Lompat ke isi

George Cœdès

Wikipedia Minangkabau - Lubuak aka tapian ilimu
Infobox orangGeorge Cœdès
Namo dalam bahaso usali(fr) George Cœdès Edit nilai pada Wikidata
Biografi
Lahia10 Agustus 1886 Edit nilai pada Wikidata
Arondisemen ke-16 Paris (id) Terjemahkan Edit nilai pada Wikidata
Kamatian2 Oktober 1969 Edit nilai pada Wikidata (83 tahun (id) terjemahkan)
Paris Edit nilai pada Wikidata
  Direktur (id) Terjemahkan École française d'Extrême-Orient (id) Terjemahkan

24 Januari 1926 – Januari 1946
← Léonard Aurousseau (en) TerjemahkanPaul Lévy (en) Terjemahkan → Edit nilai pada Wikidata
Data pribadi
AlmamaterÉcole pratique des hautes études (id) Terjemahkan Edit nilai pada Wikidata
Kagiatan
Bidang karajoThai studies (en) Terjemahkan Edit nilai pada Wikidata
KarajoSejarawan (id) Terjemahkan, arkeolog (id) Terjemahkan jo dosen paguruan tinggi Edit nilai pada Wikidata
Creative work
Tando tangan

George Cœdès, (10 Agustus 1886 – 2 Oktober 1969) adolah surang arkeolog jo sijarawan Parancih abaik ka-20 nan banyak manaliti tantang wilayah Asia Tenggara.

Riwayaik iduik

[suntiang | suntiang sumber]

George Cœdès lahia di Paris dari kaluargo nan dipakiroan katuruan imigran Yahudi-Hongaria.[1] Dikataui baso kaluargo ko lah manatap di Strasbourg (Parancih) sabalun 1740. Niniak muyangnyo bakarajo manguruih bandaharo rajo.[2] Datuaknyo, Louis Eugène Cœdès, adolah surang palukih murik dari Léon Coignet; sadang apaknyo, Hyppolite, adolah surang banker.

Cœdès diangkek jadi direktur Papustakaan Nasional Thailand pado 1918, dan a pado 1929 manjadi direktur L'École française d'Extrême-Orient (EFEO), nan ditakuninyo inggo 1946. Sudah tu baliau tingga di Paris inggo wafaiknyo pado 1969. Cœdès manikah pado 1935 jo Neang Yao, padusi Thailand. Cœdès manulih duo karya pantiang di bidangnyo, The Indianized States of Southeast Asia (1968, 1975) (ditabikan patamo taun 1948 sabagai Les états hindouisés d'Indochine et d'Indonésie) jo The Making of South East Asia (1966), sarato juo artikel-artikel nan indak taretong banyaknyo, di mano baliau mangambangan konsep tantang karajoan-karajoan nan taindianisasi. Sungguahpun baitu, konsensus nan kini adolah Indianisasi nan tajadi indak sapanuah nan disangko dek Cœdès, sabauk banyak adaik-kabiasoan asali nan masih batahan di bawah pamukoan budayo India nan nampak.

Pancapaian ilmiah nan tagadang darinyo kamungkinan adolah karajonyo ateh babagai batu basurek Sanskerta jo Khmer Kuno di Kamboja. Salain babagai artikel-artikelnyo (tarutamo dalam Bulletin nan ditabikan dek École française d'Extrême-Orient), karya 8 jilidnyo bajudua Inscriptions du Cambodge (1937-1966) mamuek babagai edisi jo tajamahan labiah dari saribu batu basurek pado monumen-monumen dari maso Angkor jo pra-Angkor, sabagai magnum opus dari Cœdès. Sistem panajamahan nan dibueknyo untuak bahaso Thai (jo Khmer) lah bapakai dek para spesialis nan manaliti uruf Thai jo turunannyo (antaro lain uruf Khmer).

George Cœdès dikana sabagai panaliti nan lah manamuan baliak Karajaan Sriwijaya, nan walau bapusek di Kota Palembang kini ko namun pangaruahnyo maleba dari Sumatera inggo ka Samananjuang Malayu jo Jawa. Banyak urang Indonesia maso tu, tamasuak nan tingga di Palembang, nan alun panah mandanga tantang Sriwijaya inggo taun 1920-an, yaitu kutiko Cœdès manabikan panamuan jo interpretasinyo dalam surek kaba Balando jo Indonesia.[3] Sungguahpun baitu, di antaro kaum bapandidiakan tinggi jo urang bangsawan sijarah karajaan-karajaan nan siliah baganti tu lah dikataui bana dangan jaleh.[4]

Pangaragoan

[suntiang | suntiang sumber]

Cœdès manarimo pangaragoan sbb.:

