troep

'nen troep [2]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

troep m /tr̥up/

1. 'n klóch luuj of bieëster

   In 'nen troep hulp me zich óngerein.

2. (kriegsveuring) 'n einheid van seldaoten in 't laeger
3. (meziek) 't opveurendj deil van 'n orkes

   Veur bie d'n troep te huuere, mós te de gam kónne spele.

Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veur "rotzooj" of "rómmel".

Aafbraeking

• troep

Verwantje wäörd

• groep, klóch, zwiek

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	troep		truup
	IPA	/tr̥up/	/tr̥ub/	/tr̥ʉ̜p/	/tr̥ʉ̜b/
dim.	sjrif	truupke	truupken	truupkes
	IPA	/tr̥ʉ̜pkʲe/	/tr̥ʉ̜pkʲen/	/tr̥ʉ̜pkʲes/	/tr̥ʉ̜pkʲez/
dat.	sjrif	troep		truup
	IPA	/tr̥up/	/tr̥ub/	/tr̥ʉ̜p/	/tr̥ʉ̜b/

Raod

Bie de jóngste spraekers kump allewiel 't mieëvaad troeppe veur.

In anger spraoke

[1]

• Ingels: band^(en:) (luuj)
• Nederlandjs: groep^(nl:) g, troep g, bende g

[2]

• Frans: troupe v
• Ingels: troop, troops^(en:) mv
• Nederlandjs: troep g
• Pruus: Truppe v
• Spaans: tropa v
• Zweeds: trupp g