Jump to content

errato

E Victionario

Discretiva

errato dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

errātō

[+/-]
Proprietates grammaticales1
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
errātō secunda singularis futurum activa imperativus errō (errāre)
errātō tertia singularis futurum activa imperativus errō (errāre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /erˈraːtoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: er·rā·tō — morphologica: err-ato
Proprietates grammaticales2
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
errātō casus dativus singularis · genus masculinum participii errātus
errātō casus ablativus singularis · genus masculinum participii errātus
errātō casus dativus singularis · genus neutrum participii errātus
errātō casus ablativus singularis · genus neutrum participii errātus
errātō casus dativus singularis substantivi errātum
errātō casus ablativus singularis substantivi errātum
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /erˈraːtoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: er·rā·tō — morphologica: errat-o

errato

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
errato
perfectum
participium errare
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /erˈrato/
Syllabificatio phonetica: er·ra·to — morphologica: errat-o