Naar inhoud springen

blaf

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

blaf m /blaf/

  1. de kóchendje klank daen 'nen hóndj maak
Aafbraeking
  • blaf
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blaf
IPA /blaf/ /blav/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif blaf
IPA /blaf/ /blav/

In anger spraoke

[bewirk]
  • Nederlandjs: blaf g

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

blaf /blaf/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van blaffe
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van blaffe
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van blaffe
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van blaffe
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van blaffe
Aafbraeking
  • blaf
Variaasje