  • 1919 – Komandan (Kaleh Tigo) pado Ordo Gajah Putiah nan Tamulia, gala dari karajaan Thailand.[5]
  • 1926 – Légion d'honneur dari Parancih.
  1. Alatas, Farid, et al. (2004)Asia in Europe, Europe in Asia International Institute for Asian Studies, Institute of Southeast Asian Studies ISBN 981-230-206-9
  2. Cœdès family archives
  3. Taylor, Jean Gelman (2003).
  4. OHre, Martin (1986).
  5. The Royal Gazette, Vol. 46, Page 3425. Archived 2012-06-01 di Wayback Machine. 29 December, B.E 2472 (C.E. 1929).
  • Textes d'auteurs grecs et latins relatifs à l'Extrême-Orient depuis le IVe siècle av. J.-C. jusqu'au XIVe siècle, 1910
  • Études cambodgiennes, 1911–1956
  • Le Royaume de Çrīvijaya, 1918
  • "Some Problems in the Ancient History of the Hinduized States of South-East Asia", Journal of Southeast Asian History, Vol.5, No.2, pp. 1–14
  • "À propos de l'origine des chiffres arabes", Bulletin of the School of Oriental Studies, University of London, Vol.6, No.2, pp. 323–328
  • "La Stèle de Ta-Prohm", Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient (BEFEO), Hanoi, VI, 1906, pp. 44–81
  • "The Origins of the Sukhodaya Dynasty" Archived 2016-10-20 di Wayback Machine., Journal of the Siam Society, Vol. 14.1, 1921
  • Listes generales des inscriptions et des monuments du Champa et du Cambodge, Hanoi, Imprimerie d'Extrême-Orient, 1923
  • The Vajiranana National Library of Siam, Bangkok, Council of the National Library, 1924
  • Documents sur l'histoire politique et religieuse du Laos occidental, 1925
  • "Une exposition de sculptures Khmères et Siamoises au Musée Cernuschi", Artibus Asiae, Vol.1, No.3 (1926), pp. 190–202
  • "À propos de la chute du royaume de Çrīvijaya". Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde van Nederlandsch-Indië, Deel 83, 2de/3de Afl. (1927), pp. 459–472
  • "The excavations at Pong Tuk and their importance for the ancient history of Siam"[pranala nonaktif permanen], Journal of the Siam Society, Vol.21, part 3, Mar. 1928, pp. 195–209
  • "Études cambodgiennes: XXXI. Nouvelles notes sur tcheou ta-kouan", Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient (BEFEO), II, pp. 148–151
  • "Pa-sseu-wei", T'oung Pao, Second Series, Vol. 30, No. 3/5 (1933), pp. 224–230
  • Un grand roi du Cambodge: Jayavarman VII, Phnom Penh, Editions de la Bibliothèque Royale, 1935
  • "L'origine du cycle des douze animaux au Cambodge", T'oung Pao, Second Series, Vol.31, Livr.3/5 (1935), pp. 315–329
  • Inscriptions du Cambodge, Hanoi, Imp. d'Extreme-Orient, 1937–1966
  • Pour mieux comprendre Angkor, 1943
  • Les stèles de Sdok Kok Thom, Phnom Sandak et Prah Vihar, 1943–1946
  • Histoire ancienne des États hindouisés d'Extrême-Orient, 1944
  • "Fouilles en Cochinchine: Le Site de Go Oc Eo, Ancien Port du Royaume de Fou-nan", Artibus Asiae, Vol.10, No.3 (1947), pp. 193–199
  • Les états hindouisés d'Indochine et d'Indonésie, 1948
  • "Un yantra recemment decouvert a Angkor", Journal asiatique, Année 1952, p. [465]–477.
  • "Une Roue de la Loi avec inscription en Pāli provenant du Site de P'ră Păthŏm", Artibus Asiae, Vol.19, No.3/4 (1956), pp. 221–226
  • "The Traibhūmikathā Buddhist Cosmology and Treaty on Ethics", East and West, Vol.7, No.4 (January 1957), pp. 349–352
  • "Note sur une stele indienne d'epoque Pāla decouverte a Ayudhyā (Siam)", Artibus Asiae, Vol.22, No.1/2 (1959), pp. 9–14
  • "Les Môns de Dvāravatī", Artibus Asiae. Supplementum, Vol.23, pp. 112–116
  • Les Peuples de la péninsule indochinoise, 1962
  • Decouverte numismatique au Siam interessant le royaume de Dvaravati, Paris, Librairie C. Klincksieck, 1964.
  • L'avenir des etudes khmeres, Saigon, Imprimerie nouvelle d'Extrême-Orient, 1965
  • Angkor: an Introduction translated and edited by Emily Floyd Gardiner, photographs by George Bliss, Hong Kong, Oxford University Press, 1966
  • The making of South East Asia, translated by H. M. Wright, London, Routledge & Kegan Paul, 1966
  • Catalogue des manuscrits en pali, laotien et siamois provenant de la Thailande, Copenhague, Bibliothèque Royale, 1966
  • The Indianized States of Southeast Asia, edited by Walter F. Vella, translated by Susan Brown Cowing, Canberra, Australian National University Press, 1968
  • —and Charles Archaimbault, Les trois mondes = Traibhumi Brah R'van Paris, École française d'Extrême-Orient 1973
  • Sriwijaya: history, religion & language of an early Malay polity. Collected studies by George Cœdès and Louis-Charles Damais, Kuala Lumpur, MBRAS, 1992

Bacoan lanjutan

[suntiang | suntiang sumber]