Tragemata

Variae secundae mensae.

Pars crustum malorum cum glacie edibili et cinnamo.

Gulab jamun, schidiis amygdalorum in summa parte, est una ex secundis mensis populo gratissimis in arte coquinaria Indica

Tragēmata (Graece τράγημα, saepius pl., τραγήματα), vel Latinitate pura secundae mensae, sunt cursus cenatorius qui cenam conficit, plerumque in cibis dulcibus, sicut confecta vel fructus, et aliquando potione sicut vinum secundae mensae vel anisatum consistens; praeterea, coffeum, caseos, nuces, aliasve saporificas in Civitatibus Foederatis comprehendere potest, res alibi cursus alius habitas. In nonnullis mundi regionibus, sicut in multo Africae Mediae et Occidentalis, multisque Sinarum regionibus, traditio mensae secundae abest. Secunda mensa similis est bellariae, licet bellaria dulcis esse, nec tantum post cenam anteponi soleat.

Locutio "mensae secundae" in multorum confectorum generibus adhibere potest, sicut crustula Anglica (biscuits), scriblitae, scriblitae apertae^?, crustula, artolagani, gelatinae, crema gelida (et alia glacierum edibilium genera), cuppedia, crusta, tyropatinae, tong sui (iura dulcia). Fructus etiam in cursibus secundae mensae plerumque inveniuntur ob eorum dulcedinem naturalem. Nonnullae culturae ad secundas mensas parandas cibos dulces reddunt qui ferme sunt saporificos.

Historia

Nonnullae mensae secundae populo gratissimae in India et Pakistania. Crystalla sacchari in variis linguis Indicis khanda (खण्ड) appellantur, quod est fons candy, vocabuli Anglici.

Deis in Mesopotamia antiqua, India antiqua, aliisque civilizationibus antiquis dari solebant ciborum dulcium dona. Fructus sicci et mel ut videtur primae dulcificatores in plurimis mundi regionibus adhibebantur, sed divulgatio sacchari, graminis dulcis, per totum mundum necessaria ad secundam mensam progrediendam erat.

Nexus interni

• Conus glaciatus
• Crispa
• Iogurtum
• Oryza cum lacte
• Panis torradus paschalis
• Socolata

Bibliographia

Fontes antiquiores

• 1803-1804 : Grimod de la Reynière et al., Almanach des gourmands vol. 2 (2a ed. 1804) pp. 74-83 ("du dessert")

Eruditio

• Abbot, Elizabeth. 2010. Sugar: A Bitterweet History. Penguin. ISBN 978-1-590-20297-5.
• Chen, Joanne. 2008. The taste of sweet: our complicated love affair with our favorite treats. Novi Eboraci: Crown Publishers. ISBN 9780307351906, ISBN 0307351904.
• Davies, Monika. 2017. Art and culture: desserts around the world. Huntington Beach Californiae: Teacher Created Materials. ISBN 9781480758049.
• Dodge, Abigail J., et al. 2002. Dessert. Novi Eboraci: Simon & Schuster. ISBN 0-7432-2643-7.
• Krondl, Michael. 2011. Sweet Invention: A History of Dessert. Sicagi: Chicago Review Press. ISBN 978-1-55652-954-2, ISBN 1556529546.
• Mesnier, Roland. 2004. Dessert University. Novi Eboraci: Simon & Schuster. ISBN 0-7432-2317-9.
• Michel, Dominique. 2002. "Le dessert au XVIIe siècle." XVIIe siècle Aprilis. ISSN 0012-4273. Textus interretialis.
• Montmollin, Françoise de. 2015. Un repas historique - Moyen-âge: histoire, entrée, plat, dessert. Ouest France, coll. « cuisine ». ISBN 978-2-7373-6744-1.
• Quinzio, Jeri. 2018. Dessert: a tale of happy endings. Londinii: Reaktion Books Ltd. ISBN 9781780239835, ISBN 1780239831.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad tragemata spectant.