Discretiva

  breviorum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
breviōrum casus genitivus pluralis brevior (brevis comparativus)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /bre.wiˈoːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: bre·vi·ō·rum — morphologica: brev-ior-um

Loci

+/-
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Sed tamen nondum liquido compereram utrum etiam secundum ejus verba, vicissitudines longiorum et breviorum dierum atque noctium, et ipsius noctis et diei, et deliquia luminum, et si quid ejusmodi in aliis libris legeram, posset exponi; ut, si forte posset, incertum quidem mihi fieret utrum ita se res haberet, an non ita; —Confessiones Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Confessiones. (Universitas Turicensis): Liber quintus. Caput V, p. 9. — breviorum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: breviorum.