traducendus
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /traːduːˈken.dus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: trā·dū·cen·dus — morphologica: tra-duc-end-us
Notatio
+/-Gerundivum
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
trādūcendus | —
|
—
|
passiva | gerundivum | nominativo | trādūcō (trādūcere) |
Declinatio
+/-positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | trādūcendus | trādūcenda | trādūcendum | nom. | trādūcendī | trādūcendae | trādūcenda |
gen. | trādūcendī | trādūcendae | trādūcendī | gen. | trādūcendōrum | trādūcendārum | trādūcendōrum |
dat. | trādūcendō | trādūcendae | trādūcendō | dat. | trādūcendīs | trādūcendīs | trādūcendīs |
acc. | trādūcendum | trādūcendam | trādūcendum | acc. | trādūcendōs | trādūcendās | trādūcenda |
abl. | trādūcendō | trādūcendā | trādūcendō | abl. | trādūcendīs | trādūcendīs | trādūcendīs |
voc. | trādūcende | trādūcenda | trādūcendum | voc. | trādūcendī | trādūcendae | trādūcenda |
Loci
+/-Titus Livius –58…+17 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXI, caput 23, [1] — traducendus
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: traducendus.