Крстоносна војна од 1101

	Крстоносни војни
Причина за походите Битка кај Манцикерт (Кобната 1071) Собор во Клермон I поход 1096 — 1099. Народна крстоносна војна Германска крстоносна војна, 1096 Опсада на Никеја Битка кај Дорилеја Опсада на Антиохија Опсада на Ерусалим Битка кај Аскалон Крстоносна војна од 1101 II поход 1147 — 1149. Опсада на Едеса Вендска крстоносна војна Опсада на Лисабон III поход 1189 — 1192. Опсада на Дамаск Ливонианска крстоносна војна Битка кај Хатин Опсада на Ерусалим (1187) Опсада на Арка Битка кај Арсуф IV поход 1202 — 1204. Опсада на Задар Опсада на Цариград (1204) Битка за Египет Албижански поход 1209 — 1229. Детски поход 1212. V поход 1217 — 1221. Пруска крстоносна војна VI поход 1228 — 1229. VII поход 1248 — 1254. VIII поход 1270. Шефердова крстоносна војна IX поход 1271. Арагонска крстоносна војна Александриска крстоносна војна Битка кај Никопол Северна крстоносна војна Битка кај Варна Битка за Отранто Хусистки војни
	Портал:Крстоносни војни

По паѓањето на Ерусалим и преземањето на Светиот Гроб од страна на крстоносците, нивната главна цел била постигнета. Многу од крстоносците се вратиле по своите земји, но имало и такви кои останале во Ерусалим. Во текот на 1101 година бил организиран нов поход од страна на Етјен Де Блоа и Југ Де Вермондоа, кои се упатиле кон своите земји пред да биде преземан Ерусалим.

Новиот папа Паскал II, наследникот на Урбан II, посакувал нов поход. Овој поход најмногу бил организиран сè со цел да се освои Анадолија, каде според кралската власт морало да се освои за да не им пречат кон патот за Ерусалим селџуците. Овој поход завршил катастрофално за крстоносците .

Оваа статија поврзана со Крстоносните војни е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите.