hal

'n hal [2]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

hal v /hàl/

1. 'n groeate óntvangsruumdje wo 'ne balie steit (wie bie 'n instèlling)
2. 'n groeate euverdèkdje ruumdje wo m'n aktiviteite oetveurt, wie veur produksje en sport

Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veure ruumdje achtere hoesdeur in 'n hoes; det is de "gank".

Aafbraeking

• hal

Aafleijinge

• antiekhal, febriekshal, sporthal, vleishal

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	hal		halle	hallen
	IPA	/hàl/		/hálə/	/hálən/
dim.	sjrif	helke	helken	helkes
	IPA	/hæ̀l̥kskʲe/	/hæ̀l̥kskʲen/	/hæ̀l̥kskʲes/	/hæ̀l̥kskʲez/

In anger spraoke

[2]

Frans: salle v Ingels: hall(en:) Nederlandjs: hal g Pruus: Halle v

Sjinees: 廳(zh:) Spaans: vestíbulo m Törks: hol(tr:) Zweeds: hall g