил оствари помал број во споредба со тие што ги оствари во 2005-2006 сезона. Но тој двапати доминираше за да ги заврши плејоф сериите: 30 бода, 20 скока во натпреварот број 6 против Чикаго Булс во првата рунда, и 28 бода, 16 скока, 5 блокирања во натпревар број 6 против Пистонс. Тоа беше четвртата титула на О’Нил во 7 сезони, и го исполни ветувањето за освојување на НБА првенство во Мајами. На победничката церемонија О’Нил изјави дека друго првенство е на пат, кажувајќи, “Ние ќе се видиме повторно следната година!“.

Операција и повреда на Вејд (2006–2007)

[уреди | уреди извор]

Во сезоната 2006-2007 година, О’Нил ги пропушти следните 35 натпревари поради повреда на левото колено и во ноември правеше операција.[38][39] На еден од тие пропуштени натпревари на меч против Лејкерс, тој се нафрли врз Џексон, кој О’Нил го нарекуваше како втор татко, спомнувајќи го поранешниот тренер како Бенедикт Арнолд. Џексон претходно изјавил,“Единствената личност која негогаш ја тренирав а не беше работник...Е најверојатно Шек“.[40] Хит се бореше за време на отсуството на О’Нил,[41] но со неговото враќање тој освои 7 од 8 натпревари. Лоша среќа сè уште го држи тимот, меѓутоа, Вејд си го измести левото рамо, оставајќи го О’Нил во центарот на тимот.[42] Критиките беа сумничави ако О’Нил, сега во неговите рани триесетти, беше способен да го стави тимот на рамињата и да ги носи до плејофи.[43] Хит редеше победи за да ги држи нив во трка за плејоф место, коишто тие конечно обезбедија против Кливленд Кавалирс на 5 април.[41]

Претходната година во возвратен меч, Хит се соочи со Булс во првата рунда од плејофите. Хит се бореше против Булс иако О’Нил оствари добар просек, тој не беше способен да доминира во сериите. Булс ги надигрува Хит, резултирајќи со убедлива победа. Тоа беше за првпат за 10 години О’Нил да не продолжи во втората рунда. Во сезоната 2006-2007 година, О’Нил постигна 25,000 бода, станувајќи 14-ти играч во НБА историјата кој постигнува таков пресврт. Покрај тој пресврт, сезоната 2006-2007 година беше прва во неговата кариера во која што О’Нил ќе падне на 20 бода по натпревар.[44]

Најлоша сезона во кариерата и несогласувања (2007-2008)

[уреди | уреди извор]

О’Нил искуси лош старт за сезоната 2007-2008 година, постигнувајќи минимум бодови, скока и блокирања. Неговата улога во нападот на Хит беше намалена. Откако тој се обиде на само 10 бода од поле во натпревар, во споредба со неговиот просек од 17. Покрај тоа, О’Нил беше малтретиран од прекршоци, и од еден направен прекршок беше надвор 5 последователни натпревари. Како резултат на неговото играње и долгото чекање на теренот, 14-те последователни Ол Стар појавувања завршија таа сезона,[45] откако тој не беше избран ни за почетник ни за резерва во натпреварот во Њу Орлеанс.

Феникс Санс (2008-2009)

[уреди | уреди извор]
Шекил во Санс
Шекил со Стив Неш

Феникс Санс го присвоија О’Нил од Мајами Хит, кои беа најлоши во лигата 9-37, во замена за Шон Мерион и Маркус Бенкс. О’Нил го оствари дебито со Санс на 20 Февруари 2008 година против неговиот поранешен тим Лејкерс, освојувајќи 15 бода и 9 скока во текот на играта. Лејкерс победија со резултат 130-124. О’Нил беше весел во финишот на пресконференцијата, изјавувајќи:“Јас ќе ја преземам вината за оваа загуба, бидејќи јас не бев на иста бранова должина со момчињата. Но дајте ми 4 или 5 дена за да навлезам на иста бранова должина и ќе победам“.[46]

Меѓутоа, во 28 натпревари во регуларната сезона, О’Нил постигна 12,9 бода и 10,6 скока во првата година со Санс, достигнувајќи плејофи. Една од наводните причини за трансферот беше да го отстранат Тим Данкан од Сан Антонио Спарс во случај на серии после сезоната, посебно по елиминирањето на Санс во 6 натпревари, во НБА плејофите во 2007 година.[47] О’Нил и Феникс Санс се соочиле со Сан Антонио Спарс во првата рунда од плејофите откако тие беа еднаш елиминирани, овој пат во 5 натпревари. Во сериите О’Нил постигна 15,2 бода, 9,2 скока и 1,0 асистенции по натпревар.

О’Нил ја сакаше неговата нова состојба со Санс против Хит. “Јас сакам да играм за овој тренер и сакам да играм со овие момчиња“, рече О’Нил. “Ние имаме професионалци коишто знаат што да прават. Никој не ме прашува да играм со поранешниот играч на Хит Крис Квин или Рики Дејвис. Јас сум во тимот повторно“. Рајли почувствува дека О’Нил беше крив за клеветите за неговите поранешни соиграчи. О’Нил одговори со пцости против Рајли, којшто често го нарекува како “Големиот Пат Рајли“ додека играше за Хит.[48]

Сезоната 2008-2009 се разликува многу за О’Нил, постигнувајќи 18 бода, 9 скока и 1,6 блокирања во првата половина (41 Натпревар) на сезоната, водејќи го Санс до рекорд од 23-18 и второ место во нивната лига.[49] Тој се врати на Ол Стар натпреварот во 2009 година и се појави како делител на наградата за највреден играч со поранешниот соиграч Коби Брајант.

На 27 февруари 2009 година, О’Нил освои 45 бода и зграпчи 11 скока, во победа против Торонто Репторс. Тој и Санс го поразија Репторс со 133-113.

Во реванш против Орландо на 3 март, 2009 година, О’Нил го надигра центарот на Меџик Двајт Хауард, 21-19. „Јас сум стар за да се обидувам да надитрувам 18 годишни“, рече О’Нил, мислејќи на тогашниот 23 годишен Хауард. „Тоа навистина не е повеќе моја улога.“ Јас сакам да играм еден на еден. Во мојата цела кариера морав да играм еден на еден. Никој никогаш не побара за двајца. Но во ред е “рече О’Нил. Во текот на играта О’Нил фаулираше против Хауард. Тренерот на Меџик Стен Ван Ганди кој го тренираше О’Нил претходно со Хит, беше многу разочаран затоа што О’Нил знаеше како тоа изгледа. Ајде да станеме и играме како мажи, и јас мислам дека нашето момче го направи тоа вечерва.[50]

На 6 Март, О’Нил зборуваше за натпреварот што следи против Рокетс и Јао Минг. “Тоа нема да биде еден на еден, па никогаш не пробувај така, “ рече О’Нил со гласна смеа. “Тие ќе ме дуплираат или триплираат како и секој друг... Јас ретко играм со Јао еден на еден... Но кога играм со него (во одбрана), јас ќе бидам тој што ќе биде долу на подот. Па не се обидувајте да направите Јао против Шек, кога Шек е против четири момчиња.[51]

НБА плејофот во 2009 година беше првпат во Руки сезоната на О’Нил во 1992-1993 година во која тој не учествувал во плејофите.

Кливленд Кавалерс (2009-2010)

[уреди | уреди извор]

На 25 Јуни 2009 година, О’Нил беше трампан на Кливленд за Саша Павлович, Бен Валас, 500 илјади долари и втор драфт пик во сезоната 2010 година.[52] По пристигнувањето во Кливленд, О’Нил рече, “Моето мото е многу едноставно: Освои прстен за кралот, “ мислејќи на Леброн Џејмс.[53]

Во Петок 25 Февруари 2010 година, О’Нил преживеа тешка повреда на десниот палец додека се обидуваше да шутира против Глен Дејвис од Бостон Селтикс.[54] Тој правеше операција на палецот на 1 март и се врати да игра на 17 април во првиот натпревар во плејоф рундата.[55]

О’Нил постигна минимум во речиси секоја категорија, оставајќи помал впечаток во претходните години. О’Нил се врати во првата постава во НБА плејофот во 2010 година. Кливленд брзо ги поразија Чикаго Булс во првата рунда, сè уште Кливленд е прв тим во НБА историјата којшто пропуштил НБА финале откако две последователни сезони бил прв носител на НБА плејофот на Источната Конференција. На 13 мај Кавалерс беа елиминирани од плејофите губејќи од Бостон Селтикс 4-2 во полуфиналето на Источната Конференција.

Бостон Селтикс (2010-2012)

[уреди | уреди извор]

Откако го слушнал Брајант како коментира дека тој освоил повеќе прстени од О’Нил, Вик Гросбек, главниот сопственик на Селтикс, видел можност да го купи О’Нил.[56] На 4 август 2010 година, Бостон Селтикс изјавија дека тие потпишаа со О’Нил.[57][58] Договорот бил на две години на минимална ветеранска плата за договор вреден 2,8 милиони долари.[59] Атланта Хокс и Далас Маверикс исто така покажаа интерес но застанаа кај барањата за плата на О’Нил.[60][61] Тој беше претставен со Селтикс на 10 август 2010 година и одбра да го носи бројот 36.[62]

О’Нил рече дека тој не се натпреварува со мали момчиња кои трчаат наоколу со топката, фрлајќи 30 шутови на вечер-како Вејд, Коби. О’Нил додаде дека тој е единствениот натпреварувач против Данкан. „Ако Тим Данкан освои 5 прстени, тогаш тоа му дава шанса на некој новинар да рече Данкан е најдобриот и јас не можам против тоа“.[63] Тој рече дека не се грижи дали ќе започне или доаѓа од соблекувалната за Селтикс но очекува да биде дел од втората единица.

Профил на играчот

[уреди | уреди извор]

Низ неговата кариера О’Нил се изјаснува себеси како најлош играч, остварувајќи во просек 24,1 бод со 0.581% прецизност од поле, 11 скока и 2,3 блокирања во натпревар (Април 2010).

Висок 2,16 метри, тежок 150 килограми[64] и број на чевли 23 (Американска верзија),[27] тој е познат по неговата физичка структура. Неговата физичка слика му дава голема предност против повеќето противници.

О’Нил (го нарекува “Црно торнадо“) се поставува како одбрана, се свртува и ги користи неговите лактови за сила, моќните играчи го поминуваат со висок степен на забивање, се покажа како нападно оружје иако беше забрането последниве години. Покрај ова, О’Нил често ја користи десната рака за хорок-забивање за да постигне кош. Способноста да забива често му придонесува за 0.581 боди од поле, вториот највисок просек на сите времиња.[65]

Противничките тимови често користат многу прекршоци заради О’Нил, ограничувајќи го времето на нивниот голем човек. Впечатливиот физички изглед на О’Нил во рекетот предизвикува драматични промени на одбранбените и нападните тимски стратегии што можат да се видат во целата негова кариера.[66]

Најголема слабост на О’Нил е неговото шутирање од слободни фрлања. Неговиот просек е 52.7%. Тој еднаш ги промаши сите 11 слободни фрлања во натпревар против Сиетл Суперсоникс на 8 декември 2000 година, што е рекорд.[67] За да го искористат лошото шутирање (на слободни фрлања) на О’Нил, противниците често прават намерни прекршоци против него, тактика позната како “ Hack-a-Shaq“. О’Нил е третопласиран играч во категоријата најмногу изведени слободни фрлања,[68] извел 11,121 слободни фрлања на 1,170 натпревари заклучно со сезоната 2010-11 сезона. На 25 декември 2008 година, О’Нил го промашил 5,000-то слободно фрлање, и станал втор играч во НБА историјата со ваков неславен рекорд, другиот играч е Вилт Чемберлејн.[69]

Јавна личност

[уреди | уреди извор]

О’Нил е обожаван од медиумите поради шеговитоста во интервјуите. Тој беше наречен “ The Biq Aristotle и Hobo Master“, прекари што сам си ги даде поради неговата смиреност и проникливост за време на интервјуите. О’Нил има неколку прекари, многу од нив му се дадени од медиумите. Некои од тие прекари се “Shaq“, “The Diesel“, “Shaq Fu“, “The Big Aristotle“, “The Big Daddy“, “Superman“, “The Big Agave“, “The Big Cactus“, “The Big Shaqtus“, “The Big Galactus“, “Wilt Chamberneezy“, “The Big Baryshnikov“, “The Real Deal“, “Dr.Shaq“, “The Big Shamrock“, “The Big Leprechaun“, “Shaqovic“, и од неодамна “The Big Conductor“.

Хуморот на О’Нил и по некои подбуцнувачки коментари го разгоруваат соперништвото на Лос Анџелес Лејкерс со Сакраменто Кингс, О’Нил често им се обраќа на Сакраменто како “кралици“. За време на победничката церемонија, О’Нил изјави дека Сакраменто никогаш нема да биде главен град на Калифорнија, откако Лејкерс ги поразија Кингс во 7 тешки натпревари на пат за освојување на третата последователна титула.

Тој исто така наидува на остра критика заради подбивање на луѓето од Кина кога го анкетираа за новодојдениот центар Јао Минг. О’Нил му рече на репортерот , “кажете му вие на Јао Минг, чинг чонг јанг, јах, ах.“ О’Нил подоцна изјави дека тоа било мала шега и дека го кажал без навреда. Јао поверува дека О’Нил се шегувал, но тој рече дека многу Азијанти нема да го забележат хуморот. Јао се пошегува, „Кинески е тешко да научиш. Јас имав проблеми кога бев мал.“

За време на 2005 година НБА плејофите, Шекил се жали на неговите бедни игри поради повредите откако бил спореден со Ерик Дампиер, центарот на Далас Маверикс кој не успеа да освои ниту еден бод во нивните последни натпревари. Неговиот саркастичен одговор инспирираше безбројни цитати и обраќање од спикерите за време на тие плејофи, дури и самиот Дампиер префрли мал одговор на навредата. Двајцата ќе се сретнат во НБА финалето во 2006 година.

О’Нил е многу отворен со медиумите, и често го турка поранешниот играч на Лејкерс Коби Брајант. Во летото 2005 година, кога го прашаа за Коби, тој одговори, “Извинете, кој?“ и продолжи да се преправа дека не знае кој е Коби сè до сезоната во 2005-2006 година.

О’Нил исто така се појави во многу други емисии како Saturday Night Live и во 2007 година беше домаќин на реалното шоу Shaq’s Big Challenge што се прикажува на Еј-би-си каде што тој ги предизвикува децата од Флорида да ослабнат и да останат во форма.

Кога Лејкерс се соочи со Мајами Хит на 16 јануари 2006 година, О’Нил и Коби Брајант се ракуваа и прегрнаа пред натпреварот, настан што значеше дека ќе заврши кавгата помеѓу Шек и Коби што се продлабочи откако центарот го напушти Лос Анџелес. О’Нил беше приморан да зборува дека го прифатил советот од НБА легендата Бил Расел за да се смири со Брајант. На 22 јуни 2008 година, О’Нил испеа рап за Брајант во еден клуб во Њујорк. Додека рапуваше, О’Нил го обвини Коби за разводот од неговата сопруга Шејн и побара да прими вазектомија, како дел од римата. Тој исто така се шегува со Брајант дека не може да освои првенство без него. О’Нил ја натера публиката да се подбива пеејќи неколкупати „Коби, кажи ми како е мојот задник вкусен.“ О’Нил ја оправди неговата постапка велејќи „Јас рапував“. Тоа е сè. Тоа беше направено во шега. Ништо сериозно. Тоа е тоа што го прави Мек. Јас сум во ред со Брајант. Без никакви проблеми. Иако други изведувачи на хип-хоп како Снуп Дог, Нас и Гори Ганз се согласија со О’Нил, шерифот на Аризона Џо Арпаио ја искажува неговата намера за да го ослободи О’Нил од потерата поради користејќи расно омаловажувачки зборови и други погрешни зборови. Цитирањето од неговата песна беше “тоа е како бело момче да се обидува да биде поцрн од мене.“

Надвор од теренот

[уреди | уреди извор]

Образование

[уреди | уреди извор]

О’Нил го напушти државниот универзитет Луизијана после 3 години поради НБА. Меѓутоа, тој и вети на мајка му дека ќе се врати на студиите и ќе го заврши факултетот. Тој го исполни тоа ветување во 2000 година, и доби диплома за предмети од општа култура.[70] Тренерот Фил Џексон му дозволи на О’Нил да пропушти домашен натпревар за да оди на дипломирањето. На церемонијата, тој и рече на публиката “сега може да одам и да најдам вистинска работа“. Потоа, О’Нил дипломира на бизнис и администрација на универзитетот во Феникс во 2005 година. Во обраќање на крајот од неговото дипломирање, тој изјави:

Тоа е само нешто што треба да го имам на моето резиме за кога ќе се вратам во реалноста. Некогаш можеби ќе треба да ја оставам кошарката и да имам од 9 до 5 како и сите други.

Спроведување на закон

[уреди | уреди извор]

О’Нил се интересираше за работењето во полицијата и лично се вовлече во спроведувањето на законот. О’Нил отиде во академијата во Лос Анџелес и стана резервен службеник во полицијата во Лос Анџелес. Тој е виден во реклама за полицијата на Мајами како се качува на дрво за да го спаси маскираниот од државниот универзитет Лузијана Мик тигарот.

На 2 март 2005 година, на О’Нил му дадоа хонорарна титула и го нарекоа претставник за безбедната фондација, тој волунтираше во борбената единица на истото име, каде што сексуалните грабливци ги бараат децата по интернет.[71]

По неговиот трансфер во Мајами, О’Нил почна да тренира за да стане резервен офицер во Мајами Бич. На 8 Декември, 2005 година, тој беше прогласен за резервен офицер, гласајќи на приватната церемонија за да не им пречи на посебниот момент на другите офицери. Требало да добива плата од 1 долар годишно.[72] Во Мајами, О’Нил беше сведок на криминал од омраза (навредувајќи човек со клевети) и ја повика Мајами Дејд полицијата, давајќи им опис на осомничениот и им помогна на полицијата, со неговиот мобилен, го сними сторителот.[72] Постапките на О’Нил помогнаа за уапсување на двајца осомничени заради навреда, криминал од омраза.[73]

Музичка кариера

[уреди | уреди извор]

Од 1993 година, О’Нил започна рап кариера. Тој издаде 5 студио албуми и една компилација. Иако неговите рапувачки способности беа често критикувани,[74][75] тој беше често забележан како „напредува во рапувањето со мали чекори, не со скокови“[76] и беше награден за неговите способности. Неговиот деби албум во 1993 година, Shaq Diesel, доби платина од RIAA. О’Нил беше со Мајкл Џексон како гостин во „2 Bad“, песна од албумот на Џексон во 1995 година HIStory.

Глумење

[уреди | уреди извор]

Започнувајќи со Blue Chips и Kazaam, O’Нил се појави во многубројни филмови што беа критикувани поради неговото глумење.[77][78]

О’Нил се појави како самиот себе во епизода Curb Your Enthusiasm, и во две епизоди My Wife and Kids и The Parkers. О’Нил се појави во 311 музички спотови за хитот “You Wouldn’t believe” во 2001 година, во спотот на Пи Диди за “Bad Boys 4 Life”, спотот за “That’s how I beat Shaq” на Ерон Картер, и спотот на групата Owl City во Vanilla Twilight. О’Нил се појави во мала сцена во филмот CB4. О’Нил го играше Железниот Џон Хенри во филмот заснован на популарниот супер херој Стил. О’Нил се појави во рекламата за спортски центар облечен во полициската униформа на Мајами, спасувајќи го Мајк (тигарот) од дрвата. О’Нил исто така беше споредна улога во филмот Blue Chips со Ник Нолти. О’Нил исто така сакаше улога и во филмот X2 ( во втората серија од филмот X-Men) но беше игнориран од продуцентите.[79]

Тој имаше снимано анимирани верзии во некои прилики, вклучувајќи анимирани серии “Static Shaq” епизода од Static Shock, во епизода на Џони Браво “Back on Shaq”, каде што О’Нил открива дека Џони Браво е шармантен и го користи него за да му помогне на неговиот тим да освои натпревари додека да се соочат против Seth Green и шармантниот Хаклбери Хоунд, и во Ultimate Showdown of Ultimate Destiny, во којшто е виден како се бори со Годзила и ја преживува борбата со Batmobile. Бидејќи тој е обожавател на The Man of Steel, продуцентите на Static Shock се надеваат дека О’Нил и Супермен ќе се сретнат во 3-тата епизода, но О’Нил не можеше во тоа време да ја сними епизодата.

Видео игри

[уреди | уреди извор]

О’Нил е на насловните од видео игрите NBA Live 96, NBA 2K6, NBA 2K7, NBA ShowTime: NBA на NBC, NBA Hoopz и NBA Inside Drive 2004.[80][81][82][83] О’Нил се појави во галеријата на NBA Jam, NBA Jam (2003) и NBA Live 2004 како сегашен играч и како Ол Стар од Деведесеттите. О’Нил се појави во Shaq Fu, борбена игра за Super Nintendo Entertainment System и Sega Genesis. Тој исто така се појави во BackYard Basketball 2004, Ready 2 Rumble Boxing: Round 2 како изводлив боксер, и како отклучлив карактер во Delta Force: Black Hawk Down. Шек е исто така отклучлив во UFC 2010 Undisputed.

Teлевизија

[уреди | уреди извор]

О’Нил и неговата мајка Лусил Харисон беа заедно во документариот филм Apple Pie, којшто се емитува на ESPN.[84][85] О’Нил имаше реални серии на ESPN во 2005 година, Shaquille, и домаќин на серија наречена Големиот предизвик на Шек на ABC појавувајќи се со Тајлер Флоренс и долгогодишниот тренер и личниот лекар Карлон Колкер помеѓу другите.[86]

Шекил се појави во NBA Ballers и NBA Ballers: Phenom,[87] во 2002 година на Discovery Channel во Motorcycle Mania 2 бараше посебен голем велосипед за да одговара на неговата големина од познатиот изработувач на мотори Џеси Џејмс,[88] во првиот Idol Gives Back во 2007 година,[89] во епизода на Fear Factor,[90] и во епизода на JackAss на MTV.[91] О’Нил беше обожавател на борење и направи бројни појавувања во многу настани на WWE.[92]

О’Нил беше исмеан во шоуто Punk’d на MTV кога член на екипата го обвини него за крадење на неговото место за паркирање. Откако О’Нил и неговата сопруга влегоа во ресторанот, членовите на екипата на Ештон Качер го отпуштија воздухот во сопирачките на автомобилот. О’Нил и членот на екипата тогаш влегоа во расправија и потоа Качер му рече на О’Нил дека тој бил исмеан. О’Нил ја фрлил птицата на камерата.

О’Нил започнува во реалното шоу наречено ShaqVs. којшто започна на 18 –ти Август 2009 година на ABC.[93] Шоуто покажува како О’Нил се натпреварува против други атлетичари во нивните спортови.[94] На 27 јули епизода од WWE Raw, О’Нил беше посебен гостин и се постави крај рингот вклучувајќи го во натпреварот и Крај Тум и шампионот на Unified WWE Tag Team и The Big Show. После натпреварот О’Нил и Big Show влегоа во конфликт што доведе до прекинување на Big Show поради рамото на О’Нил. Тој беше номиниран за светски борец на годината, наградата беше освоена од Боб Баркер.

Вашингтон Пост укажува на сличностите со Shaq Vs. и книгата на Тод Галагхер “Andy Roddick Beat Me With a Frying Ran” покажува дека книгата и шоуто имаат иста хипотеза и дека телевизиското шоу засновано на книгата на Галагхер се обидуваше да го продаде истото шоу. Подоцна Тајмс пишува дека Галагхер направил спогодба од половина милион долари. Името на Галагхер се појавува во сезона 2 како продуцент.

Други проекти

[уреди | уреди извор]

О’Нил гледа до го прошири неговиот потфат во бизнисот со вистински државни проекти сè со цел да им помогне на сопствениците на Орландо да се соочат со запленувањето. Неговите планови вклучуваат купување на станбен кредит на оние коишто паднале во запленувањето и потоа да им ги продаде нивните домови повторно на нив но по пристапни цени. За возврат тој ќе оствари мал профит, но О’Нил сака да инвестира во Орландо и да им помогне на сопствениците на градот.

Различни боречки вештини

[уреди | уреди извор]

О’Нил тренира различни боречки вештини од 2000 година. Во спортската сала Џонатан Грејси, тој тренирал бокс, тајландски спортови (џиуџицу и мау таи) и борење. Во салата го познаваат како Дизел.

