Прејди на содржината

Гроф Сен Жермен

Од Википедија — слободната енциклопедија
Гравура на грофот Сен Жермен од Николас Томас направена во 1783 година, според слика, тогаш сопственост на Маркиза Д’урф, а сега изгубена.[1] Гравурата се чува во Лувр, Франција.[2]

Гроф Сен Жермен (Count of St. Germain; околу 1691 или 1712 - 27 февруари 1784 година)[3] бил европски авантурист, кој се интересирал за наука, алхемија и уметности. Тој постигнал значајност во европското високо општество кон средината на 1700-ти години. Принцот Карл од Хесен-Касел го сметал за „еден од најголемите филозофи што некогаш живееле“.[4] Сен Жермен користел различни имиња и титули, прифатена практика меѓу кралското семејство и благородништвото од тоа време, меѓу кои Маркизот де Монферат, Комте Беламар, Шевалие Шенинг, гроф Велдон, Комте Солтикоф, Граф Цароги и Принц Рагочи.[5] Со цел да ги одврати прашањата за неговото потекло, тој кажувал дека е стар 500 години,[6] поради што Волтер саркастично го нарекол „Чудотворецот“ и веле „Тој е човек кој не умира, и кој знае сè“.[7][8]

Неговото вистинско име е непознато, додека неговото раѓање и потекло се нејасни, но кон крајот на неговиот живот, тој тврдел дека е син на принцот Францис II Ракоци од Трансилванија. Неговото име повремено се мешало со Клод Луј, Ком де Сен-Жермен, познат француски генерал.[9]

  1. THE COUNT OF ST. GERMAIN, Johan Franco, Musical Quarterly (1950) XXXVI(4): 540-550
  2. Hall, Manley P. (preface) The Music of the Comte de St.Germain Los Angeles: Philosophical Research Society, 1981
  3. Isabel Cooper Oakley, p45
  4. S. A. Le Landgrave Charles, Prince de Hesse, Mémoires de Mon Temps, p. 135. Copenhagen, 1861.
  5. Spellings used are those given in The Comte de St. Germain by Isabel Cooper-Oakley
  6. Oliver, George (1855). A Dictionary of Symbolic Masonry: Including the Royal Arch Degree; According to the System Prescribed by the Grand Lodge and Supreme Grand Chapter of England (англиски). Jno. W. Leonard. стр. 10.
  7. Comte de Saint-Germain (French adventurer) - Britannica Online Encyclopedia. Britannica.com. Retrieved on 2011-05-07.
  8. Frederick II. "Correspondance avec M. de Voltaire." Oevres Posthumes de Frederic II. Tome XIV. Amsterdam, 1789. Pages 255 - 257
  9. Hunter, David (2003). „Monsieur le Comte de Saint-Germain: The Great Pretender“. The Musical Times. 144 (1885): 40. doi:10.2307/3650726. JSTOR 3650726.

Литература

[уреди | уреди извор]
  • Chrissochoidis, Ilias. "The Music of the Count of St. Germain: An Edition", Society for Eighteenth-Century Music Newsletter 16 (April 2010), [6–7].
  • Fleming, Thomas. "The Magnificent Fraud." American Heritage, February 2006 (2006).
  • Hausset, Madame du. "The Private Memoirs of Louis XV: Taken from the Memoirs of Madame Du Hausset, Lady's Maid to Madame De Pompadour." ed Nichols Harvard University, 1895.
  • Hunter, David. "The Great Pretender." Musical Times, no. Winter 2003 (2003).
  • Pope-Hennessey, Una. The Comte De Saint-Germain. Reprint ed, Secret Societies and the French Revolution. Together with Some Kindred Studies by Una Birch. Lexington, Kentucky: Forgotten Books, 1911.
  • Saint-Germain, Count de, ed. The Music of the Comte St.Germain. Edited by Manley Hall. Los Angeles, California: Philosophical Research Society, 1981.
  • Saint-Germain, Count de. The Most Holy Trinosophia. Forgotten Books, N.D. Reprint, 2008.
  • Slemen, Thomas. Strange but True. London: Robinson Publishing, 1998.
  • Walpole, Horace. "Letters of Horace Walpole." ed Charles Duke Yonge. New York: Putman's Sons, Dec. 9, 1745.
  • d'Adhemar, Madame Comtesse le. "Souvenirs Sur Marie-Antoinette." Paris: Impremerie de Bourgogne et Martinet, 1836.
  • Cooper-Oakley, Isabella. The Comte De Saint Germain, the Secret of Kings. 2nd ed. London: Whitefriars Press, 1912.
  • SAINT GERMAIN ON ADVANCED ALCHEMY, by David Christopher Lewis, Meru press, ISBN 0981886353

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]