Naar inhoud springen

kieës

Van Wiktionary

kieës

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kieës m /kʲìæ̯̈s/

  1. (aeteswaar) e perduk gemaak van mèlk wobie de vaste stóffe apaart gehaje waere vanne vleujstóffe
Aafbraeking
  • kieës
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • zich de kieës neet laote numme: good veur zien eige zaken opkómme, assertief zeen
  • Pak tich noe meh gewuuen 'n bótram mit sjónk en kieës; det greunvoor guuefs te mer ane hinne.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 186.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kieës kieëze kieëzen
IPA /kʲìæ̯̈s/ /kʲìæ̯̈z/ /kʲìæ̯̈ze/ /kʲìæ̯̈zen/
dim. sjrif kieëske kieësken kieëskes
IPA /kʲìæ̯̈skʲe/ /kʲìæ̯̈skʲen/ /kʲìæ̯̈skʲes/ /kʲìæ̯̈skʲez/
dat. sjrif kieës kieëze kieëzen
IPA /kʲìæ̯̈s/ /kʲìæ̯̈z/ /kʲìæ̯̈ze/ /kʲìæ̯̈zen/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kieës kieëze kieëzen
IPA /kʲìæ̯̈s/ /kʲìæ̯̈z/ /kʲíæ̯̈ze/ /kʲíæ̯̈zen/
dim. sjrif kieëske kieësken kieëskes
IPA /kʲìæ̯̈skʲe/ /kʲìæ̯̈skʲen/ /kʲìæ̯̈skʲes/ /kʲìæ̯̈skʲez/
dat. sjrif kieës kieëze kieëzen
IPA /kʲìæ̯̈s/ /kʲìæ̯̈z/ /kʲíæ̯̈ze/ /kʲíæ̯̈zen/

In anger spraoke

[bewirk]