О’Нил го предизвикува кик боксерот Чои Хонг на боречки натпревар во спот постиран на YouTube на 17 јуни, 2009 година. Хонг одговара на и-мејл каде што го прашуваат дали ќе се бори со О’Нил кажувајќи „Да, ако имам шанса.“ Хонг исто така одговара на прашањето дали О’Нил има шанси да победи со едноставно „Не.“ На 28 Август, 2010 година на UFC 118 во Бостон, О’Нил во едно интервју со Ариел Хелвани ја повторува неговата желба дека сака да се бори со Чои.

Личен живот

[уреди | уреди извор]

О’Нил е роден во Њуарк, Њу Џерси.[1] Тој се оддалечува од неговиот биолошки татко, Џозеф Тони од Неварк.[95] Тони којшто беше државен чувар во средното училиште и на којшто му понудија кошаркарска стипендија за да игра во Сетон Хал, се бореше со зависност од дрога и беше уапсен за поседување на дрога во 1973 година кога О’Нил беше бебе. По неговото ослободување, Тони не сакаше место во животот на О’Нил и ги префли неговите родителски права на очувот на О’Нил Фил А. Харисон, водник во армијата.[95][96] Иронично, Харисон се соочи со Тони како натпреварувач во неговиот средношколски кошаркарски тим. О’Нил и Тони никогаш не прозбореа, и О’Нил не покажа никаков интерест за да изградат врска. Во неговиот рап албум од 1994 година, Shaq Fu: The Return, О’Нил ги искажа неговите чувства на презир кон Тони во песната “Biological Didn’t Bother”, спомнувајќи го Харисон како “Phil is my father.”

Во неговата резиденција во Орландо, Флорида, О’Нил има домашно кино со 2 реда од 5 склопувачки столови, Супермен светла, друг Супермен симбол на подот, голем екран, друг Супермен симбол на неговото ќебе, и 5.1 просторен звук. О’Нил има исто така надворешен кошаркарски терен.

О’Нил е муслиман, Лос Анџелес Тајмс го цитира него како кажува, “Тоа е муслиманска работа“, во обраќање кон честитките што ги разменува со противникот Хедо пред финалето во Западната конференција во 2002 година.

О’Нил се ожени со Шејн Нелсон на 26 Декември, 2002 година. Двојката има 4 деца (Шариф, Амирах, Шакир,[97] и Меарах),[98][99] и Нелсон има едно дете од претходната врска (Милес). О’Нил има исто така едно дете од претходната врска (Таахира),[100][101] правејќи го него биолошки татко на 5, и очув на едно дете.

