Άνθρωποι για την Αξιοπρέπεια και τον Αλληλοσεβασμό

Άνθρωποι για την Αξιοπρέπεια και τον  Αλληλοσεβασμό

Κίνημα Ανθρώπων

Ιδρυτική Διακήρυξη

1. Πιστεύουμε στον άνθρωπο, ως αρχή και μέτρο των πάντων. Πρωταρχικό μας Ιδανικό είναι η προάσπιση της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας με κάθε τρόπο. Επιδιώκουμε την ευρύτερη δυνατή επικράτηση της Ανθρωπιάς, κι αγωνιζόμαστε από επιλογή για έναν καλύτερο κόσμο, που δεν τον βλέπουμε σαν έναν  χαμένο Παράδεισο, στον οποίο «οφείλουμε» να επιστρέψουμε, αλλά σαν μια καθημερινή κατάκτηση.

2. Πιστεύουμε στην Αλήθεια, ως τη μόνη βάση για την οικοδόμηση υγιών Ανθρώπινων Προσωπικοτήτων και υγιών Ανθρώπινων Σχέσεων κάθε είδους. 

3. Πιστεύουμε στην Ελευθερία, όχι ως κεκτημένο, αλλά ως συνεχή Αγώνα. Αναγνωρίζουμε ότι τα όρια της προσωπικής μας Ελευθερίας σταματούν εκεί που αρχίζει η Ελευθερία του Άλλου. Πιστεύουμε στον Αλληλοσεβασμό ως το στερεό θεμέλιο κάθε ανθρώπινης συνύπαρξης.

4. Πιστεύουμε στη Δημοκρατία, όχι σαν κάποιο Ιερό Θέσφατο, αλλά σαν το ιδανικότερο εφικτό Πολίτευμα μέσα στα πλαίσια του Ανθρωπισμού. Επιδιώκουμε τον μέγιστο βαθμό Άμεσης Δημοκρατίας. Όπου αυτή δεν μπορεί αντικειμενικά να εφαρμοστεί, συναινούμε στην Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία.

5. Πιστεύουμε στην εξάντληση των περιθωρίων της μη-βίας, αλλά εγκρίνουμε τη χρήση της βίας όταν είναι ανάγκη να κατασταλεί η βίαιη απανθρωπιά.

6. Πιστεύουμε στην Ανθρωπιστική αλλά αδέκαστη Δικαιοσύνη, και στην απόλυτη Ισονομία, χωρίς καμμία απολύτως εξαίρεση  για κανέναν.

7. Πιστεύουμε στην Παιδεία ως το βάθρο οικοδόμησης της Ανθρωπιστικής Κοινωνίας και του Πολιτισμού. Στόχοι μας είναι η παροχή Δωρεάν Βασικής Παιδείας και δια βίου Παιδείας για όλους.

8. Πιστεύουμε στην Δημόσια Δωρεάν Υγεία για όλους ως βασική προτεραιότητα, που θα παρέχεται μέσω ενός απλού, διαφανούς και αποτελεσματικού ασφαλιστικού συστήματος.

9. Επιδιώκουμε μια κοινωνία οικονομικής Αλληλεγγύης, όπου οι οικονομικές ανισότητες και η απληστία δεν θα είναι δυνατόν να καταδικάζουν ανθρώπους στη δυστυχία της ανέχειας, την ώρα που  άλλοι θα υποφέρουν από την κενότητα του υπερβολικού πλούτου.

10. Ρυθμιστής σε θέματα Παιδείας, Υγείας, Δικαιοσύνης,  Άμυνας, Οικονομίας, είναι το Κράτος, ένα Κράτος όσο το δυνατόν μικρότερο, όσο το δυνατόν φιλικότερο στον Άνθρωπο, όσο το δυνατόν πιο Αξιοκρατικό, όσο το δυνατόν Αντί-αυταρχικό.

11. Σχολιάστε, συμπληρώστε, διορθώστε, κοινοποιήστε όσο θέλετε!

12. Με τη Νίκη!

αναπτύΞατε

Ο γέρος αφορίζει ως «αποξένωση» το καινούργιο που φοβάται. Ο γέρος κλαψουρίζει για «την καταστροφή της γης», αυτό μια ζωή έχει μάθει να αιτιάται. Ο γέρος πάει στην Κίνα να πουλήσει ό,τι δεν του ανήκει. Ο γέρος ταμπουρώνεται πίσω από τα «κεκτημένα» του. Ο γέρος βγαίνει πρόωρα στη σύνταξη να προλάβει. Ο γέρος λουφάζει. Είναι φυσικό. Το γέρο μόνο το τομάρι του τον νοιάζει. 

 ;;;;;Ο νέος;;;;; 

<μ<

Ave, Caesar, morituri te salutant

!!!!!! ΖΗΤΩ τα ***ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ*** μέτρα...!!!!!

 !!!!!! ΖΗΤΩ η ΣΩΤΗΡΙΟΣ μας ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ !!!!!!!!!!!!!!!! 

!!!!!! ΚΑΤΩ τα κολοκυθάκια και οι μπάμιες!!!!!!

100 χρόνια Ελευθερίας

Γιορτάζουμε σήμερα τα 100 χρόνια Ελευθερίας της Θεσσαλονίκης μας, της Μακεδονίας μας. 

Στους δύσκολους και σκαιούς καιρούς που ζούμε, ας είναι το παράδειγμα όλων εκείνων που μόχθησαν, αγωνίστηκαν, σκοτώθηκαν, για τη δική μας Ελευθερία, ας είναι φωτεινό παράδειγμα για όλους εμάς τους έσχατους, για να μπορέσουμε - ίσως- κάποτε ν ' απελευθερωθούμε και πάλι, με ΑΡΕΤΗ και με ΤΟΛΜΗ, από τον κακό μας εαυτό, αυτή τη φορά. 

<μ<

 ΥΓ: Είναι άραγε τυχαίο, που οι περισσότεροι νεο-Έλληνες προτιμούν το "δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα, είμαι λεύτερος" από το "θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία;"

ΟΥΑί ΤΟίΣ ΗΤΤΗΜέΝΟΙΣ< αλίμονο στους νικημένους

Πίνοντας γλυκό κρασάκι από το κρανίο

του Αυτοκράτορα, ο Τσάρος Κρούμος

ήρθε στο κέφι, και πάνω στη γλυκειά τη ζάλη,

κοίταξε με συμπάθεια το άδειο καύκαλο, 

σχεδόν τρυφερά, και είπε: "μα πού τό'χες 

το μυαλό σου, Νικηφόρε;"

<μ<

ΕΠΙΤέΛΟΥΣ ΕΠΙΜήΚΥΝΣΗ

Αχ! Κύριε Λαδέμπορα!

βάλτε μού τη, για λίγη φασολάδα!

Αχ! Αχ! Κύρ ελλαδέμπορα!

κόψτε μου λίγη Ελλάδα!

η ΚάΨΑ του ΣΚύλΟΥ και οι ΕΤΗΣίΕΣ

Μια φορά κι έναν καιρό (λέμε τώρα), ο Σείριος, το Α του αστερισμού του Μεγάλου Κυνός, το πιό λαμπρό αστέρι μετά τον ήλιο, τσουρούφλιζε την έρμη τη χώρα μας, όταν ανέτειλε μαζί με τον Ήλιο, εκεί προς το τέλος του Ιούλη, στις λεγόμενες Κυνάδες Ημέρες. Στέρευαν λοιπόν οι πηγές, ξεραίνονταν τα πάντα, κι οι άνθρωποι υπέφεραν πολύ από την τρομερή ζέστη, την ανυδρία και τις ασθένειες. Πρόκειται για τα περίφημα Κυνικά Καύματα, τότε που μόνο οι σκύλοι ήταν τόσο χαζοί ώστε να κυκλοφορούν το μεσημέρι και να καψαλίζονται, και για τα οποία ο ποιητής Αρχίλοχος έγραφε...

"Βρέξτε τα σπλάγχνα με κρασί, το αστέρι ανατέλλει!

δύσκολη τώρα η εποχή, όλα διψούν και καίγονται,

και το τζιτζίκι τραγουδά και το αγκάθι ανθίζει

Κι είν' οι γυναίκες μιαρές κι οι άνδρες κατσιασμένοι

καθώς ο Σείριος απ' την κορφή ως και τα νύχια

τους τσουρουφλίζει !"

...και ο Άρατος ο Σολεύς έγραφε...

"...η άκρη του σαγονιού του [τού Μεγάλου Κυνός] είναι ιδιαίτερα λαμπρή- πρόκειται για έν' αστέρι που οι άνθρωποι το λένε Σείριο. Όταν αυτό το άστρο ανατέλλει μαζί με τον Ήλιο, τα φυτά δεν μπορούν ν' αντισταθούν στις φλογερές ακτίνες του, τα φύλλα τους ξεραίνονται, σκληραίνουν οι ίνες τους, ή σκάει ο φλοιός τους..."

Σε απελπιστική κατάσταση λοιπόν, τσουρουφλισμένοι και διψασμένοι, οι άνθρωποι, και συγκεκριμένα οι κάτοικοι της Κέας των Κυκλάδων, ζήτησαν τη βοήθεια του Απόλλωνα, που μέσω του μαντείου των Δελφών τους σύστησε να καλέσουν για βοήθεια τον ημίθεο και ήρωα Αρισταίο, από τη Θεσσαλία.

Ο Αρισταίος, γιος του Απόλλωνα και της Νύμφης Κυρήνης, αναθρεμμένος από τους Κενταύρους, τις Μούσες και τις Νύμφες, άφησε την ένδοξη Φθία και τους Μυρμιδόνες κι εγκαταστάθηκε στην Κέα (Τζια), όπου έχτισε βωμό στο Ικμαίο Δία (Δία των Βροχών), και πρόσφερε θυσίες τόσο στον πατέρα των Θεών, όσο και στον καυτό Αστέρα Σείριο.

Τότε ο Δίας τους (μας) λυπήθηκε, κι έστειλε τους δροσερούς Ανέμους Ετησίες (μελτέμια), να πνέουν για διάστημα σαράντα ημερών, την καυτή περίοδο τπυ Ιουλίου Αυγούστου, όταν στον ουρανό ανατέλλει, μαζί με τον Ήλιο, ο Σείριος...

ΣΣ οι μεταφράσεις των αρχαίων κειμένων είναι δικές μου Σ;ο)

‎"Το γινάτι βγάζει μάτι", έλεγε η γιαγιά μου.

λίΓο πριΝ

Το έσχατο σημείο της ηθικής κατάπτωσης, στο οποίο βρισκόμαστε αυτήν την στιγμή, είναι να μιλάμε για τις μπούκλες και για την "αυθάδεια" του Αλέξη, γα τις δόσεις και για τα μνημόνια και για την δραχμή, αντί ν' ασχολούμαστε με οποιαδήποτε πολιτικά ή ιδεολογικά ζητήματα. Να καταπίνουμε θέματα όπως η πρωτοφανής ανεργία και οι αυτοκτονίες και η νέο-μετανάστευση και ο διασυρμός των ιερόδουλων και η μετατροπή των ελληνοναζιστών σε στρατό, και να κοπτόμαστε που ο Τσίπρας ΔΕΝ είπε τον Ολάντ "Παπανδρέου" (κοίτα να δεις που έγινε και επισήμως διεθνής βρισιά). Στο μεταξύ τρωγόμαστε μεταξύ μας όπου βρεθούμε κι όπου σταθούμε, οι "σοβαροί" υπερασπιζόμενοι εκείνο το έκτρωμα που λέγεται "ΣΧΕΔΙΟ ΣΩΤΗΡΙΑΣ", και οι φαιδροί ζητώντας να δείξουμε τσαμπουκά να πούμε ΌΧΙ ΣΕ ΟΛΑ και τα τινάξουμε όλα στον αέρα. ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΝ ΚΑΠΝΟ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ. 'Η, κάνει πως δεν τον βλέπει, ή, δεν πιστεύει στα μάτια του, ή, ελπίζει πως θα την γλυτώσει, εκείνος προσωπικά, από την πυρκαγιά.

Κάπως έτσι πρέπει να ήταν λίγο πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή. Λίγο πριν ορμήσουμε ακάθεκτοι στην Άγκυρα. Και λίγο πριν ορμήσει ακάθεκτη η Άγκυρα σε μάς.

Ε ρε Έλληνες. Καλόκαρδοι, αλλά με την παιδική έννοια- της συναισθηματικής ανωριμότητας, που ξεπέφτει εύκολα στο ακριβώς αντίθετο:

'Μαμά, θα μού πάρεις παγωτό; - ναι μωρό μου - είσαι η καλύτερη μανούλα του κόσμου! Σ αγαπώ μαμά!" - "Μαμά, θα μού πάρεις και άλλο παγωτό; - όχι, φτάνει ένα- ΕΙΣΑΙ ΚΑΚΙΑ! ΣΕ ΜΙΣΩ! ΜΑΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ;"

Ε ρε Έλληνες. Δειλοί, αυτοκαταστροφικοί, επιπόλαιοι, χειραγωγήσιμοι- μοιραίοι.

ΥΓ Επειδή με ρωτήσατε (στο facebook) "λοιπόν τι προτείνεις": Προτείνω να είχε πει την αλήθεια ο Καραμανλής στο λαό και να είχε πάρει μέτρα αντί να κάνει εκλογές, κι ας έπεφτε μετά- ο Παπανδρέου δεν θα μπορούσε να έχει πει "λεφτά υπάρχουν". Προτείνω ο Παπανδρέου να είχε πει κι εκείνος την αλήθεια για τις ευθύνες του κόμματός του και να είχε καταβαραθρωθεί το 2009. Προτείνω ακόμα κι αν έβγαινε, να έβαζε το μαχαίρι στο κόκκαλο και να έκανε όσα έπρεπε για να μη καταντήσουμε εδώ, κι ας έπεφτε με τη σειρά του. Προτείνω ο Σαμαράς να αναλάμβανε τις ευθύνες του και να τον στήριζε από την αρχή στις αναγκαίες περικοπές και στα μέτρα που θα απέδιδαν. Προτείνω ο ΤΣΙΠΡΑΣ να έφτιαχνε την αριστερή κυβέρνηση όταν πήρε την εντολή, αντί να βρίσκει προφάσεις για ν αποφύγει το -όντως- πικρό ποτήριο εκείνο.

Αλλά τί σημασία έχει τί προτείνω εγώ; Σημασία έχει τί ψηφίζει η πλειοψηφία.

ΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ!!!!!

Κσεκηνάμε τη μαίρα μας με επήπεδο!

αφηερομένο εξερετηκά στον Άκη τον ομωρφάντρα στον Κώστα με της εληές στον Κόστα τον μουλοχτό στα φοβερά τα δήδημα τον Θόδορα κε τον Βαγγέλα στον Τσουκάτο το μάγκα κε σε όλη τους τιν παρέα 



"Εμένα που με βλέπεις, περπάτησα σε δρόμους
Έξω από τους νόμους και από τη λογική
Εμένα που με βλέπεις δεν άφησα ρεμάλι
Απ' όλους τά 'χω πάρει- τι να μου πεις εσύ


α να χαθείς κι εσύ, κι εσύ, κι εσύ απ’τη ζωή μου
μια μίζα απ’τη δική μου
ολοοοοόκληρη η δικήηηηηηη σουουουουου


α να χαθείς κι εσύ, κι εσύ, κι εσύ απ’τη ζωή μου
μια μίζα απ’τη δική μου
ολόκληρη η δικήηηηηηη σουουουουου


ΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ!!!!!

Αντίο Δημήτρη Μητροπάνο

Όλο κ φτωχότεροι... όλο και πιο λίγοι. Κανείς από τους Μεγάλους που σβήνουν δεν αντικαθίσταται από κάποιον έστω και κάπως ισάξιό του. Το ζεϊμπέκικο και το γνήσιο λαϊκό τραγούδι, πέθαναν χτες μαζι με το Δημήτρη Μητροπάνο. Βαριά κουβέντα, αληθινή, που πολύ θά τό' θελα να διαψευστεί, μα...

Το ΞύΠΝΗΜΑ

Το ΞύΠΝΗΜΑ


Όχι ρε, δε θέλω καφέ με γεύση φουντούκι. Θέλω καφέ με γεύση καφέ και φουντούκι με γεύση φουντούκι. Ούτε ψωμί για τοστ που να περιέχει γάλα θέλω, ούτε μαρμελάδα με ζελατίνη από βόδι, ούτε πατατάκι με άρωμα μουσακά, ούτε γιαούρτι με γεύση πάστα φλόρα. Θέλω γιαούρτι σαν γιαούρτι και πάστα φλόρα σαν πάστα φλόρα.


Και όχι ρε, δε θέλω σιδερόφρακτες παρελάσεις και Δημοκρατία με άρωμα δακρυγόνων και γεύση μεταλλική, με αστερίσκους, υποσημειώσεις και τερτίπια. Θέλω Δημοκρατία με γεύση Δημοκρατίας! Δεν θέλω ανθρώπους σκυφτούς και συντριμμένους και τρομαγμένη ζωή. Θέλω ζωή σαν ζωή και ανθρώπους σαν ανθρώπους. Θέλω να ζήσω σαν άνθρωπος, όχι σαν γιαούρτι, ρε!


Και όχι, δε θα φύγω εγώ. ΕΣΥ θα φύγεις, ρε!


ΥΓ Κι επειδή το θέμα είναι "τί κάνουμε τώρα", συνάνθρωποι. Φτιάχνουμε ένα κόμμα; ΄Οχι σαν τ άλλα, κόμμα απεργών και πατριωτών και ανέργων και κυνηγών και φιλελεύθερων και δυσαρεστημένων και αγανακτισμένων. Ένα κόμμα ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΕΝ-Α. "Ένωση Ανθρώπων". Σκεφτείτε το . 200 υπογραφές μόνο θέλει, κι ένα δικηγόρο.





Μιλτιάδης Σαρηγιαννίδης Θαλασσινός
26-3-12

Η όπως ΉΤΤΑ

Άστα κάτω ρε τα πανώ. Σταμάτα να φωνάζεις. Κλείσε το μεγάφωνο που παίζει το «Γέρο Νέγρο Τζιμ». Ηττηθήκαμε. Χάσαμε, νικηθήκαμε, κατατροπωθήκαμε, πώς να στο πω στα ελληνικά; Την πατήσαμε ρε φίλε. Πάρ’το απόφαση. Και κοίτα να σώσεις ό,τι μπορείς από την αξιοπρέπεια κι από τη ζωή σου.

Δεν ηττηθήκαμε σε μια μέρα. Χρειάστηκαν ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ.

Και δεν ηττηθήκαμε μόνο γιατί οι πολιτικοί που τόσα χρόνια μας κυβερνούσαν, με την ψήφο με την ανοχή ή και την αποχή της ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ, ήταν διεφθαρμένοι, και γονάτισαν τη Χώρα αρμέγοντάς την, επιβάλλοντας το πελατειακό σύστημα σε κάθε έκφανση του δημόσιου βίου, με την ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ να βασιλεύει, και τη ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ να εμποδίζει κάθε υγιή δύναμη και να βασανίζει κάθε πολίτη που δεν έπαιζε με τους κανόνες. Δεν ηττηθήκαμε μόνο γιατί οι πολιτικοί μας μας πτώχευσαν, κατασπαταλώντας και τσεπώνοντας δημόσιο χρήμα, μέσω της ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ στη διαχείριση του ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, με τις μίζες τους και με τις πουλημένες τους επιλογές σε προμήθειες και κρατικές δαπάνες, ευνοώντας ημέτερους ή διαχρονικά ισχυρούς καρχαρίες, στα ΜΜΕ, στα ΕΡΓΑ, στις ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ, και διαλύοντας εν παρόδω και το ασφαλιστικό σύστημα, για να καλύψουν τρύπες του Κράτους ή για να πολουτίσουν οι ίδιοι και οι φίλοι τους, εξανεμίζοντας τα αποθεματικά των Ταμείων.

ΗΤΤΗΘΗΚΑΜΕ ***ΚΑΙ*** γιατί ΕΚΕΙΝΟΣ διορίστηκε με μέσο σε μια περιττή «θέση». Γιατί ΕΚΕΙΝΟΣ απολάμβανε σε όλην του τη ζωή έναν τερατώδη και καθόλου ανταποδοτικό μισθό, πήρε ένα τερατώδες εφάπαξ, και παίρνει ακόμα μια τερατώδη σύνταξη, μόνο και μόνο γιατί κάποτε κατάφερε να διοριστεί στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, στον ΟΣΕ, σε μια κρατική Τράπεζα, στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ. Γιατί ΕΚΕΙΝΟΣ πήρε σύνταξη στα 35 του χρόνια (ηλικίας, όχι υπηρεσίας) από το Στρατό, γιατί μετρούσαν διπλά τα συντάξιμα, κι ΕΚΕΙΝΗ γιατί είχε λέει ανήλικα παιδιά κι έπρεπε να την τρέφει η Χώρα μετά από 15 χρόνια «προσφοράς».

ΗΤΤΗΘΗΚΑΜΕ γιατί ΕΚΕΙΝΟΣ εισέπραττε συγκεκριμένο ποσοστό μίζας για κάθε επιδότηση του ΟΑΕΔ ή του ΕΣΠΑ που ενέκρινε. Γιατί ΕΚΕΙΝΟΣ έπαιρνε «τόσα» για να σού δώσει δίπλωμα οδήγησης ή να σού περάσει το σαράβαλο από το ΚΤΕΟ. Γιατί ΕΚΕΙΝΟΣ σπούδασε γιατρός στη Ρουμανία στη Βουλγαρία ή και στην Ελλάδα και κατέκλεψε νοσοκομεία κέντρα υγείας Δημόσιο και ταμεία με τις τεράστιες μίζες που εισπράττει τακτικά συνταγογραφώντας συγκεκριμένα φάρμακα. Γιατί ΕΚΕΙΝΗ έχει βγάλει άπειρα αφορολόγητα χρήματα από ιδιαίτερα στους μαθητές της που δεν μορφώνει το σχολείο. Γιατί ΕΚΕΙΝΟΣ έχει πάρει τεράστιες επιδοτήσεις για υπαρκτά ή ανύπαρκτα στρέμματα, δέντρα, ζώα, και τα έφαγε στα επαρχιακά μπουζούκια, μπουρδέλα, καφενεία, έπιπλα, σπίτια, χωρίς να φροντίσει να τροποποιήσει τις καλλιέργειες ή το κοπάδι του ώστε να παράγει κάτι που να έχει μέλλον. Γιατί τόσα χρόνια πλήρωνε Αλβανούς και Πακιστανούς για να κάνουν όλη τη δουλειά, κι ο ίδιος και τα παιδιά του να ξύνονται.

ΗΤΤΗΘΗΚΑΜΕ γιατί ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ, τα σόγια τους και οι φίλοι τους, αν και δυσαρεστημένοι με τις περικοπές των προνομίων και των απομυζητικών τους πλοκαμιών, ΘΑ ΞΑΝΑΜΠΟΥΝ στο μαντρί και ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΝ Πρωθυπουργούς τους Σαμαράδες, τους Βενιζέλους και τους Παπαδήμους (στην ανάγκη).

Θέλεις κι άλλα; Τι νόημα; Θες να σού δείξω ΟΛΟΥΣ όσους τα φάγανε μαζί με τον Πάγκαλο; Καλύτερα να σού δείξω όσους ΔΕΝ τα φάγανε. Είναι πολύ λιγότεροι.

Πάρα πολύ λιγότεροι.

Και πάρα πολύ νικημένοι.

*ΑΝ* οι Έλληνες είχαμε ΚΡίΣΗ και ΜΝήΜΗ...

Vladimir Putin Conquers Russia Again With Over 60% Of The Votes!

Nothing abnormal during the Russian Presidential elections, according to the Tzar.

Τα ΒΑΜΠίΡ

Όσο εξελίσσονται οι πολιτικές εξελίξεις από το κακό στο χειρότερο κι από το γκρεμό στο ρέμα και από την κρίση στην ώρα μηδέν κι από εκεί στην (ματωμένη) "κόψη του ξυραφιού", αναρωτιέμαι μήπως τελικά δεν ήταν και τόσο κακή ιδέα να πουλήσουμε την Ακρόπολη και κάνα-δυό νησιά για να ξεχρεώσουμε.... αφού ούτε την ύστατη στιγμή δεν είμαστε άξιοι να πετάξουμε από πάνω μας τα βαμπίρ που μάς ρουφάνε τόσα χρόνια το αίμα- με το μπουρί.

Και μια "προφητεία": ό,τι και να λένε για "κρίσιμες νύχτες" και λοιπές αηδίες, το πράγμα δεν πρόκειται να τελειώσει σύντομα. Ως τις 20 Μαρτίου που πρέπει να πληρωθεί το ομόλογο των 14,5 δις, υπάρχει ακόμα πολύυυυυυ περιθώριο για θέατρο, δραματικές δηλώσεις, κούφιες συσκέψεις επί κούφιων συσκέψεων, δημαγωγίες και παλινωδίες. Θυμάστε την 6η Δόση και το πηγαινέλα της Τρόικας...

