Прејди на содржината

Аголна честота

Од Википедија — слободната енциклопедија
Аголна честота ω (радијани во секунда), е поголем од честотата ν ( циклуси во секунда, исто наречени Hz), со фактор за 2π. Оваа бројка го користи симболот ν, наместо f за означување на честотата.

Аголна честота или аголна фреквенција (симб. ω; познат и како аголна брзина, радијална честота, кружна честота, орбитална честота, честота на радијани) — скаларна мерка на степенот на вртење. Таа се однесува на аголното поместување по единица време (на пример, во вртење) или степенот на промена на фазата на синусоидната бранова форма (на пример, во осцилации и бранови), или како што е степенот на промена на аргументот на синусна функција.

Аголна честота (или аголна брзина) е големината на векторската количина на аголната брзина. Терминот аголна честота на вектор  понекогаш се користи како синоним за векторската количина за аголната брзина. [1]

Oттука еден вртеж е еднаква на 2π радијани [1][2]

каде што:

ω претставува агол на честота или аголна брзина (мерена во радијани во секунда),
T претставува временски период (мерен во секунди
f е обична честота (измерена во херци) (понекогаш симболизирана со ν).

 Во SI единици, аголоната честота е нормално презентиран во радијани во секунда, дури и кога не изразува вртежна вредност. Од гледна точка на димензионална анализа, единицата херци (Hz), исто така, е точно, но во пракса таа се користи само за обичнаta честота f, и речиси никогаш за ω. Оваа конвенција помага да се избегне забуна. 

Во дигиталната обработка на сигналот, аголната честота може да се нормализира по стапката на земање примероци, постигнувajќи нормализирана честота.

 Ротирање на сферата околу оска. Што подалеку од оската, се движи побрзо ω = V / r.

Кружни движења

[уреди | уреди извор]

Во вртечкиот или орбиталниот објект, постои врска помеѓу растојанието од оската, површната брзина, и аголната честота на вртење

Осцилации на пружина

[уреди | уреди извор]

Објект прикачен на пружина ќе осцилира. Претпоставувајќи дека пружината е идеална и полесна без придушување, движењето ќе биде едноставно и хармонично со аголната честота дадено со:[3]

каде што:

k е константа на пружината
m е масата на објектот.

ω е наведен како природна честота (која понекогаш може да се означи како ω0).

Како што предметот осцилира, неговото забрзување може да се пресмета по:

каде што х е поместувањето од рамнотежна позиција.

Користејќи ги „обичните“ честотни вртежи во секунда, оваа равенка би била:

LC-вртежи 

[уреди | уреди извор]

Резонантниот агол на честота во LC движењата е еднаква на квадратниот корен од инверзноста на капацитивноста (С мерено во Фаради), пати повеќе од индуктивностa на колото (L во Хенри)

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. 1,0 1,1 Cummings, Karen; Halliday, David (2007). Understanding physics. New Delhi: John Wiley & Sons Inc., authorized reprint to Wiley - India. стр. 449, 484, 485, 487. ISBN 978-81-265-0882-2.
  2. Holzner, Steven (2006). Physics for Dummies. Hoboken, New Jersey: Wiley Publishing Inc. стр. 201. ISBN 978-0-7645-5433-9.
  3. Serway, Raymond A; Jewett, John W. (2006). Principles of physics - 4th Edition. Belmont, CA.: Brooks / Cole - Thomson Learning. стр. 375, 376, 385, 397. ISBN 978-0-534-46479-0.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]