Naar inhoud springen

wanjeling

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

wanjeling v (Nederlands: wandeling)

Verbuging

wanjelinge, wanjelingske


'n wanjeling dore berg

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

wanjeling v /wáɲə̽lɪŋ/

  1. 'nen aafstandj dae me wanjelendj löp (meis boete de deur, wie inne netuur)
Aafbraeking
  • wanj-e-ling
Samestèlling
Zagswies
  • inne wanjeling (bekindj zeen es): inne vouksmóndj, oppe straot (bekindj zeen es)

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wanjeling wanjelinge wanjelingen
IPA /wáɲə̽lɪŋ/ /wáɲə̽lɪŋe/ /wáɲə̽lɪŋen/
dim. sjrif wenjelingske wenjelingsken wenjelingskes
IPA /wǽɲe̽lɪ̽ŋ̊skʲe/ /wǽɲe̽lɪ̽ŋ̊skʲen/ /wǽɲe̽lɪ̽ŋ̊skʲes/ /wǽɲe̽lɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk