Indonesia
Territoria finitima: Timora Orientalis, Malaesia, Papua Nova Guinea, Singapura, Philippinae, Australia, Thailandia, India, Palau, Vietnamia
Locus: 2°0′0″S 118°0′0″E
Caput: Jakarta
Gestio
Princeps: Joko Widodo
Praefectus: Joko Widodo
Consilium: People's Consultative Assembly
Iudicium: Supreme Court of the Republic of Indonesia
Situs interretialis
Populus
Sermo publicus: lingua Indonesia
Zona horaria: Indonesia Western Standard Time, Indonesia Central Standard Time, Indonesia Eastern Standard Time, Asia/Jakarta, Asia/Pontianak, Asia/Makassar, Asia/Jayapura
Moneta: rupiah
Commemoratio
Praeceptum: Bhinneka Tunggal Ika
Sigla
Tabula aut despectus
Indonesia,[1] rite Republik Indonesia,[2] est civitas sui iuris in Asia Australi et Orientali et Oceania inter oceanos Indicum et Pacificum sita. In plus quam 17 000 insulis consistit, inter quas Sumatra, Iava, Sulavesia, et partes Bornei et Novae Guineae. Indonesia est maxima orbis terrarum civitas insularis et quarta decima a maxima orbis terrarum civitate per aream digesta, quae 1 904 569 chiliometra quadrata est. Circa 270 milliones incolarum habens, quarta a maxima orbis terrarum civitas est, atque maxima civitas in qua maior civium pars sunt Musulmani. In Iava, insula orbis terrarum maxime culta, plus quam dimidium multitudinis civium habitant.
Indonesia est res publica praesidentialis in parlamento a civibus electo condita. Civitas triginta quattuor provincias comprehendit, ex quibus quinque praecipuum statum administrativum habent. Caput est Jakarta, cuius regio urbana est secunda a maxime orbis terrarum frequentissima. Indonesia fines terrestres cum Papua Nova Guinea, Timoria Orientali, et orientali Malaesiae parte ac fines maritimos cum Singapura, Vietnamia, Thailandia, Philippinis, Australia, Belavia, et India (Insulis Andamanensibus et Nicobarensibus) partitur. Contra numerum civium regionesque creberrimas, Indonesiae sunt vasta loca deserta, quae unum ex maximis biodiversitatis gradibus in orbe terrarum sustinent.
Indonesia est una ex conditoribus Societatis Civitatum Asiae Meridionalis et Orientalis et socius Gregis 20 magnarum oeconomia civitatum. Eius nominalis proventus domesticus grossus est septimus decimus a maximo orbis terrarum.
Insulis Indonesicis est regio commercialis magni momenti saltem ex saeculo septimo, cum Srivijaya et Majapahit mercatus cum Sinis Indiaque facerent.
Geographia
[recensere | fontem recensere]Indonesia ex multis insulis constat, inter oceanos Indicum et Pacificum sitis. Maximae insulae sunt Borneum, Sumatra, Iava, Celebis, et occidentalis Novae Guineae pars. Inter insulas minores, Balya celebratur.
Historia
[recensere | fontem recensere]- Vide rem principalis Historia Indonesiae. Etiam: Iuramentum iuvenum
Saeculo undevicesimo, Indonesia erat colonia Nederlandica (nomine Latino India Batava Orientalis),[3] sed anno 1945 libertatem capessivit.
Sermones
[recensere | fontem recensere]Plures linguae civitati sunt, sed lingua Indonesia est lingua publica; lingua alicuius globus capitis Linguae Austronesiae est.
Nexus interni
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok,ed. secunda (2009).
- ↑ Republic of Indonesia, nomen publicum Anglicum, usitate in tabulariis rectionis, sed nomen Negara Kesatuan Republik Indonesia (Civitas Unitaria Reipublicae Indonesicae) in aliquot documentis publicis etiam adhibetur.
- ↑ Confer titulum operis Plantae Indiae Batavae Orientalis quas, in itinere per insulas Archipelagi Indici Javam, Amboinam, Celebem, Ternatam, aliasque, annis 1815-1821 exploravit Casp. Georg. Carol. Reinwardt (Lugduni Batavorum, 1856) Textus
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Cribb, Robert (2013). Historical atlas of Indonesia. Routledge.
- Crouch, Harold (2019). The army and politics in Indonesia. Ithacae Novi Eboraci: Cornell University Press.
- Effendy, Bahtiar (2003). Islam and the State in Indonesia. Institute of Southeast Asian Studies
- Emmers, Ralf (2005). "Regional Hegemonies and the Exercise of Power in Southeast Asia: A Study of Indonesia and Vietnam". Asian Survey (University of California Press) 45 (4): 645–65.
