Прејди на содржината

Уреа

Од Википедија — слободната енциклопедија
Уреа
Назнаки
57-13-6 Ок
ChEMBL ChEMBL985 Ок
ChemSpider 1143 Ок
3Д-модел (Jmol) Слика
KEGG D00023 Ок
PubChem 1176
RTECS-бр. YR6250000
UNII 8W8T17847W Ок
Својства
Хемиска формула
Моларна маса 0 g mol−1
Изглед White solid
Густина 1.32 g/cm3
Точка на топење
51,8 g/100 ml (20 °C)
71,7 g/100 ml (60 °C)
95,0 g/100 ml (120 °C)
Константа на базицитет (pKb) pKBH+ = 0.18
Структура
Диполен момент 4.56 D
Опасност
Температура на запалување Non-flammable
Слични супстанци
Слични ureas Thiourea
Hydroxycarbamide
Слични супстанци Carbamide peroxide
Urea phosphate
Дополнителни податоци
 Ок(што е ова?)  (провери)
Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
Наводи

Уреа[1] или карбамид е органско соединение со хемиска формула (NH2)2CO.

Историја

[уреди | уреди извор]

Во 1828 г. германскиот хемичар Фридрих Велер добил уреа од сребро изоцијанат делувајќи со амониум хлорид.

AgNCO + NH4Cl → (NH2)2CO + AgCl

Тоа било првпат да се добие органско соединение по синтетски пат, од неоргански соединенија, без притоа да бидат вклучени живи организми.

Поврзано

[уреди | уреди извор]