Sinae (regio)
Sinae[1] sunt pars Asiae Orientalis, plerumque ubi civitates Sericae hodie obtinent, et ubi antiquus populus Sericus civilizationem antiquam colebat vel magnum momentum habebat. Secundum Ioannem Iacobum Hofmannum, Sinae sunt
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/54/Territories_of_Dynasties_in_China.gif/220px-Territories_of_Dynasties_in_China.gif)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b5/Ptolemy_Asia_detail.jpg/220px-Ptolemy_Asia_detail.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/92/China1740.jpg/260px-China1740.jpg)
Regio, quam hodie Cinam Vulgus appellat, ultima terrarum Asiae, in quadrum extensa ab oriente & meridie, alluitur oceanô, quem Sericum vel Eoum prisci dixêre: ab occidente, Indiam ulteriorem attingit: à septentrione, cingitur Massagetarum, Scytharumque limitibus. Multô latius quondam imperasse gentem Annales ipsorum, ac literæ, & veterum ædificiorum illustria monumenta, & complures, in India præsertim, ab iis denominatæ nationes, haud obscurè testantur. Regna sive provinciæ vastæ magnitudinis, numerantur quindecim.[2]
Inter quas quindecim Sinarum imperii provincias olim erant, nominibus Latinis vulgaribusque litteris Hofmannianis perscriptis[3]:
- Chequianensis provincis, Chekiang.
- Fochiensis provincia, Fokien.
- Honania, Honan.
- Huquania, Huquang.
- Iunnania, Junnan.
- Nanchinensis provincia, Nanking.
- Pechinensis provincia, Peking.
- Quiansia, Quangsi.
- Quantunia, Quantung.
- Queichea, Queicheu.
- Quiansia, Quiansi seu Kiansi.
- Suchuensis provincia, Suchuen.
- Xansia, Xansi.
- Xantonia, Xantung.
- Xensia, Xensi
Historiographia
recensereRegionis fines atque ergo pertinentia civitatum nomina inter sese per saecula variant. Alia regionis nomina propria quae in litteris historicis legimus sunt Serica et Seres,[4] atque adeo China.[5][6]
Saeculo secundo, Claudius Ptolemaeus geographus Romanus tabulam geographicam descripsit, Sericam regionem appellans "ad fines orbis nobis cogniti sitam," ubi Sinae aliaeque gentes habitabant.[7]
Nostris temporibus, regio Sinarum divisa est in aliquas civitates, plerumque inter quas Res publica popularis Sinarum et Res publica Sinarum.
Nexus interni
Notae
recensere- ↑ Iohannes Iacobus Hofmannus, Lexicon universale (1698) ~
- ↑ Hoffman 4: 315a.
- ↑ Hoffman, 4: 315b.
- ↑ Ptolemaeus, Geographia 7.5; Ammianus Marcellinus, Res gestae 23.6.14; regio [Serica], C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press s.v. "Seres."
- ↑ Ioannes Baptista Homann, Generalis Totius Imperii Russorum Novissima Tabula Magnam Orbis terrarum partem a Polo Arctico usque ad mare Iaponicum et Chinae Septentrionalis confinia exhibens (Norimbergae, circa 1720).
- ↑ "Hab[itat] Chinam. . . . [Inhabits] China," Edward Belcher, The zoology of the voyage of H.M.S. Samarang during the years 1843–1846: Crustacea, p. 7 (de Doclea calcitrapa (olim) Inachidarum.
- ↑ Ptolemaeus, Geographia 7.5 et alibi.
Bibliographia
recensere- Fei, Xiaotong. 2017. "The formation and development of the Chinese nation with multi-ethnic groups." International Journal of Anthropology and Ethnology 1. doi:10.1186/s41257-017-0001-z. Editio interretialis.
- Jacques, Martin. 2009. When China Rules the World: The End of the Western World and the Birth of a New Global Order. Penguin Press HC. ISBN 978-1-59420-185-1.
- Loitsch, Tobias, ed. 2019. China im Blickpunkt des 21. Jahrhunderts. Berolini: Springer Gabler. ISBN 978-3-662-59671-5.
- Schmidt-Glintzer, Helwig. 1997. China: Vielvölkerreich und Einheitsstaat. Monaci: C. H. Beck. ISBN 3-406-42348-5.
- Staiger, Brunhild, Stefan Friedrich, et Hans W. Schütte, eds. Das große China-Lexikon: Geschichte, Geographie, Gesellschaft, Politik, Wirtschaft, Bildung, Wissenschaft, Kultur. Darmstadiae: Primus.
Nexus externi
recensere- Ammianus Marcellinus nonnulla de Seris narrat, vide: The Latin Library, Ammianus Marcellinus, XXIII, VI, numero 67.