Прејди на содржината

Едвард Коцбек

Од Википедија — слободната енциклопедија
Едвард Коцбек
Роден 27 септември 1904
Свети Јуриј кај Шчеваница, Австроунгарија
Починал 3 ноември 1981
Љубљана, СФРЈ
Националност Словенец
Занимање писател

Едвард Коцбек (27 септември 1904, Свети Јуриј кај Шчеваница - 3 ноември 1981, Љубљана) — словенечки писател.[1]

Животопис

[уреди | уреди извор]

Роден е на 27 септември 1904 година во Св. Јуриј во Штавница. Најпрво студирал теологија во Марибор од 1925 до 1927 година, по што се запишал на романистика во Љубљана, Берлин, Лион и Париз. По дипломирањето, тој бил средношколски професор во Бјеловар, Вараждин и Љубљана од 1931 до 1941 година[2].

Коцбек (трет од десно) со маршалот Тито во пештерата Дрвар во Босна во 1944.

По окупацијата на Југославија во април 1941 година, како претставник на христијанските социјалисти, тој се приклучи на Ослободителниот фронт станувајќи дел од нејзиното раководство. За време на војната бил член на Извршниот одбор на Ослободителниот фронт, член на АВНОЈ, комесар за образование од 1943 година, министер за во владата на ДФ Југославија од март 1945 година, потпретседател на Президиумот на Националното собрание на НР Словенија и член на Главниот комитет на Ослободителниот фронт на Словенија. Поради објавувањето на книгата „Страв во храброста“, која се занимавала со ликвидација на политичките противници за време на војната во Словенија, тој е политички изолиран од 1952 година. Повторно објавувал во 1961 година, а три години подоцна беше добитник на наградата Прешерен за делото„Ужасот“. За време на периодот на изолација 1952-1961, тој главно се занимавал со превод на дела од француски и германски јазик. Починал на 3 ноември 1981 година во Љубљана. Тој беше погребан на гробиштата Жале во Љубљана.

Творештво

[уреди | уреди извор]

Песните што ги објавил меѓу 1925 и 1933 година и ги собрал во книгата „Земја“ (1934) варирајќи од експресионистичката стилистика кон духовната дескриптивност[3].

Во есеите на Коцебек, се стремелкон филозофска синтеза на христијанскиот активизам и персоналистичката етика, и врската помеѓу поединците и општеството[4].

Поезија (поетски збирки): Проза: Драмски дела:
  • Први песни (1924)
  • Земја (1934)
  • Страшилиште (1963)
  • Соопштение (1969)
  • Собрани песни (1977)
  • Пламен (192?)
  • Мајка и син (okoli 1920)
  • Ноќ под Хмељник (1943)

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]