Тиниус
| Тиниус | |
|---|---|
 Тиниус 2008 | |
| Роден(а) | Бернар Жан-Шарл Верлак 21 август 1957 Париз, Франција |
| Починал(а) | 7 јануари 2015 (возр. 57) Париз, Франција |
Бернар Жан-Шарл Верлак (21 август 1957 - 7 јануари 2015 година), познат по псевдонимот Тиниус (од окситански: Tinhós), бил француски карикатурист. Тој бил долгогодишен карикатурист на францускиот сатиричен магазин Шарли Ебдо.
На 7 јануари 2015 година, Тиниус бил убиен во пукањето во Шарли Ебдо.[1]
Биографија
[уреди | уреди извор]
Тиниус бил роден во Париз на 21 август 1957 година.[2] Студирал цртање на Екол Бул. Откако работел на полето на стрипови, Тиниус почнал да прави цртани за Меѓународниот идиот (L'Idiot International), Дебелата Берта (Grosse Bertha) и Настан во четврток (L'Événement du jeudi).
Тиниус најпрво почнал да работи во Шарли Ебдо во 1980 година,[3] а потоа повторно се приклучил на неделникот кога повторно почнал да се издава во 1992 година. Исто така бил соработник на неделниот магазин за вести Маријана и месечната публикација Ледена течност (Fluide Glacial).[4] Покрај тоа, тој цртал за Телерама (Télérama) и Ехото на Саваните (L'Echo des Savanes).[5]
Тиниус бил активен и во францускиот свет на играње улоги, со неговите илустрации вклучени во игри како Змејски Сон (Rêve de Dragon) и МЕГА, и многу илустрации за списанието Касус Бели. Неговото дело било прикажано во кооперативна игра со карти од 2015 година, Влакнестиот (Les Poilus), за трагичното и осаменото искуство на француските војници во рововите на Големата војна.[6]
Тиниус бил член на Карикатуристи за мир, како и на Судски печат (Press Judiciare) здружение на француски новинари кои го покриваат правниот систем.[3] Тој бил еден од основачите на Кловнови без Граници, француската филијала на Clowns without Borders International, и учествувал во проекти на CSF на Филипините, Бурма и Норд-Па де Кале.[7] Во 2010 година, тој објавил книга во која се прикажани карикатури од неговите препознатливи панди за да биде од корист на француското поглавје на Светската фонд за природа, кое го нарекол „пријател на пандите и земјата“.[8]
Тиниус бил татко на четири деца. Бил погребан на гробиштата Пер Лашез на 15 јануари 2015 година. Француско-либанскиот џез-трубач Ибрахим Маалуф свирел за време на церемонијата во чест на Тиниус што се одржала во големата сала на општината Монтреј, Сена-Сен Дени.
Дела
[уреди | уреди извор]- 1991: On s'énerve pour un rien
- 1999: Тас де богатство
- 2006: Ле Спорт данс ле пееше
- 2008: C'est la faute à la société
- 2008: Le Procès Colonna
- 2010: Pandas dans la brume [4]
- 2010: Ле Фрик е главен град
- 2011: 5 до Саркози [4]
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Charlie Hebdo: les dessinateurs Cabu, Charb, Tignous et Wolinski sont morts“. Le Figaro (француски). 7 January 2015. Посетено на 7 January 2015.
- ↑ François Aubel (7 January 2015). „Tignous, trait talentueux“. Le Figaro (француски). Посетено на 14 January 2015.
- ↑ 3,0 3,1 Lucy Cormack (8 January 2015). „Charlie Hebdo: Daughter's Instagram post a reminder of the people behind the pencil“. The Sydney Morning Herald. Посетено на 8 January 2015.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Theo Merz (7 January 2015). „Paris shooting: the cartoonists who were killed“. The Telegraph. Посетено на 7 January 2015.
- ↑ Pierre Perrone (9 January 2015). „Bernard Verlhac: Versatile and prolific caricaturist who was a thorn in the side of Nicolas Sarkozy“. The Independent. Архивирано од изворникот на 7 May 2022. Посетено на 11 January 2015.
- ↑ „The Grizzled“.
- ↑ „Contexte“. Clowns Sans Frontieres. June 2012. Архивирано од изворникот на 19 January 2015. Посетено на 4 February 2015.
- ↑ Le WWF France pleure Tignous, un ami des Pandas WWF. 7 January 2015. Retrieved 4 February 2015.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
Тиниус на Ризницата ?- Tignous page at Iconovox
|