Википедија

ФК Реал Мадрид

шпански фудбалски клуб

Фудбалски клуб Реал Мадрид (шпански: Real Madrid Club de Fútbol), попознат и како Реал Мадрид и Los Blancos (Белите) — професионален фудбалски шпански тим од Мадрид. Клубот е основан во 1902 година и игра во Шпанската Премиера. Тој е најуспешниот шпански клуб, со 35 национални шампионски титули, деветнаесет пати бил освојувач на Кралскиот куп (Копа дел Реј) и рекордни 15 пати победувал во Лигата на шампиони.[6] Реал Мадрид е еден од основачите на Г-14, која претставува група од 14 водечки екипи во Европа.[7]

Реал Мадрид
Лого
Целосно имеФудбалски Клуб Реал Мадрид
Real Madrid Club de Fútbol[1]
ПрекариLos Reyes (Kралевите) Los Blancos (Белци) Los Merengues (Меренги) Los Vikingos (Викинзи)[2]
Основан6 март 1902; пред 122 години (1902-03-06)
како Фудбалски Клуб Мадрид[3]
СтадионСантјаго Бернабеу
(Капацитет: 85,454[4])
ПретседателФлорентино Перес
ТренерКарло Анчелоти[5]
ЛигаЛа лига
2023-241-во место
Мреж. местоСлужбено мрежно место
Домашни бои
Гостински бои
Резервни бои

Клубот своите домашни натпревари ги игра на стадионот „Сантјаго Бернабеу“ во Мадрид. На 23 декември 2000 година, ФИФА го наградила кралскиот тим со наградата “Најдобар клуб во 20 век“.[8][9] Реал Мадрид е најуспешниот тим во сите натпреварувања организирани од УЕФА, со освоени 10 титули во Лигата или Купот на Шампионите и две во Купот на УЕФА.[10]

Реал Мадрид е најголем и најуспешен фудбалски тим во светот според истражувањето на Универзитетот Харвард спроведено во 2007 година.[11].Исто така е еден од најбогатите во светот.[12][13]

Историја

уреди

Фудбалот беше запознаен со Мадрид преку професорите и студентите од Факултетот Либре де Енсењанза и неколку апсолвенти од Оксфорд[14] Тие го основаат клубот Фудбал Скај во 1895 година играјќи саботата наутро во Монклоа. Клубот се дели на два клуба Њу фудбал де Мадрид и Клуб Еспањол де Мадрид. Претседател на подоцнежниот клуб е Хулио Палакиос. Подоцнежниот клуб се дели повторно во 1902 година и резултира со создавањето на Сосиедад Мадрид ФК[3]. Прв претседател беше Хуан Падрос Рубио, прв секретар беше Мануел Мендио, а прв сопственик беше Хосе де Горостизага[15]. Хуан Падрос Рубио ќе биде подоцна заменет од неговиот брат Карлос Падрос од Шпанија.[16] После три години од основањето, во 1905, Реал Мадрид ја освои својата прва титула во Естадио Чамартин. Тимот ја освои првата од четирите последователни Копа дел Реј титули (во ова време единствениот куп во Шпанија). Во 1912 година, тимот се сели во Кампо де Одонел после преселувањето на повеќе мали стадиони[17]. Во 1920 година името на тимот се менува во ФК Реал Мадрид, откако Кралот му ја дава на тимот Титулата Реал(Ројал) [18]

Сантјаго Бернабеу Јесте станува претседател во 1945 година[19] Под негово председаваштво, клубот, стадионот Сантјаго Бернабеу и Суидад Депортиво се обновија од Шпанската Граѓанска Војна. Почнувајќи од 1953 тој вложи многу пари во страдегијата за купување на играчи од светска класа од странство, најважн беше купувањето на Алфредо ди Стефано правејќи го првиот мултинационале.[20]

Во 1955 година работејќи на една идеја предложена од еден француски новинар и уредувач на Л’Екип Габриел Ханот и градејќи го Копа Латина(натпреварување помеѓу тимовите од Италија,Шпанија,Португалија и Франција) Бернабеу се среќава во Амбасадор Хотел во Париз со Бедригнан и Густав Себес и го создава она што денессе нарекуваЛига на Шампиони[21]. Тоа беше под водство на Бернабеу, а Реал Мадрид стана главна силаво Шпанскиот и Европкиот фудбал. Овој клуб го освои Купот на пет пати во низа помеѓу 1956 и 1960, вклучувајќи го и незаборавното финале на Хампден Парк во финалето на Купот на Шампиони 1961 освојуваќи го со победа над Ајнтрахт Франкфурт со 7-3[20]. Со оваа победа го освои петпати со ред Купот на Шампиони и заслужено го доби УЕФА орден за слава[22] Реал Мадрид го освојува Европскиот Куп по шести пат во 1966 година победувајќи го во финалето Партизан со 2-1, со тимови составени од единствено од играчи родени во заемјата од каде што потекнува тимот за кој играле - првпат во историјата на ова натпреварување.[23] Исто така беше и вице-првак на Европа во 1962,1964 и 1981. Тимот исто така го освои УЕФА Купот двапати и трипати бил вице-првак во Купот на Победниците на Куповите. [24][25][26][27]

Во раните 80-ти Реал Мадрид ја изгуби власта врз титулата на Ла Лига сè додека една група од домашни ѕвезди, позната како ЛА Квинта де Боитре која почна да доминира во Шпанскиот фудбал[28] Името Ортаци на грабливците доаѓаше од прекарот кој му беше даден на еден од членовите, Емилио Бутрагоењо. Отсанатите четири членови беа : Маноло Санчиз Хонтијело, Рафаел Мартин Васкес, Хосе Мигел Гонсалес Мартин-Мичел и Мигел Пардеза.[29] Со Ла Квинта де Боитре( Сега со четири члена кога Пардеза замина во Сарагоса во 1986) имаше најдобар состав во Шпанија и во Европа, а во втората половина на 80-тите освои два УЕФА Купа и 5 титули во Ла лига во низа[29]


Васкес замина во 1990 во Торино, во 1992 направи враќање во Реал Мадрид, но потоа во 1995 замина во Депортиво ла Коруња. Во 1995 и 1996 Бутрагуењо и Мичел го напуштија клубот и заминаја во Атлетико Сајела, Мексико.[30] Во 1996 предтседателот Лорецо Санз го назначи Фабио Капело за тренер.[9]. Тој беше тренер само една сезона, во кој тој беше шампион, за во клубот пристигна засилувања добри исто колку што Реал ги имаше тогаш: Раул Гонсалес, Фернандо Хиеро и Фернандо Редондо. Засилувањата за таа сезона беа: Роберто Карлос да Силва, Предраг Мијатовиќ, Давор Шукер и Кларенс Сидорф. Како резултат Реал Мадрид(со засилувањето Фернандо Мориентес кој дојде во 1997), конечно заврши 32-годишно чекање на седмата титула во Лигата или Купот на Шампиони, победувајќи го Јувентус во финалето со 1-0 со голот на Предраг Мијатович.[9][30]

Во 2000 Флорентино Перес беше новоназначениот претседател на тимот и се заколна дека ќе го избрише клупскиот долг и ќе го модернизира клупските простории, како и да е Перес вети дека ќе се движат кон победа со потпишувањето договор со Луис Фиго.[31] На 16 јули Перес ги доби изборите.[32] Клубот контроверзно го премести стадионот за тренинг и користеше пари за да ги собере познатите Галактикос играчи, како што беа:Зинедин Зидан, Роналдо, Роберто Карлос да Силва, Луис Фиго, Раул Гонсалес и Дејвид Бекам. То беше сомнително, но во секој случај плаќаше за да ги освои Лига на шампиони 2002 и Ла лига во сезоната 2002/03, потоа клубот неуспешно се обидуваше да ја осви Ла лига наредните три години.[33]

Рамон Калдерон беше избран за нов претседател на клубот на 2 јули [[2006], кој дополнително го назначи Фабио Капело за нов тренер на клубот и Предраг Мијатовиќ за нов спортски директор.[9] Реал Мадрид ја освои сезоната 2006/07 за првпат по четири години [34]. Сепак и покрај освојувањето на Ла Лига, Капело ја напушти функцијата тренер на Реал Мадрид еден месец подоцна, во јуни 2007, за на негово место дојде Германецот Бернд Шустер.[35][36]

Реал Мадрид во сезоната 2007/08 ја освои по 31ви пат ја освои Ла Лига и по осумнаесет години ја освои двапати со ред.[37] Исто така Реал Мадрид постави нов Ла Лига рекорд освојуваќи 85 бода.[38]

Химни

уреди

Реал Мадрид моментално има две химни

„Химна на Реал Мадрид“

уреди

Оваа песна е официјаната химна на Реал Мадрид[39]

„Химна за Стогодишнината“

уреди

За клупската стогодишнина која се беше во 2002 година беше составена нова химна. Автор на музиката и на текстот беше Шпанскиот композитор Хосе Кано. Таа беше изведувана од шпанскиот тенор Пласидо Доминго. „Химна за Стогодишнината“ ја заменува претходната химна, па се размисува да биде официјана химна на Реал Мадрид. Ова е химна која може да се слушни кога фудбалерите се облечени во бели дресови излегуваќи на теренот на Сантјаго Бернабеу. Додека се снимаше новата химна, Пласидо вклучи 82 музиканти.[40]

Грб

уреди
 
Првиот грб на Реал Мадрид
 
Клупскиот грб 1941-2001

Првиот грб на Реал Мадрид бил со едноставен дизајн. То се состоеше од декоративно поставените три иницијали “MCF“ од Мадрид Фудбалски клуб (Madrid Club de Futbol) со темносина боја на бел дрес. Првата измена во грбот беше направена во 1908, кога на буквите им е дадена повеќе аеродиманичност и биле ставени во круг.[41]. Следната измена не беше направена сè до 1920 година кога кралот Алфонсо XIII, давајќи му на клубот ројална заштита, а со тоа давајќи му титула Реал, грубо Ројал, додека претседател беше Педро Парагес [42]. Тогаш беше додадена и круната на кралот Алфонсо и клубот сега се нарекуваше Реал Мадрид фудбалски клуб (Real Madrid Club de Futbol).[41] Монархијата во 1931 година донесе одлука да се избришат сите знаци додадени од кралот, а со тоа и круната од кралот, а додека титулата Реал беше отстранета од името година подоцна. На нејзино место беше додадена темната дудинка на бандите од регионот Кастиља.[43] Во 1941, две години после завршувањето на Шпанската граѓанска војна „Круната на Реал Мадрид“("Real Corona" или "Royal Crown" ) беше повторно вратена на грбот на тимот, а дудинската лента од бандите беше оставена на знакот сметајќи се како добар.[19] Во додавањето, боите беа изменети и грбот беше во повеќе бои,а додека златната беше посебно истакната. А клубот повторно беше наречен Реал Мадрид Фудбалски Клуб.[41]

Најголемото модернизирање на боите беше направено во 2001, кога клубот побара подобра позиција за себеси во 21от век. и стандардизирање на грбот. Една од најголемите промени беше промената на бандитсата лента со заматена сенка[44]

Дрес

уреди
     
 
 
Оригинален дрес на Реал Мадрид

Реал Мадрид секогаш носи бел дрес со бели шорцеви, иако во почетокот имало и сина коса линија на дресот (дизајнот бил зачуавн од клупскиот грб, но за разлика отсега се носеле темносини чорапи.[45][46] Дресот со линија бил заменет со целосно бел дрес, кој бил направен после носењето на дресот од Коринтиан во 1902.[6][47] Во истата година сините чорапи биле заменети со црни. Во раните 40ти тренерот извршил промена на дресот со додавање копчиња и клупскиот грб на левата страна ( што се нема случено никогаш поред тоа ). На 23 ноември 1947, на натпревариот против Атлетико Мадрид, Реал стана првиот шпански тим кој носел дрес со бројки.[19]

Традиционалниот гостински дрес на Реал е целосно црн или целосно виолетов. Производител на моменатлниот дрес на Реал е Адидас со кој има склучено договор уште од 1998.[48][49]. Првиот спонзор на Реал Зунуси го спонзорирасе од 1982 до 1985. После тоа беше спонзориаран од Пармалат и Отајса, после тоа следеше долгогодишниот договор со Тека склуцен во 1992[50][51]. Во 2001 тие го прекинаа нивниот договор со Тека и една година го носеа логото Realmadrid.com за да го промовираат своето мрежно место. Во 2002 година склучија договор со Сименс, во 2006 година се појави логото на BenQ Siemens на дресот од Реал.[52] Моментален спонзор на Реал е bwin.com поради финансиските проблемите на BenQ Siemens[53][54]

Спонзори и производители

уреди
Период Произведодител Спонзори[50][51]
1980–1982 Адидас без спонзор
1982–1985 Зануси
1985–1986 Пармалат
1986–1989 Хумел
1989–1990 Рени Пикот
1990–1992 Отајса
1992–1994 Тека
1994–1998 Келме
1998–2001 Адидас
2001–2002 Realmadrid.com
2002–2005 Сименс Мобајл
2005–2006 Сименс
2006–2007 BenQ Siemens
2007-2010–Сегашност bwin.com

Стадиони

уреди
 
Реал Мадрид на Сантјаго Бернабеу за во 2007 за време на натпреварот со Реал Бетис

После неговото создавање во 1902 година во првите години тимот се преселуваше помеѓу повеќе мали игралишта сè додека не се пресели на Кампо ди О’Донел.<[55] Ова стадион беше домашен стадио за Реал дури 11 години. После ова тој се пресели на Кампо ди Суидад Линеал, мал стадион со капацитет од 8 000 гледачи. После ова Реал Мадрид домашните натпревари ги играше на Стадионот Чамартин, започнувајќи на 17 мај 1923 со натпреварот против Њукасл. На овај стадион кој имаше капацитет од 22 500 глењдачи Реал ја освои првата Шпанска титула[45]. После неколку успеси на овај стадион преседателот на Реал Сантјаго Бернабеу одлучи дека Стадионот Чамартин не е доволен за амбициите на клубот. Новиот стадион беше изграден на 14 декември 1947 година.[19][56] Ова беше денешниот Сантјаго Бернабеу, но така не беше познат сè до 1955.[20] Првиот натпревар на овај стадион беше натпреварот помеѓу Реал и португалскиот Белененсес со победа на Реал од 3-1, а првиот гол го постигна Сабино Баринага.[19]

Капацитетот на стадионот се менуваше. Па така после проширувањето во 1953 капацитетот беше 120 000 гледачи.[57][58] После низата од неколку модернизации на УЕФА ( во 1998/99 беа забранети стоечките места и се замениа со седечки ) се намали капацитетот на околу 75 000 гледачи.[57] Последното проширување беше од 5 000 столчиња и капацитетот изнесува 80 000 гледачи, направено во 2003. Планот за додавање покрив сѐ уште не е завршен.[59]

Сантјаго Бернабеу на финалто на Европското првенство во 1964, финалето на Светското првенство во 1982 и финалињата во 1957, 1969 и 1980 на Лигата на Шампиони. А треба да биди домаќин на финалето во 2010 година во Лига на шампиони.[60] Стадионот има свое метро во 10та алеја и е наречено Сантјаго Бернабеу[61]. Сантјаго Бернабеу беше често надградуван според Фудбалските стандарди на УЕФА.[62]

На 9 мај 2006 беше отворен новиот стадион Алфредо ди Стефано каде што обично Реал тренира. Првиот меч беше помеѓу Реал Мадрид и Стејд Реимс, реприза на финалето на Купот на шампиони 1955/56, првото финале во Купот на шампиони. Реал победи 6-1 со головите на Рамос, Касано (2), Солдадо (2) и Хурадо. Овај стадион собира 5 000 гледачи и е домашен терен на Реал Мадрид Кастиља.

Статистики и рекорди

уреди
 
A од сегашните играчи на Реал Мадрид, Раул Гонсалес има изиграно најмногу натпревари и постигнато најмногу голови.

Мануел Санчиз Хонтијуело го држи рекордот на најмногу изиграни натпревари, кој има изиграно 710 натпревари за првиот тим на Реал од 1983 до 2001.[63] Втор е напаѓачот Сантиљана со изиграни 643 натпревари. Рекордот за голман со најмногу настап иго држи Касиљас со изиграни над 500 натпревари. Додека играч со најмногу меѓународни натпревари од Реал е Фиго со 127 настапи за репрезентацијата (47 додека беше во тимот).[64]

Алфредо ди Стефано е играчот којшто има постигнати најмногу голови за Реал дури 307 во 396 натпревари помеѓу 1953 и 1964.[65] Ди Стефано беше и најдобар стрелец во Лигата на Шампиони со 49 гола на 58 натпревари сè додека не беше престигнат од Раул (исто од Реал) во 2005. Ди Стефано е исто така најдобар стрелец во лигата со 216 голови ,а зад него е Раул со 211 во лигата [66], а 302 во сите натпреварувања. Најбрз гол во историјата на клубот (15 секунди) е постигнат од Роналдо на 3 декември 2003 на градското дерби со Атлетико Мадрид.[67]

Официјално најголем исполнетост е 83.329 за мечот во Копа дел Реј во 2006. Легалниот капачитет на Сантјаго Бернабеу е 80.354.[68] Просечна исполнетост на стадионот во 2007/08 беше 76.234 гледачи, најголема во Европските Лиги.[69] Исто така Реал го има поставено шпанскиот рекорд во освоени титули, дури 31 и најмногу освоени во низа (5, од 1960 до 1965 и од 1985 до 1990).[70] Со 121 неизгубен меч на домашен терен во лигат (од 17 февруари 1957 до 7 март 1965) го држи рекорот во Шпанија.[71]

Реал исто така со 9 освоени титули и со 21 полуфинале го држи рекордот во Лигата на шампионите.[72] Раул е најдобар стрелец во Лигата на Шампиони со 64 гола. Исто така Реал го држи и рекордот со 15 учества по ред во Купот на Шампиони почнувајќи од 1955/56 до 1969/70. Трансферот на Зинедин Зидан кој го чинеше Реал 76 милиони евра (повеќе од 100 милиони долари или 45,8 милиони фунти) е најскапо платен трансфер во историјата на фудбалот.[6][73] Најголемата продажбан а клубот е направена на 1 септември 2008 година, кога Робињо беше продаден на Манчестер Сити за 42 милиони евра (32,5 милиони фунти).[74]

Приврзаници и соперништво

уреди

За време на домашните натпревари повеќе од седиштата се зафатено со купувањето сезонски карти. А просек е 68.670.[1] За да се земе сезонска карта мора да си член на навивачкиот клуб. Не сите членови на навивачкиот клуб земаат сезонска карта. Клубот има повеќр од 1.800 peñas (здружени навивачки групи), не само во Шпанија,туку насекаде во светот.Реал Мадрид ја имаше прв честа да прими 65.000 гледачи на своите трибини, во Шпанската Премиера . Во 2004/05 Реал по просек имаш по 71.900 гледачи.[75]

Клубот исто така има и големи противници, а натпреварот против нив е големо дерби. Едно од нив е Ел Класико со Барселона, кој е најголем соперник.[76] Некои навивачи на Реал се наречени Ultras Sur навивачи. Овие навивачи се познати по нивната приврзаност кон десните партии. Овие навивачи имаат склучено сојуз со некои со некои од Irriducibili навивачите на Лацио. Во некои прилики тие ги навредуваат противничките играчи, и заради тоа се под истрага на УЕФА.[77]

Ел Класико

уреди

Соперништвото со Барселона предизвика некои политички тензии помеѓу Кастиљанците и Каталонците.[78] Мадрид е седиште на парламентот и кралската фамилија. Особено за време на владеењето на генералот Франко, кога дојде до покажување на козервативните сили.

За време на 50-тите години од минатиот век, кои се расправаа за трансферот на Алфредо ди Стефано, кој конечно заигра за Реал Мадрид и беше клучен за наредните успеси во клубот.[79]. Соперништвото стаса и во Европските лиги, кога двапати се сретнаа меѓу себе и Реал Мадрид победи во 1960,а Барса во 1961. Во 2000 соперништвото повторно се појави поради сомневања во трансферот на Луис Фиго, кој ја напапушти Барселона и замина во Реал.[80]. Овие два тима се сретнаја повторно во 2002 година во полуфиналето на Лигата на Шампиони. Реал победи и подоцна стана шампион а Шпанските медиуми ова го нарекоа Натпревар на Векот. Најтрофејните клубови во Шпанија, повторно го обновуваат нивното соперништво со нивните чести изјави дека атакуваат на Трофејот во Ла Лига. Сега кога Ибрахимовиќ е во Барселона , ќе се одржи една од најдобрите натпревари на Реал Мадрид и Барселона во новата сезона 2009-2010.

Ел Дерби Мадрилењо

уреди
 
Навивачите на Реал Мадрид за време на Ел Дерби Мадрилењо

Најблискиот сосед на клубот е Атлетико Мадрид кој е исто така голем соперник гледан низ очите на навивачите на Реал. Атлетико е создаден од 3 Баскиски студенти во 1903, во 1904 година му се приклучиле исфрлените играчи од Реал Мадрид. Тогаш навивачките тензии почнале бидејќи навивачите на Реал биле од средната класа на луѓе, а на Атлетико билеод работниците. Денес овие контроверзи се многу заматени. Тие се сретнаа на 21 февруари 1929 година во третото коло на Шпанската дивизија на поранешниот Чамартин. Ова е првото официјално дерби помеѓу овие тима и Реал победи со 2-1.[45]. Ова дерби за првпат доби меѓународен карактер кога се сретнаа во Лигата на шампиони во 1959 година во полуфиналето. Во првиот натпревар победи со 2-1, а на вториот Атлетико со 1-0. Понатаму изиграа плеј-оф во кој Реал победи со 2-1. Како и да било Атлетико направи неколку одмазди, под водство на поранешниот тренер на Реал Мадрид Хосе Виљалонга, победувајќи ги двапати Реал Мадрид во финалињата на Копа дел Реј во 1960 и 1961[81]

Помеѓу 1961 и 1989 кога Реал доминираше во Ла Лига, само Атлетико направи неколку сериозни предизвици освојувајќи ги титулите во 1966, 1970, 1973 и 1977. Во 1965 Атлетико стана првиот тим кој го победил Реал на Сантјаго Бернабеу во осум години. Натпреварите на Реал против Атлетико се многу поволни за него.[82] А кулминацијата доаѓа во 2003 кога Реал ја освои титулата во Ла лига во сезоната 2002/03 победувајќи убедливо на Висенте Калдерон со 4-0.[83]

Буџет

уреди

Додека беше под водство на Флорентино Перес (2000-2006) Реал ја започна својата амбиција да стане најбогат професионален клуб.[84] Клубот одстапи дело од своите игралишта на Градот Мадрид во 2001, а остатокот го продаде на четири корпорации : Репсол YPF, Мутуа Аутовилистика де Мадрид, Сакур Валехамосо и ОХЛ. Ова поништување на долговите од Реал му овозможи да купи скапи и добри играчи како : Зинедин Зидан, Луис Фиго, Роналдо и Дејви Бекам, и со што започна ерата на Галактикосите. Гадот Мадрид ги продаде овие игралишта со што се вратија парите и беше купено место.[85] Судот тврди (но нема евиденција за тврдење) дека Градот Мадрид финанскиски му помогнал на клубот.[86]

Продажбата на игралиштето ги врати долговите на Реал кои изнесуваа 270 милиони евра и му дозволи на клубот да влегува во невидени трошоци, за да купи некои големи имиња. Отанатите пари беа потрошени за спортски комплекс за тренинзи надвор од градот.[87]

После сезоната 2004/05 Реал го презеде ме првото место од Манчестер Јунајтед, кој беше најголем заработувач во фудбалот дури 8 години. Приходот на Реал на крајот од сезоната на 30 јуни порасна за 17%, односно 275,7 милиони евра (190 милиони фунти).[88] Додека политиката на Перес резултираше со покачување на финансиите кое главно се базираше на поголемиот маркетинг низ светот, во Азија се зголемија критиките дека премногу се фокусира на брендот од Реал Мадрид, а перформансите на клубот не се доволни.

Во јануари 2007, Реал ги плати своите длогви од 224 милиони евра и падна на второто место, веднаш зад Манчестер Јунајтед. Тие повторно се искачија на врвот по два месеци со склучениот договор со Адидас од кој заработија 762 милиони. Долгот на Манчестер се намали на 872 милиони откако во 2005 беше 1,25 билиони евра.[89]

Во септември 2007, Реал се сметаше дека е најбогат бренд со BBDO.[90] И е рангиран на второто место за најбогат клуб со цена од 951 милион евра (640 милиони фунти/1,285 билиони долари) во мај 2008.[91] Исто така стана најбогат клуб во декември 2008 со приход од 351 милион евра (236 милиони фунти/474 милиони долари).[13][91]

Студиите на Харвард Универзитетот покажуваат дека Реал Мадрид е еден од најважните 20 брендови во светот, и дека сите негови играчи се добро познати во светот. Уште се покажува дека Реал има најмногу навивачи во светот (дури 287 милиони луѓе), а додека втор е Манчестер Јунајтед со големо заостанување.[92]

Играчи

уреди

Моментален состав

уреди

Шпанските клубови се задолжени да имаат 3 играчи кои немаат државјанство од земја од ЕУ. Списокот на фудбалери ја прикажува само првата националност на играчот, нема неевропски играч кој има двојно државјанство со земја од ЕУ. Играчите од земјите од Африка, Карибите и Тихиот Океан се потписници на Конотои Договорот.

Обновено на 19 мај 2022[93]


Бр. Позиција Играч
1   ГМ Тибо Куртоа
2   ОД Дани Карвахал
3   ОД Едер Милитао
4   ОД Давид Алаба
5   СР Џуд Белингам
6   ОД Начо Фернандес
7   НП Винисиус Жуниор
8   СР Тони Крос
10   СР Лука Модриќ
11   НП Родриго
12   СР Едуардо Камавингва
13   ГМ Андриј Лунин
Бр. Позиција Играч
14   НП Хоселу
15   СР Федерико Валверде
17   НП Лукас Васкес
18   СР Орелиен Чуамени
19   СР Дани Себалјос
20   ОД Фран Гарсија
21   СР Брахим Дијас
22   ОД Антонио Ридигер
23   ОД Ферлан Менди
24   НП Арда Ѓулер
25   ГМ Кепа Арисабалага

Менаџери

уреди

Реал Мадрид во својата историја има 41 менаџер, од кои прв бил англичанецот Артур Џонсон во 1910 година. Најмногу на клупата на Реал седел тренерот Мигел Муњос (1960-1974) со 604 натпревари. Аргентинецот Луис Карнилја има најголем процент на победи кој изнесува 69,81%, а додека најмал има Јакинто Куинкокес 37,21%

Сите менаџери на Реал Мардид [94][95]
Име Националност Од До Натпревари
Изиграни Победи Нерешени Порази Дадени Примени %Победи
Артур Џонсон   1910 1920 — — — — — —
Хуан де Карсел   1920 1926 — — — — — —
Педро Лоренте   1926 1926 — — — — — —
Сантјаго Бернабеу Јесте   1926 1927 — — — — — —
Хосе Бараондо   1927 1929 18 11 1 6 40 27 61.11%
Хосе Куиранте   1929 1930 18 7 3 8 45 42 38.89%
Липо Хертца   1930 1932 36 17 12 7 61 42 47.22%
Роберт Фирш   1932 1934 36 23 4 9 91 46 63.89%
Франциско Бру   1934 1941 107 65 9 33 269 162 60.75%
Хуан Армет   1941 Септември 1943 46 23 7 16 96 72 50%
Рамон Енкинас   Септември 1943 Мај 1945 84 45 15 24 199 126 53.57%
Јакинто Куинкокес   Мај 1945 Март 1946 35 18 10 7 70 37 51.43%
Балтазар Албениз   Март 1946 Април 1947 35 18 5 12 82 66 51.43%
Јакинто Куинкокес   Април 1947 Јануари 1948 17 5 4 8 32 41 29.41%
Мајкл Кипинг   Јануари 1948 Октомври 1950 82 37 20 25 192 153 45.12%
Балатазар Албениз   Октомври 1950 Март 1951 16 7 2 7 41 37 43.75%
Хектор Скароне   Март 1951 Април 1952 48 25 10 13 113 73 52.08%
хуан Антонио Ипиња   Април 1952 Мај 1953 36 21 2 11 82 57 58.33%
Енрике Фернандес   Мај 1953 Декември 1954 50 31 8 11 126 60 62%
Хосе Виљалонга   Декември 1954 Април 1957 105 66 14 25 269 141 62.86%
Луис Карнилја   Април 1957 Февруари 1959 68 48 11 9 178 58 70.59%
Мигел Муњос   Февруари 1959 Април 1959 9 5 2 2 31 9 55.56%
Луис Карнилја   Април 1959 Јули 1959 13 8 1 4 28 16 61.54%
Мануел Флеитас   Јули 1959 Април 1960 32 23 4 6 109 42 71.88%
Мигел Муњос   Април 1960 Јануари 1974 595 352 126 117 1194 553 59.16%
Луис Моловни   Јануари 1974 Мај 1974 23 13 2 8 49 26 56.52%
Миљан Миљанич   Мај 1974 Септември 1977 134 67 36 31 231 150 50%
Луис Моловни   Септември 1977 Јуни 1979 90 51 24 15 196 94 56.67%
Вујадин Бошков   Јуни 1979 Март 1982 139 80 31 28 249 136 57.55%
Луис Моловни   Март 1982 Април 1982 6 4 1 1 11 7 66.67%
Алфредо ди Стефано   Април 1982 Април 1984 108 63 23 22 192 113 58.33%
Амансио Амаро   Април 1984 Април 1985 47 19 13 15 69 52 40.43%
Луис Моловни   Април 1985 Април 1986 61 39 7 15 137 67 63.93%
Лео Бенхакер   Април 1986 Јуни 1989 169 107 40 22 357 158 63.31%
Џон Тошак   Јуни 1989 Ноември 1990 64 41 15 8 160 75 64.06%
Алфредо ди Стефано   Ноември 1990 Март 1991 21 9 3 9 32 22 42.86%
Радомир Антич   Март 1991 Јануари 1992 39 28 6 5 85 31 71.79%
Лео Бенхакер   Јануари 1992 Јуни 1992 28 14 7 7 47 27 50%
Бенито Флоро   Јуни 1992 Mарт 1994 92 52 21 19 165 90 56.52%
Висенте дел Боске   Март 1994 Мај 1994 11 5 1 5 23 22 45.45%
Јорге Валдано   Мај 1994 Јануари 1996 78 39 17 22 142 87 50%
Висенте дел Боске   Јануари 1996 Јануари 1996 1 1 0 0 5 0 100%
Арсенио Иглесио   Јануари 1996 Мај 1996 21 11 4 6 33 22 52.38%
Фабио Капело   Мај 1996 Јуни 1997 48 31 12 5 96 41 64.58%
Јуп Хејнкес   Јуни 1997 Мај 1998 53 26 15 12 92 55 49.06%
Гус Хидинк   Мај 1998 февруари 1999 34 19 4 11 73 48 55.88%
Џон Тошак   февруари 1999 Ноември 1999 37 19 9 9 73 62 51.35%
Висенте дел Боске   Ноември 1999 Јуни 2003 233 127 56 50 461 267 54.51%
Карлос Куироз   Јуни 2003 Мај 2004 59 35 11 14 113 76 59.32%
Хосе Антонио Камачо   Мај 2004 Септември 2004 6 4 0 2 7 5 66.67%
Мариано Гарсија Рамон   Септември 2004 Декември 2004 20 12 4 4 37 18 60%
Вандерлеи Луксембурго   Декември 2004 Декември 2005 45 28 7 10 83 45 62.22%
Хуан Рамос Лопес Каро   Декември 2005 Мај 2006 48 23 13 12 82 50 47.92%
Фабио Капело   Мај 2006 Јуни 2007 50 28 12 10 91 55 56%
Бернд Шустер   Јуни 2007 Декември 2008 75 44 9 22 156 100 58.67%
Хуанде Рамос   Декември 2008 1 1 0 0 3 0 100%

Менаџери кои освоиле титули

уреди
Име Период Трофеи Вкупно
Домашни Интернационални
Ла Лига КР ССЕ КЛ ЛШ УЕФА СК ИК
  Артур Џонсон 1910–20
0
5
0
0
0
0
0
0
5
  Липо Хертцка 1930–32
1
0
0
0
0
0
0
0
1
  Роберт Фирш 1932–34
1
0
0
0
0
0
0
0
1
  Франциско Бру 1934–41
0
1
0
0
0
0
0
0
1
  Јакинто Куинкокес 1945–46, 1947–48
0
1
0
0
0
0
0
0
1
  Балтазар Албениз 1946–47, 1950–51
0
1
0
0
0
0
0
0
1
  Енрике Фернандес 1953–54
1
0
0
0
0
0
0
0
1
 Хосе Виљалонга 1954–57
2
0
0
0
2
0
0
0
4
  Луис Карнилја 1957–59, 1959
1
0
0
0
2
0
0
0
3
 Мигел Муњос 1959, 1960–74
9
2
0
0
2
0
0
1
14
  Миљан Миљанич 1974–77
2
1
0
0
0
0
0
0
3
  Вујадин Бошков 1979–82
1
1
0
0
0
0
0
0
2
  Луис Моловни 1974, 1977–79, 1982, 1985–86
3
3
0
1
0
2
0
0
9
  Лео Бенхакер 1986–89, 1992
3
1
1
0
0
0
0
0
5
  Џон Тошак 1989–90, 1999
1
0
1
0
0
0
0
0
2
  Алфредо ди Стефано 1990–91
0
0
1
0
0
0
0
0
1
  Радомир Антич 1991–92
0
0
1
0
0
0
0
0
1
  Бенито Флоро 1992–94
0
1
1
0
0
0
0
0
2
  Јорге Валдано 1994–96
1
0
0
0
0
0
0
0
1
  Јап Хејнкес 1997–98
0
0
1
0
1
0
0
0
2
  Гус Хидинк 1998–99
0
0
0
0
0
0
0
1
1
  Висете дел Боске 1999-2003
2
0
1
0
2
0
1
1
7
  Карлос Куироз 2003–04
0
0
1
0
0
0
0
0
1
  Фабио Капело 2006–07
2
0
0
0
0
0
0
0
2
  Бернд Шустер 2007–08
1
0
1
0
0
0
0
0
2

Претседатели

уреди

Од неговото создавање, сопственици на Реал беа само неговите членови (сите Шпанци) наречени socios, спротивно на повеќето Европските тимови. Сантјаго Бернабеу Јесте е преседателот кој се задржал најдолго време на претседателското место (дури 35 години 1943-1978). Во јули 2000 поранешниот играч на Реал Алфредо ди Стефано беше назначен за Почесен претседател на клубот.[96]

Според 21 септември 2008[97]
 
Рамон Калдерон, поранешен претседател на Реал Мадрид
 
Флорентино Перес, сегашен претсдател на Реал Мадрид.
Име Од До
  Хулиан Паласиос 1900 1902
  Хуан Пардос 1902 1904
  Карлос Пардос 1904 1908
  Адолфо Мелендес 1908 1916
  Педро Парагас 1916 1926
  Луис де Уркуихо 1926 1930
  Луис Усера 1930 1935
  Рафаел Санчес Гуера 1935 1936
  Адолфо Мелендес 1936 1940
  Антонио Сантос Парабла 1940 1943
  Сантјаго Бернабеу Јесте 1943 1978
  Луис де Карлос 1978 1985
  Рамон Мендоса 1985 1995
  Лоренцо Санс 1995 2000
  Флорентино Перес 2000 2006
  Рамон Калдерон 2006 2008
  Флорентино Перес 2008 -

Трофеи

уреди

Реал Мадрид е најтрофејниот клуб во Шпанија, освојувајќи 57 домашни титули и 18 меѓународни титули. Со ова тој е втор тим по бројот на освоени официјални меѓународни титули, (веднаш зад Милан), а трет во светот (зад Милан и Бока Јуниорс), а сите да се организирани од УЕФА или ФИФА. Реал беше одбран за Клуб на 20тиот век, а беше прогласен на 23 декември 2000.[8] Исто така доби Орден за заслуга во 2004.[98] После ова на Реал му се дозволи да го носи Орденот на слава на својот дрес за време на натпреварите во Лигата на Шампиони поради што победија во повеќе 5 различни купа во Европа.[22]

Домашни

уреди
Прваци (31 – рекорд): 1931–32, 1932–33, 1953–54], 1954–55, 1956–57, 1957–58, 1960–61, 1961–62, 1962–63, 1963–64, 1964–65, 1966–67, 1967–68, 1968–69, 1971–72, 1974–75, 1975–76, 1977–78, 1978–79, 1979–80, 1985–86, 1986–87, 1987–88, 1988–89, 1989–90, 1994–95, 1996–97, 2000–01, 2002–03, 2006–07, 2007–08
Вице-прваци (17): 1928–29, 1933–34, 1934–35, 1935–36, 1941–42, 1944–45, 1958–59, 1959–60, 1965–66, 1980–81, 1982–83, 1983–84, 1991–92, 1992–93, 1998–99, 2004–05, 2005–06
Прваци (17): 1904–05, 1905–06, 1906–07, 1907–08, 1916–17, 1933–34, 1935–36, 1945–46, 1946–47, 1961–62, 1969–70, 1973–74, 1974–75, 1979–80, 1981–82, 1988–89, 1992–93
Вице-прваци (19): 1902–03, 1915–16, 1917–18, 1923–24, 1928–29, 1929–30, 1932–33, 1939–40, 1942–43, 1957–58, 1959–60, 1960–61, 1967–68, 1978–79, 1982–83, 1989–90, 1991–92, 2001–02, 2003–04
Прваци (8 – record): 1988, 1989*, 1990, 1993, 1997, 2001, 2003, 2008
Вице-прваци (3): 1982, 1995, 2007
(* Ги освои Копа дел Реј и Ла Лига)
Прваци (1): 1984–85
Вице-прваци (1): 1982–83

Интернационални

уреди
Прваци (9 – record): 1955–56*, 1956–57, 1957–58, 1958–59, 1959–60, 1965–66, 1997–98, 1999–2000, 2001–02.
Вице-прваци (3): 1961–62, 1963–64, 1980–81
(* Први победници во историјата на натпреварувањето)
Прваци (3 – record): 1960, 1998, 2002
Вице-прваци (2): 1966, 2000
Прваци (2): 1984–85, 1985–86
Вице-прваци (2): 1970–71, 1982–83
Прваци (1): 2002
Вице-прваци (2): 1998, 2000

Белешки

уреди

{{|2}}

Наводи

уреди
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име Real Madrid Club de Fútbol.
  2. ↑ Предлошка:Cite Reyes (Кралеви) web
  3. ↑ 3,0 3,1 Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име Real Madrid turns 106 (I).
  4. ↑ „El Bernabéu estrena 900 localidades más“. as.com. Посетено на 20 October 2011.
  5. ↑ https://www.bbc.com/sport/football/44459380
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 „Реал Мадрид Кралевите во Европа“. uefa.com. 2003-07-08.
  7. ↑ „Реал Мадрид е еден од основачите на Г-14“. G14.com. Архивирано од изворникот на 2006-06-13. Посетено на 2021-08-09.
  8. ↑ 8,0 8,1 „106 години од историјата“. Realmadrid.com. 2008-03-08.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 „106 години од создавањето на Реал Мадрид (1902-2008)“. Realmadrid.com.
  10. ↑ „Клупски факти:Реал Мадрид“. Uefa.com.
  11. ↑ „Харвард Видеолектура“. Realmadrid.com.
  12. ↑ „Манчестер Јунајтед зајакнува, но Реал Мадрид останува на врвот“. Deloitte UK. Архивирано од изворникот на 2008-11-23. Посетено на 2008-07-18.
  13. ↑ 13,0 13,1 „Најбогатите фудбалски тимови“. forbes.com.
  14. ↑ „Реал Мадрид Слики, играње фудбал, Шпанската лига LFP историја, екипи“. WDF. Архивирано од изворникот на 2007-10-11. Посетено на 2008-07-18.
  15. ↑ „Претседател Хосе де Горостизага“. Realmadrid.com.
  16. ↑ „Претседател - Хосе Пардос“. Realmadrid.com.
  17. ↑ „Историја - Страница 1 - Од Естрадата, многу до убаво, малиот Одонел терен“. Realmadrid.com.
  18. ↑ „Дебито на Бернабеу со име Реал (1911-1920)“. Realmadrid.com.
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 „Бернабеу ја почнунува својата работа како претседател со обновување на стадионот Чамартин (1941-1950)“. Realmadrid.com.
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 „Специјална декада (1951-1960)“. Realmadrid.com.
  21. ↑ Matthew Spiro. „Долу капите за Ханот“. uefa.com.
  22. ↑ 22,0 22,1 „Лига на Шампионите“ (PDF). UEFA.; Page 4, §2.01 "Cup" & Page 26, §16.10 "Title-holder logo"
  23. ↑ „Генерациското враќање беше успешно (1961-1970)“. Realmadrid.com.
  24. ↑ „Мадрид се разбуди од Европскиот сон“. uefa.com.
  25. ↑ „Мадрид, кралевите повратници“. uefa.com.
  26. ↑ „Финале“. uefa.com.
  27. ↑ „Финале“. uefa.com.
  28. ↑ „The "Квинта де Боитре" era begins“. Realmadrid.com. Посетено на 2008-07-11.
  29. ↑ 29,0 29,1 „1981-1990 Пет Ла Лига титули и нов рекорд“. Realmadrid.com.
  30. ↑ 30,0 30,1 „1991-2000 - Од Раул до новиот милениум“. Realmadrid.com.
  31. ↑ „Договор на Фиго со Реал“. BBC.com.
  32. ↑ „Ерата на Флорентино Перес“. Realmadrid.com.
  33. ↑ „2001-сегашност - Real Madrid“. Realmadrid.com.
  34. ↑ „Реал Мадрид 3-1 Мајорка“. Realmadrid.com.
  35. ↑ „Реал Мадрид го отпушти Капело“. BBC Sport.
  36. ↑ „Назначување на нов менаџер“. Realmadrid.com.
  37. ↑ „Првите две титули со ред по осумнаестет години“. Realmadrid.com.
  38. ↑ „Шампиони“ (шпански). Realmadrid.com.
  39. ↑ „Химна на Реал Мадрид“ (шпански). realmadrid-futbol.com. Архивирано од изворникот на 2012-11-30. Посетено на 2008-07-23.
  40. ↑ „Химна за стогодишнината“. realmadrid.pl.
  41. ↑ 41,0 41,1 41,2 „Историја“ (шпански). Realmadridfans.org.
  42. ↑ „Редседател - Педро Парагес“. Realmadrid.com.
  43. ↑ „Првпат две победи во лигата (1931-1940)“. Realmadrid.com.
  44. ↑ „Историја“ (шпански). Realmadridfans.org. (See 2001: Un Escudo para el Siglo XXI)
  45. ↑ 45,0 45,1 45,2 Luís Miguel González (2007-02-28). „A spectacular leap towards the future (1921-1930)“. Realmadrid.com. Посетено на 2008-07-12.
  46. ↑ „Equipación“ (шпански). realmadrid-futbol.com. Архивирано од изворникот на 2008-05-10. Посетено на 2008-07-11.
  47. ↑ Дресот на Реал Мадрид во 1905 година еше целосно бел, па навивачите ги наркоја Los Blancos (Белите)
  48. ↑ „Водачи во фудбалските џинови“. Realmadrid.com. Ramón Calderón says: Ние ја почнавме нашата соработка со Адидас во 1998
  49. ↑ {{Наведена мрежна страница |title = Нашите Спонзори - Адидас |url=http://www.realmadrid.com/cs/Satellite/en/1193042216490/contenido/Patrocinador/Adidas.htm | publisher = Realmadrid.com
  50. ↑ 50,0 50,1 „Еволуцијата на дресот на Реал Мадрид(1902-1989)“. Leyendablanca.com. Архивирано од изворникот на 2012-01-21. Посетено на 2008-11-15.
  51. ↑ 51,0 51,1 „Еволуцијата на дресот на Реал Мадрид (1991-2008)“. Leyendablanca.com.
  52. ↑ „BenQ Mobile е нов спонзор на Реал“. Realmadrid.com.
  53. ↑ „Реал Мадрид и Bwin склучија нов спонзорски договор“. Realmadrid.com. 2008-06-11. Посетено на 2008-07-18.
  54. ↑ „Нашите спонзори - bwin.com“. Realmadrid.com.
  55. ↑ „Историја — Страна 1 - О'Донел стадион“. Realmadrid.com.
  56. ↑ „Историја — Страна 3 - Новиот Чамартин, пример за стадион“. Realmadrid.com. Посетено на 2008-07-12.
  57. ↑ 57,0 57,1 Javier Palomino (2007-12-13). „Шеесет годишница“. Realmadrid.com. Посетено на 2008-07-12.
  58. ↑ „Историја — CСтрана 4“. Realmadrid.com. Посетено на 2008-07-12.
  59. ↑ „Историја — Страна 10 - Иднина“. Realmadrid.com. Посетено на 2008-07-13.
  60. ↑ „Конечно на Бернабеу“. Realmadrid.com.
  61. ↑ „Santiago Bernabéu station“ (шпански). Metromadrid.es. Посетено на 2007-09-30.
  62. ↑ „Сега Бернабеу е Елитен“. Realmadrid.com.
  63. ↑ „Легенди — Мануел Санчиз Хонтијуело“. realmadrid.com.
  64. ↑ „ФИФА Клуб на векот“ (PDF). fifa.com. Архивирано од изворникот (PDF) на 2016-03-03. Посетено на 2008-12-09.
  65. ↑ „Животот на Ди Стефано II“. realmadrid.com.
  66. ↑ „Реал Мадрид — Најдобри стрелци меѓу 1929-2009 (Државно првенство)“. Rsssf.com.
  67. ↑ „Брзиот шут на Роналдо го направи херој во Реал“. CNN.com.
  68. ↑ „Просеен капацитет во Шпанија — Премиера Дивизија 2007/08“. European Football Statistics. Архивирано од изворникот на 2008-06-13. Посетено на 2008-12-09.
  69. ↑ „Европските капацитети“. European Football Statistics. Архивирано од изворникот на 2008-06-13. Посетено на 2008-12-09.
  70. ↑ „Реал МАдрид“. lpf.es. Архивирано од изворникот на 2008-12-27. Посетено на 2008-12-09.
  71. ↑ „Непобедливи во Лигата на домашен терен“. rsssf.com. Посетено на 2008-12-07.
  72. ↑ „Историја“. Uefa.com.
  73. ↑ „Зидан направи рекорден трансфер во Реал“. BBC Sport.
  74. ↑ „Манчестер Сити го победи Челзи во трката по Робињо“.
  75. ↑ Прва беше Барселона со просек од 76.000.
  76. ↑ „El Clásico - Real Madrid vs. Barcelona“ (шпански). Marca.com. Посетено на 2008-07-11.
  77. ↑ „UEFA investigate Real Madrid supporters“. BBC Sport. Посетено на 2008-06-03.
  78. ↑ „Политиката на Реал Мадрид“. Madrid-tourist-guide.com.
  79. ↑ Jimmy Burns: Луќето од Барса се воодушевени , Bloomsbury Publishing, Лондон 1999, страна 31-34
  80. ↑ „Договорот со Реал Мадрид на Фиго“. BBC Sport.
  81. ↑ Реал победи во Ел Дерби Мардилењо по 75 пат.
  82. ↑ „Една за годините“. Realmadrid.com.
  83. ↑ „Дербито врти 78“. Realmadrid.com.
  84. ↑ „Перес одново склучи договор за претседател на клубот“. BBC.
  85. ↑ „2001-Present — Real Madrid surpasses the century mark“. Realmadrid.com. Посетено на 2008-07-12.
  86. ↑ „ЕУ го истражува имотниот договор на Реал Мадрид“. independent.co.uk. 2004-03-04. Архивирано од изворникот на 2009-02-13. Посетено на 2008-08-14.
  87. ↑ „'Грешките се забранети'“. CNN/Sports Illustrated. Архивирано од изворникот на 2013-03-09. Посетено на 2008-12-11.
  88. ↑ „Реал Мадрид го презеде првото место од Манчестер Јунајтед како најголем заработувач во фудбалскиот свет“. Realmadrid.com.
  89. ↑ „Дологите и приходите на европските клубови во 2007“. Forbes.
  90. ↑ „25 најбогатите фудбалски клубови во Европа“ (PDF). BBDO (Batten, Barton, Durstine & Osborn). Архивирано од изворникот (PDF) на 2008-12-18. Посетено на 2008-12-11.
  91. ↑ 91,0 91,1 „Најбогатите фудбалски клубови“. Forbes.
  92. ↑ „архивска копија“. Архивирано од изворникот на 2012-05-20. Посетено на 2008-12-11.
  93. ↑ „Plantilla de Jugadores del Real Madrid | Real Madrid CF“ (шпански). Realmadrid.com. Посетено на 22 July 2017.
  94. ↑ „Тренери“. Realmadrid.com.
  95. ↑ „Aquí están todos los entrenadores del Real Madrid“. Historialago.com. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2008-12-12.
  96. ↑ „Животот на Ди Стефано IV“. Realmadrid.com.
  97. ↑ „Претседатели“. Realmadrid.com.
  98. ↑ „Прославите го обележаја отворањето на ФИФА конгресот во Париз, родното место на ФИФА“. fifa.com. 2004-05-20. Архивирано од изворникот на 2009-02-14. Посетено на 2008-07-13.
  99. ↑ 99,0 99,1 99,2 99,3 99,4 99,5 „Соба на трофеи“. Realmadrid.com.
  100. ↑ Трофејот беше познат како Куп на Шампиони 1940, Куп на Аргентина (1945), Куп Ева Дуарте (1947-53) и Суперкопа де Еспања (1982-сегашност)
  101. ↑ „Трофеите на фудбалот“. Realmadrid.com.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=ФК_Реал_Мадрид&oldid=5216852“