Ioannes Martinov

Ioannes Martinov

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 7 Octobris 1821; Casanum
Obitus: 26 Aprilis 1894; Canua
Patria: Imperium Russicum

Vide etiam paginam discretivam: Martynov.

Ioannes Michaelis f. Martinov (Russice Мартынов, i.e. Martynov; Francogallice Jean Martinov, Martinof, Casani die 7 Octobris 1821 natus; Canois die 26 Aprilis 1894 mortuus) fuit Iesuita Russicus et historicus.

Vita

In Universitate Petropolitana eruditus, Xaverio de Ravignan^(fr) e Societate Iesu in amicitiam venit. Anno 1845, novitius Societatis Iesu annoque 1851 sacerdos Catholicus factus est. Anno 1854, Martinov et Ioannes Gagarin^(ru) et alii Iesuitae Russici a gubernatione Russica damnati sunt, qua de causa in patriam reverti nequibat. Lutetiae habitabat, et multa opera Latine et Francogallice imprimis de antiquitatibus Slavonicis composuit.

Opera Latina

• Annus ecclesiasticus Graeco-Slavicus, Bruxellis 1863.
• Cursus vitae et certamen martyrii B. Josaphat Kuncevicii, Parisiis 1865.
• Saulus et Paulus Ruthenae unionis, sanguine b. Josaphat transformatus sive Meletius Smotriscius per Jacobum Suszam (Smotriscii editio)
• Stanislai Rostowski Lituanicarum Societatis Jesu historiarum libri decem, recognivit et edidit Ioannes Martinov; Parisiis, Bruxellis 1877. (Textus apud Google Books)

Nexus externi

• Opera Ioannis Martinov Francogallica in Vicifonte