ΠΑΤΡίΔΑ ΚΑΡΤΟύΝ

ΠΑΤΡίΔΑ ΚΑΡΤΟύΝ

όσο πιό πλατιά τα φτερά μου ανοίγω

τόσο πιο πολύ με πολεμάς
και ασφυκτιώ και ζητώ να φύγω


και με καλοπιάνεις μού γελάς
με σφιχταγκαλιάζεις με κρατάς
και με στραγγαλίζεις λίγο λίγο

Θυμάστε εκείνα τα παλιά πολύχρωμα καρτούν; Που εξαφανίστηκαν κι εκείνα, αθόρυβα, μαζί με ό,τι θεωρούσαμε τότε ζωή; Θυμάστε που οι «κακοί» ήρωες, ο Τζέρυ, το Μπουλντόγκ, ο Συλβέστερ, ο Κογιότε, ο Έλμερ Θαντ, τινάζονταν στον αέρα, έπεφταν από γκρεμούς, γίνονταν χαλκομανία με αστείο τρόπο από υπερμεγέθη σφυριά, τραίνα, φορτηγά, πέτρες, αλαφιασμένα κοπάδια, και στην επόμενη σκηνή ήταν και πάλι ακέραιοι κι αρτιμελείς, για να ξαναγίνουν σε λίγο αλοιφή μ’ έναν ακόμα πιο ευρηματικό τρόπο;

Έτσι κάπως νόμισαν οι περισσότεροι, που είναι και πάλι έτοιμοι, με την ψήφο τους ή με την αποχή τους, να ξαναδώσουν την Εξουσία σε κείνους που την λυμαίνονται τριανταέξι χρόνια τώρα, έτσι κάπως νόμισαν πως είναι και η Ελλάδα μας: άθραυστη, αλεξίκακη, αλεξίσφαιρη, ανεξάντλητη. Και πως μπορούσαν να την διαφθείρουν, να την ληστέψουν, να την βιάσουν, όσο γούσταρε κι όσο μπορούσε ο καθένας, χωρίς εκείνη να πάθει το παραμικρό. Νόμισαν οι Έλληνες πως όσο επιπόλαια κι αδιάφορα και αν αντιμετώπιζαν τη Δημόσια Ζωή και την Πολιτική, ως ανεύθυνοι, αφελείς ή / και ιδιοτελείς ψηφοφόροι ανίκανων, ανερμάτιστων κι αργυρώνητων πολιτικών, όσες μικρές χάρες κι αν ζητούσαν κι έπαιρναν για τον εαυτό τους, όσες μεγάλες χάρες κι αν επέτρεπαν σε αντάλλαγμα στους εκλεκτούς τους πολιτικούς, η αγελάδα Ελλάδα θα συνέχιζε να κατεβάζει αέναα το ίδιο ακριβώς παχύ κι ευωδιαστό γάλα, ακόμα κι όταν θα είχε πια γίνει επώνυμες μπριζόλες και φιλέτα.

Ακόμα και τώρα, που έχουν απομείνει από το γλέντι μόνο κάτι κοκκαλάκια για σουπίτσα, και πέφτουν οσονούπω οι τίτλοι του τέλους του καρτούν, «κάποιοι» περιμένουν την επόμενη σκηνή, όπου με μαγικό τρόπο η αγελάδα τους θα είναι και πάλι ακέραιη, ολόπαχη, όλο υγεία και σφρίγος- για να την ξανααρμέξουν και να την ξαναμακελέψουν. Σαν καρτούν.

Όσα "καρτούν" όμως πίστεψαν πως ήταν ο Σούπερμαν και δοκίμασαν ν’ απογειωθούν από την ταράτσα, τσακίστηκαν στον ακάλυπτο…

Τα κάλαντα του Μαύρου γάτου

....να τα πούμε; Σ;-)))

Η Κ Α Τά ΡΡ Ε υ Σι Σ τΟ υ Εσώ Τ εΡ Ι Κ Ού Με Τώ Π Ο Υ

Α, Κύριε Κ.Κ. ! Όσο λείπατε,

ήρθανε κάτι Βάρβαροι- τους περιμένατε, θαρρώ

καιρό πολύ- μπήκανε μες στην Πόλη

ρημάξανε τα πάντα, κι ό, τι απέμεινε

το ξεπουλήσαν. Όχι, τελικά δεν ήταν λύσις.

Καλά το είχατε σκεφτεί, πως λύσις

δεν υπήρχε.

μ

ΕΦΙάΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡόΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΔόΣΕΙΣ Νο 6

ΈΝΑ ΘΡίΛΕΡ ΑΤέΛΕΙΩΤΟΥ ΤΡόΜΟΥ

ΈΝΑ ΑΘΑΝΑΤΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ 

ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