На 4 септември, 2007 година, О’Нил пополнува документи за развод од неговата сопруга Шејн во судот во Мајами (суд што се одржува во помали градови). Подоцна Шејн изјавува дека двојката е повторно заедно и дека разводот се повлекува. Сепак, на 10 ноември, 2009 година, Шејн настојува да се разведе, наведувајќи ненадминливи разлики.[102]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 1,0 1,1 „Shaquille O'Neal | Biography & Facts“. Encyclopædia Britannica (англиски). Архивирано од изворникот на April 29, 2021. Посетено на April 16, 2021.
  2. ↑ http://www.post-gazette.com/stories/ae/oscar-watch/male-hollywood-stars-dont-stand-as-tall-as-we-imagine-424208/
  3. ↑ Luke, Chelsea. (April 28, 2015). "College triple-double header: Kyle Collinsworth versus Shaquille O'Neal" Архивирано на 29 мај 2017 г.. Retrieved June 17, 2015.
  4. ↑ „MAGIC: Magic History“. NBA.com/magic. Архивирано од изворникот на February 1, 2008. Посетено на March 10, 2008.
  5. ↑ McCallum, Jack (March 3, 1997). „The Young And The Feckless“. Sports Illustrated. Архивирано од изворникот на November 3, 2012. Посетено на November 9, 2010. On more than one occasion during O'Neal's rookie season of 1992–93, I heard him say of his then coach, "We've got to get Matty [Guokas] out of here and bring in Brian."
  6. ↑ „Hill Is Named Coach of Magic“. The New York Times. July 1, 1993. Архивирано од изворникот на June 10, 2019. Посетено на November 6, 2010. Matt Guokas, who coached the Orlando Magic to the National Basketball Association's most improved record last season, was replaced today by an assistant, Brian Hill, and was reassigned to the front office as Orlando's vice president of basketball development.
  7. ↑ „Shaquille O'Neal 1993–94 Game Log“. Basketball-Reference.com. Архивирано од изворникот на July 29, 2012. Посетено на August 5, 2010.
  8. ↑ „1994–95 Season – THE OFFICIAL SITE OF THE ORLANDO MAGIC“. nba.com. Архивирано од изворникот на December 1, 2010. Посетено на October 31, 2015.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 MacMullan, Jackie (July 1, 1996). „Poof! Shaquille O'Neal is among a host of NBA free agents who could vanish from their teams“. Sports Illustrated. Архивирано од изворникот на May 17, 2010. Посетено на November 9, 2010. It asked whether the Magic should fire coach Brian Hill if that were one of O'Neal's conditions for returning. An overwhelming 82% answered no.
  10. ↑ 10,0 10,1 Wojnarowski, Adrian (June 2, 2009). „Shaq's legacy binds Magic, Lakers“. Yahoo! Sports. Архивирано од изворникот на December 10, 2011. Посетено на November 9, 2010. The poll appeared as Shaq and the Olympic basketball team trained in town.
  11. ↑ 11,0 11,1 Reilly, Rick (April 21, 1997). „Shaq's world“. Sports Illustrated. Архивирано од изворникот на November 3, 2012. Посетено на November 9, 2010. He hated the power struggle with his coach, Brian Hill.
  12. ↑ Blinebury, Fran (July 1, 2010). „Magic are proof that wounds from star's departure do heal“. NBA.com. Архивирано од изворникот на August 9, 2010. Посетено на November 9, 2010. There were occasional gripes at coach Brian Hill.
  13. ↑ O'Neal, Shaquille (2002). Shaq Talks Back. St. Martin's Paperbacks. стр. 52. ISBN 978-0-312-98259-1. Посетено на November 7, 2010. We just didn't respect him. Sometimes he went from nice to hardcore and people were looking around, like, 'This ain't the guy we know.'
  14. ↑ „NBA – Lakers Sign O'Neal Raise Ticket Prices“. The Seattle Times. Associated Press. July 18, 1996. Архивирано од изворникот на August 27, 2017. Посетено на May 29, 2009.
  15. ↑ „Shaq signs multi-million contract with LA Lakers“. Manila Standard. July 20, 1996. Архивирано од изворникот на February 21, 2022. Посетено на December 29, 2010.
  16. ↑ Araton, Harvey (July 19, 1996). „Sports of The Times;Shaq Is Now California Dreamin'“. The New York Times. Архивирано од изворникот на August 2, 2010. Посетено на November 15, 2010. So is greed, Michael Douglas once argued as Gordon Gekko, though O'Neal's changing coasts and uniforms is not about money. We repeat: not about money.
  17. ↑ Elliot, Stuart (November 4, 1993). „Sports Products Deal For Shaquille O'Neal“. The New York Times. Архивирано од изворникот на November 30, 2010. Посетено на November 15, 2010. The athlete's other product agreements include Pepsi-Cola and Reebok.
  18. ↑ „1996-97 Los Angeles Lakers Roster and Stats“. Basketball-Reference.com (англиски). Архивирано од изворникот на January 11, 2023. Посетено на 2023-01-11.
  19. ↑ „1997 Playoff Results“. NBA.com. Архивирано од изворникот на April 20, 2010. Посетено на December 29, 2010.
  20. ↑ „1998 Playoff Results“. NBA.com. Архивирано од изворникот на May 23, 2010. Посетено на June 17, 2015.
  21. ↑ Heisler, Mark (May 11, 2011). „Phil Jackson's tenure produced the most success and fun we've ever seen“. Los Angeles Times. Архивирано од изворникот на May 17, 2011. Посетено на June 17, 2015.
  22. ↑ „Lakers hold off Sixers, 96–91“. Amarillo Globe-News. Associated Press. June 11, 2001. Архивирано од изворникот на June 22, 2011. Посетено на November 9, 2010. The 76ers trailed from the second quarter on and missed their one and only chance to tie the game when Allen Iverson could make only one of two free throws with 2:06 left – 15 seconds after O'Neal drew his sixth foul for backing over Dikembe Mutombo.
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 Brown, Tim (August 14, 2002). „O'Neal Surgery Is Likely“. Los Angeles Times. Архивирано од изворникот на December 9, 2013. Посетено на November 17, 2010. A month before last training camp he had surgery to correct a claw toe deformity in the smallest toe of his left foot.
  24. ↑ Празен навод (help)
  25. ↑ Berkow, Ira (January 16, 2002). „Sports of The Times; N.B.A. Needs To Hit Shaq Much Harder“. The New York Times. Архивирано од изворникот на October 30, 2023. Посетено на February 18, 2017.
  26. ↑ McCallum, Jack (June 3, 2002). „Trading blows and barbs, big men Vlade Divac and Shaquille O'Neal have turned the Western finals into comic opera“. Sports Illustrated. Архивирано од изворникот на October 20, 2010. Посетено на November 9, 2010. There was some head-scratching before it was divined that O'Neal meant "cheat" and not something either X-rated or far out, like "covenant" or "coronet."
  27. ↑ 27,0 27,1 „Shaquille O'Neal Bio Page“. NBA.com. Архивирано од изворникот на February 26, 2011. Посетено на June 1, 2011. sat out the first 12 games of the season (Oct. 29-Nov. 22) on the Injured List recovering from off-season foot surgery
  28. ↑ 28,0 28,1 Ventre, Mark (December 12, 2005). „It looks like Shaq's reshuffling Heat house“. NBCSports.com. Архивирано од изворникот на October 10, 2012. Посетено на October 13, 2010. Remember, this is the same Shaquille O'Neal who, while with the Lakers, once waited all summer to have his injured toe operated on, then did so just before training camp and explained, "I got hurt on company time, so I'll heal on company time."
  29. ↑ „2002–03 Los Angeles Lakers Schedule and Results“. basketball-reference.com. Архивирано од изворникот на September 10, 2010. Посетено на October 13, 2010.
  30. ↑ Lazenby, Roland (2006). The Show: The Inside Story of the Spectacular Los Angeles Lakers in the Words of Those Who Lived It. New York City: McGraw-Hill Professional. стр. 421. ISBN 978-0-07-143034-0. Посетено на April 18, 2011. the show roland lazenby.
  31. ↑ „Shaq happy, Lakers in shock after trade“. MSNBC. NBC. July 15, 2004. Архивирано од изворникот на July 3, 2012. Посетено на December 9, 2011.
  32. ↑ „2004–05 NBA Awards Voting“. Basketball Reference. Архивирано од изворникот на June 4, 2011. Посетено на June 1, 2011.
  33. ↑ „Shaq, Heat agree to five-year, $100M contract“. ESPN.com (англиски). 2005-08-02. Архивирано од изворникот на December 28, 2022. Посетено на 2022-12-28.
  34. ↑ "Kobe or Shaq: Who Has Been More Important To Their Teams Over the Years?" Архивирано на 25 февруари 2021 г..
  35. ↑ Kraczkowski, Kevin. "Miami Heat Player Countdown: 15. Shaquille O'Neal" Архивирано на 8 септември 2017 г.. (October 7, 2013). Retrieved June 17, 2015.
  36. ↑ Kraczkowski, Kevin.
  37. ↑ "Heat Playoff History 2006" Архивирано на 10 мај 2015 г.. Retrieved June 17, 2015.
  38. ↑ „Knicks take advantage of Shaq-less heat with blowout“. ESPN. Associated Press. November 17, 2006. Архивирано од изворникот на November 5, 2012. Посетено на November 10, 2010. Starting with Shaquille O'Neal's left knee, the Miami Heat are hurting.
  39. ↑ „Shaq, Wade return in Heat's OT loss to Pacers“. ESPN. Associated Press. January 24, 2007. Архивирано од изворникот на November 5, 2012. Посетено на November 10, 2010. O'Neal, who came off the bench after missing 35 games while recovering from knee surgery, finished with five points and five rebounds in 14 minutes.
  40. ↑ „Shaq rips Jackson as 'Benedict Arnold'“. NBC Sports. December 26, 2006. Архивирано од изворникот на March 15, 2011. Посетено на November 12, 2010. "How can Benedict Arnold be reliable in what he says?" O'Neal said Monday after the Miami Heat's 101–85 victory over the Lakers, the Los Angeles Times reported.
  41. ↑ 41,0 41,1 „Miami Heat – Sports Ecyclopedia“. www.sportsecyclopedia.com. Архивирано од изворникот на May 9, 2015. Посетено на June 17, 2015.
  42. ↑ „Miami Heat – Sports Ecyclopedia“. www.sportsecyclopedia.com. Архивирано од изворникот May 9, 2015. Посетено на June 17, 2015.
  43. ↑ Thorpe, David. (March 3, 2007). "Scouting breakdown: Can Shaq carry the Heat?" Архивирано на 17 јуни 2015 г.. Retrieved June 17, 2015.
  44. ↑ „Shaquille O'Neal NBA & ABA Statistics“. Basketball-Reference.com. Архивирано од изворникот на January 1, 2021. Посетено на August 1, 2011.
  45. ↑ „Shaquille O'Neal NBA & ABA Statistics“. Basketball-Reference.com. Архивирано од изворникот на January 1, 2021. Посетено на August 1, 2011.
  46. ↑ „Daily Dime: Shaq gets the spotlight, while Kobe gets the game“. ESPN .com. February 21, 2008. Архивирано од изворникот на December 9, 2013. Посетено на February 21, 2008.
  47. ↑ Austin Burton. „Why Shaq? Here's Why“. dimemag.com. Архивирано од изворникот на July 20, 2008.
  48. ↑ „Riley bothered by Shaq's criticism of Heat players, staff“. ESPN. March 27, 2008. Архивирано од изворникот на June 7, 2011. Посетено на November 13, 2010. We have professionals who know what to do. No one is asking me to play with Chris Quinn or Ricky Davis. I'm actually on a team again.
  49. ↑ „Player profile – Shaquille O'Neal“. yahoo.com. Архивирано од изворникот на April 8, 2017. Посетено на January 15, 2017.
  50. ↑ „Magic's Van Gundy calls out Shaq for flopping“. ESPN. Associated Press. March 3, 2009. Архивирано од изворникот на June 13, 2011. Посетено на October 15, 2010. I was shocked, seriously, shocked", Magic coach Stan Van Gundy said of O'Neal's flopping. "And very disappointed cause he knows what it's like. Let's stand up and play like men, and I think our guy did that tonight.
  51. ↑ Friedman, Jason (March 6, 2009). „Clash Of The Titans“. Rockets.com. Архивирано од изворникот на November 17, 2010. Посетено на November 9, 2010. "It's not going to be man-on-man, so don't even try that," says O'Neal with an incredulous laugh.
  52. ↑ „Cavaliers Acquire 15-Time NBA All-Star and Four-Time NBA Champion Shaquille ONeal“. NBA.com. June 25, 2009. Архивирано од изворникот на November 9, 2012. Посетено на June 25, 2009.
  53. ↑ Finnan, Bob (2009-07-03). „'WIN A RING FOR THE KING': Shaq makes his Cleveland debut“. Morning Journal (англиски). Архивирано од изворникот на October 30, 2023. Посетено на 2021-07-27.
  54. ↑ "Cleveland Cavaliers' Shaquille O'Neal leaves game with 'significant thumb injury Архивирано на 1 март 2010 г.".
  55. ↑ „The Game Happens Here“. NBA.com. Архивирано од изворникот на December 3, 2010. Посетено на August 5, 2010.
  56. ↑ Washburn, Gary (September 19, 2010). „Grousbeck's faith goes right down to the core“. The Boston Globe. Архивирано од изворникот на September 22, 2010. Посетено на October 14, 2010. "The minute I heard Kobe [Bryant] say he had one more ring than Shaq, I said to Danny, 'Let's go get Shaq,' and it happened", said Grousbeck.
  57. ↑ http://www.usatoday.com/sports/basketball/nba/celtics/2010-08-04-shaquille-oneal_N.htm
  58. ↑ Boston Celtics (August 4, 2010). „Celtics Sign Shaquille O'Neal“. NBA.com/Celtics. Архивирано од изворникот на August 14, 2010. Посетено на August 4, 2010.
  59. ↑ Washburn, Gary (August 5, 2010). „Shaq aboard for two years“. The Boston Globe. Архивирано од изворникот на October 6, 2010. Посетено на November 9, 2010. All Ainge had to offer was the veteran minimum of $1.35 million, and O'Neal compromised by accepting that on a two-year deal.
  60. ↑ Beck, Howard (July 23, 2010). „Multiple Nicknames; Dwindling Openings“. The New York Times. Архивирано од изворникот на November 17, 2010. Посетено на November 17, 2010. The Dallas Mavericks had interest, but balked at O'Neal's salary demands.
  61. ↑ Cunningham, Michael (August 5, 2010). „Atlanta Hawks: No Shaq . . . now what?“. The Atlanta Journal-Constitution. Архивирано од изворникот на December 9, 2010. Посетено на November 17, 2010. Atlanta also wasn't willing to pay Shaq more than the minimum and that was a sticking point for him.
  62. ↑ Shaughnessy, Dan (August 11, 2010). „A large addition to Celtics' sizeable history“. www.boston.com. Архивирано од изворникот на August 14, 2010. Посетено на August 10, 2010.
  63. ↑ MacMullan, Jackie (September 27, 2010). „Shaq ready to leave mark in Boston“. ESPN. Архивирано од изворникот на October 1, 2010. Посетено на October 14, 2010. But I don't compete with little guards. I don't compete with little guys who run around dominating the ball, throwing up 30 shots a night – like D-Wade, Kobe.
  64. ↑ „SUNS: Shaq on Board“. NBA.com. Архивирано од изворникот на March 7, 2009. Посетено на December 29, 2010.
  65. ↑ „Career Leaders and Records for Field Goal Pct“. Basketball-reference.com. Архивирано од изворникот на April 17, 2022. Посетено на December 29, 2010.
  66. ↑ „Phoenix Suns vs. San Antonio Spurs – Recap – April 29, 2008“. ESPN. April 29, 2008. Архивирано од изворникот на October 23, 2012. Посетено на December 9, 2011.
  67. ↑ Through the 2004–2005 season. „Regular Season Records: Free Throws“. NBA.com. Архивирано од изворникот на July 24, 2008. Посетено на December 29, 2010.
  68. ↑ „Career Leaders and Records for Free Throw Attempts –“. Basketball-reference.com. Архивирано од изворникот на March 7, 2011. Посетено на December 29, 2010.
  69. ↑ Bob Baum (December 25, 2008). „Mason's 3-pointer gives Spurs 91–90 win over Suns“. nba.com. Associated Press. Архивирано од изворникот на March 5, 2009. Посетено на May 29, 2009.
  70. ↑ „O'Neal to get degree from LSU“. The Daily Texan. December 12, 2000. Архивирано од изворникот на June 3, 2008. Посетено на March 7, 2007.
  71. ↑ „Going undercover -Shaq helps task force track Internet sex predators“. Sports Illustrated. May 25, 2005. Архивирано од изворникот на May 27, 2005. Посетено на August 10, 2005.
  72. ↑ 72,0 72,1 „Shaq sworn in as reserve police officer“. NBCSports.com. Associated Press. December 10, 2005. Архивирано од изворникот на October 29, 2008. Посетено на March 22, 2009.
  73. ↑ „Second Man Arrested After Tip From Shaquille O'Neal“. November 3, 2005. Архивирано од изворникот на July 14, 2009.
  74. ↑ „Shaq Diesel“. allmusicguide.com. Архивирано од изворникот на October 30, 2023. Посетено на February 17, 2021.
  75. ↑ Празен навод (help)
  76. ↑ "Shaquille O'Neal Presents His Superfriends, Vol. 1" review allmusicguide.com
  77. ↑ „Blue Chips (1994) – Film Review from“. Film4. Архивирано од изворникот на July 21, 2011. Посетено на August 5, 2010.
  78. ↑ „Kazaam Movie Reviews, Pictures“. Rotten Tomatoes. Архивирано од изворникот на July 13, 2010. Посетено на August 5, 2010.
  79. ↑ Army Archerd (August 23, 2001). „Touchy topic addressed in upcoming pix“. Variety. Архивирано од изворникот на December 6, 2008. Посетено на April 6, 2008.
  80. ↑ „The NBA Live Wiki – Covers“. Архивирано од изворникот на August 28, 2011.
  81. ↑ „Shaq to Grace Cover of NBA 2K6“. IGN. August 15, 2005. Архивирано од изворникот на August 6, 2007. Посетено на May 7, 2012.
  82. ↑ G., Matt. „Shaq Stays as Cover Athlete for NBA 2K7“. Planet Xbox 360. Архивирано од изворникот на June 7, 2012. Посетено на May 7, 2012.
  83. ↑ „Midway Games Signs Shaquille O'Neal for NBA Showtime: NBA on NBC“. October 7, 1999. Архивирано од изворникот на December 8, 2013. Посетено на May 7, 2012.
  84. ↑ „Shaquille O'Neal & Lucille Harrison“. applepiemovie.com. Архивирано од изворникот на August 31, 2012. Посетено на August 11, 2012.
  85. ↑ „"Apple Pie" and mom on Mother's Day“. ESPN. Архивирано од изворникот на April 16, 2014. Посетено на August 11, 2012.
  86. ↑ „Shaq's Big Challenge (2007)“. IMDb. June 26, 2007. Архивирано од изворникот на August 11, 2012. Посетено на August 11, 2012.
  87. ↑ „NBA Ballers: Phenom Characters“. giantbomb.com. Архивирано од изворникот на October 30, 2023. Посетено на August 11, 2012.
  88. ↑ „Motorcycle Mania 2 (2004)“. blockbuster.com. Архивирано од изворникот на March 13, 2011.
  89. ↑ Caruso, Andrea. „American Idol's Ryan Seacrest Gives Back to Idol Gives Back“. voices.yahoo.com. Архивирано од изворникот на July 28, 2014. Посетено на August 11, 2012.
  90. ↑ Blackmon, Joe. „Shaquille O'Neal On Fear Factor“. Reality TV Magazine. Архивирано од изворникот на November 7, 2011. Посетено на August 11, 2012.
  91. ↑ „Jackass | Jason "Wee-Man" Acuna“. mtv.ca. Посетено на August 11, 2012.
  92. ↑ „Shaq takes out Big Show on Raw“. wwe.com. Архивирано од изворникот на March 30, 2012. Посетено на August 11, 2012.
  93. ↑ Levin, Gary (July 20, 2009). „O'Neal courts competition on new reality show 'Shaq Vs.'“. USA Today. Архивирано од изворникот на December 5, 2010. Посетено на August 11, 2012.
  94. ↑ „Shaq to star in TV sports reality series – NBA“. ESPN. July 21, 2009. Архивирано од изворникот на November 5, 2012. Посетено на August 5, 2010.
  95. ↑ 95,0 95,1 Plaschke, Bill (June 12, 2002). „'Biological Didn't Bother'“. Los Angeles Times. Архивирано од изворникот на July 25, 2010. Посетено на January 21, 2011.
  96. ↑ Wise, Mike. „Shaq to biological father: 'I don't hate you'“. Andscape. Архивирано од изворникот на July 2, 2022. Посетено на July 16, 2022.
  97. ↑ Tim Brown (April 20, 2003). „Shaq, Wife Have a Baby Boy“. Los Angeles Times. Посетено на October 24, 2021.
  98. ↑ „Daughter is sixth child for Shaq, wife“. ESPN. May 1, 2006. Посетено на October 24, 2021.
  99. ↑ „Shaq and wife welcome new daughter“. United Press International. May 1, 2006. Посетено на October 24, 2021.
  100. ↑ Sam Smith (December 16, 1996). „HO, HO, SHAQ'S ON WAY“. Chicago Tribune. Посетено на October 23, 2021.
  101. ↑ „TRIVIA Q&A“. Tampa Bay Times. September 30, 2005. Посетено на October 23, 2021.
  102. ↑ Maria (2022-12-23). „Who is Shaquille O'neal's Ex-Wife & Dating in 2022?“ (англиски). Посетено на 2022-12-28.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Портал „Биографија“
Портал „Кошарка“
Портал „Филм“
Портал „Телевизија“
Портал „САД“
Нормативна контрола
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Шекил_О’Нил&oldid=5236588“