- Fossati, Diego; Hui, Yew-Foong (2017). The Indonesia national survey project: Economy, society and politics. ISEAS Publishing.
- Friend, T. 2003. Indonesian Destinies. Cantabrigiae Massachusettae: Harvard University Press. ISBN 0674011376. Archive.org.
- Hadiz, Vedi R.; Robison, Richard (2014). "Beyond Oligarchy". The political economy of oligarchy and the reorganization of power in Indonesia. Itghacae Novi Eboraci: Cornell University Press. pp. 35–56.
- Indonesia, Statistics. Statistical yearbook of Indonesia 2009. Statistics Indonesia, 2019.
- Kitley, Philip (2014). Television, nation, and culture in Indonesia. Ohio University Press.
- Melvin, Jess (2018). The Army and the Indonesian Genocide: Mechanics of Mass Murder. Routledge. ISBN 978-1-138-57469-4.
- Mietzner, Marcus; Muhtadi, Burhanuddin (2018). "Explaining the 2016 Islamist mobilisation in Indonesia: Religious intolerance, militant groups and the politics of accommodation". Asian Studies Review 3 (42): 479–97.
- Ricklefs, Merle Calvin. 2001. A History of Modern Indonesia since c.1200. Ed. tertia. Basingstoke et Stanfordiae: Palgrave et Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-4480-5. Google Books.
- Robinson, Geoffrey B. (2018). The Killing Season: A History of the Indonesian Massacres, 1965–66. Princeton University Press. ISBN 978-1-4008-8886-3.
- Schwarz, A. 1994. A Nation in Waiting: Indonesia in the 1990s. Westview Press. ISBN 1-86373-635-2. Archive.org.
- Taylor, Jean Gelman. 2008. Indonesia: Peoples and Histories. Portu Novo et Londinii: Yale University Press. ISBN 0300105185. Archive.org.
- Vickers, Adrian. 2005. A History of Modern Indonesia. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 0-521-54262-6. Archive.org.
- Whitten, T.; Soeriaatmadja, R. E.; Suraya, A. A. (1996). The Ecology of Java and Bali. Hongcongi: Periplus Editions.
- Winters, Jeffrey A. 2014. "Oligarchy and democracy in Indonesia." In Beyond Oligarchy, 11–34. Ithacae Novi Eboraci: Cornell University Press. PDF.
- Witton, Patrick (2003). Indonesia. Melburni Australie: Lonely Planet. ISBN 978-1-74059-154-6.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vicimedia Communia plura habent quae ad Indonesiam spectant. |
Situs geographici et historici: Locus: 2°0′0″S 118°0′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Store norske Lexikon • Treccani |
Civitates |
Atropatene · Afgania · Arabia Saudiana · Armenia · Baharina · Bangladesa · Birmania · Bruneium · Butania · Cambosia · Chirgisia · Corea meridiana · Corea septentrionalis · Cuvaitum · Cyprus · Emiratus Arabici Coniuncti · Georgia · Iaponia · Iemenia · India · Indonesia · Iordania · Iracum · Irania · Israël · Kazachstania · Laotia · Libanus · Malaesia · insulae Maldivae · Mongolia · Nepalia · Omania · Pakistania · Philippinae · Quataria · Russia · Sinae · Singapura · Syria · Tadzikistania · Taprobane · Thailandia · Timora Orientalis · Turcia · Turcomannia · Uzbecia · Vietnamia |
---|---|
Civitates statu dubio |
Abascia · Carabachia Superior · Cyprus septentrionalis · Ossetia Meridionalis · Taivania |
Territoria obnoxia et statu dubio |
Acroterium et Decelea · Casmiria · Territoria Palaestinensia |
Sukarno 1945 • Suharto 1967 • Bacharuddin Iosephus Habibie 1998 • Abdurrahman Wahid 1999 • Megawati Sukarnoputri 2001 • Susilo Bambang Yudhoyono 2004 • Joko Widodo 2014 Capsae cognatae: Ministri rerum externarum Indonesiani • Gubernatores Jakartae | |
Ahmad Soebardjo 1945 • Sutan Sjahrir 1945 • Agus Salim 1947 • A. A. Maramis 1949 • Mohammad Hatta 1949 • Mohammad Roem 1950 • Ahmad Soebardjo 1951 • Mukarto Notowidigdo 1952 • Sunario 1953 • Ide Anak Agung Gde Agung 1955 • Roeslan Abdulgani 1956 • Subandrio 1957 • Adam Malik 1966 • Mochtar Kusumaatmadja 1977 • Ali Alatas 1988 • Alwi Shihab 1999 • Hassan Wirajuda 2001 • Marty Natalegawa 2009 • Retno Marsudi 2014 Capsae cognatae: Praesides Indonesiae | |