Naar inhoud springen

knoear

Van Wiktionary

'ne knoear [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

knoear m /kn̥ùä̯r/

  1. (plantje) e stök boumstam mit wortele det vas inne gróndj blief staon wen me de boum ómhuitj of ómzaeg
  2. (euverdrechtelik) 'nen ajen, ónverzittelike manskaerel
    Mit zónnen aje knoear eine kan me nieks mieë beginne.
Aafbraeking
  • knoear
Net get anges gesjreve
Synoniem
Verwantje wäörd
Zagswies
  • zich 'ne knoear inbele/verbele: zich hieël get inbele
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 197.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif knoear knuuer
IPA /kn̥ùä̯r/ /kn̥ʉ̜̀ɛ̯̈r/
dim. sjrif knuuerke knuuerken knuuerkes
IPA /kn̥ʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲe/ /kn̥ʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲen/ /kn̥ʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲes/ /kn̥ʉ̜̀ɛ̯̈r̥kʲez/
dat. sjrif knoear knuuer
IPA /kn̥ùä̯r/ /kn̥ʉ̜̀ɛ̯̈r/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk